RSSAchter de schermen van het Filmfestival III
Vorige zondag mochten enkele uitverkoren lezers van Gentblogt een kijkje nemen achter de schermen van het Filmfestival. Het was prachtig, zonnig weer en dat verklaart misschien waarom niet iedereen is komen opdagen (wat extra jammer was voor de mensen die we moesten weigeren) maar dat liet Wim De Witte niet aan zijn hart komen. Wim is de programmator van het filmfestival en weet als geen ander hoe het eraan toegaat gedurende die twee hectische weken. We waren dan ook ontzettend blij dat hij voor ons een gaatje kon vinden in zijn, ongetwijfeld drukke, agenda.
Soit, van de 10 kleine negertjes waren er maar de helft aanwezig maar dat kon de pret niet drukken. Met aanstekelijk enthousiasme heeft Wim ons verteld hoe het er achter de coulissen aan toegaat: “Neen, Kathleen Turner doet niet zomaar een acte de présence, ze gaat écht alle dagen, al de films uit de selectie keuren en bekijken. Ze prijst het Genste festival trouwens voor de hoge kwaliteit en de jarenlange consistentie van het filmaanbod. Een aanbod waarop de nadruk vooral ligt op de laagdrempelige, toegankelijke speelfilm uit het arthouse circuit.”
Eerst mochten we ons in de hemel wanen in het indrukwekkende spierwitte tentendorp dat naast Kinepolis staat. Een dorp met verschillende zalen en bars waar een heleboel genodigden kunnen plaatsnemen. Zo’n groot tentendorp is nodig vermits op de openingsavond meer dan 1500 mensen naar dezelfde film komen kijken en ze daarna allemaal van een natje en een droogje moeten worden voorzien. Daarna ging het de trap op, naar het sanctum sanctorum: de grote projectiezaal van Kinepolis.
Zo ziet de planning eruit, geen Excel file, maar het goede oude handwerk met Post-it briefjes en de nodige waarschuwingen en doorhalingen: “Komt terug op spoel van Skoop” … “Meteen naar Vooruit!” De stress spat er zo vanaf.
Kinepolis is de Europese gangmaker in het toepassen van digitale projectietechnieken, en beschikt thans in België over een platform van 10 digitale projectoren, waarvan 6 hoge resolutie-projectoren (DP100) – uniek in Europa. We konden aan den lijve zien hoe dat werkt: videocassette instoppen, op play duwen, huppa: klaar! Op de achtergrond zagen we de film in een (lege) zaal spelen. Verbluffend!
Die grote zwarte doos op de foto (met “zaal 10″ op de achterkant en de blauwe display op de zijkant) is zo’n peperduur digitaal projectietoestel. Hmm, dat zie ik mezelf nog niet zo gauw in mijn woonkamer plaatsen…
Het grootste deel van de vertoonde films worden echter nog op de goede, oude ambachtelijke manier klaargezet en afgespeeld. De films zitten in delen en in meerdere dozen, en worden in een zijkamer van de projectiekamer tot één film samengeplakt en daarna op grote plateaus gelegd die naast de projectoren staan.
Zo’n aan elkaar geplakte filmspoel (1 kopie) kost al gauw 120.000 euro, dus het begon ons lichtjes te duizelen toen we ze daar zomaar zagen liggen, klaar om af te spelen:
We hadden daar nog gerust een hele tijd kunnen blijven rondwandelen in de projectiezaal maar het werd tijd voor de kers op de taart: we mochten gratis en voor niets naar de vertoning van Buddha Collapsed Out of Shame!
Hierbij wil ik Wim en alle symphatieke filmoperatoren van Kinepolis bedanken voor hun tijd en voor de rondleiding. (En neen, Wim, ik heb niet uit nieuwsgierigheid op “pauze” geduwd op die blauwe display, dat was mijn moeder… grapje!)
P.S.: Bij het uitgaan van de zaallichten -net voor het begin van de voorstelling, werden Kathleen Turner, Peter Van Den Begin, Jacques Dubrulle en nog een handvol VIP’s discreet naar de beste plaatsen in de zaal geleid. Ik zat op drie (3!) stoelen achter “La Turner”. Ik kon ze bijna aanraken, woehoe!
P.P.S.: Buddha Collapsed Out of Shame is een heel erg ontroerende film. Verschillende keren werd mijn keel met een bankschroefje van emotie dichtgenepen. Dat is voor mij een ernstig criterium om een film goed te vinden. Als u de kans heeft om deze film ooit te bekijken dan hoeft u het zeker niet te laten. Doen!
© 2007 GENTBLOGT VZW
Wij waren bij de weinigen die wel opdaagden en zoals vaak, de afwezigen hadden ONGELIJK! De namiddag was super, de rondleiding interessant, de film ontroerend en onthutsend,…bedankt Genblogt, voor een zalige namidddag!
Hier nog één van die 10 kleine negertjes die er wel was: het was een ongelooflijk boeiende rondleiding! Wat ben ik blij dat ik dit mocht meemaken dankzij jullie.
De film was inderdaad ook heel mooi, een echte aanrader volgens mij.
Bedankt allemaal!