Las Vidas Posibles

dinsdag 16 oktober 2007 10u23 | D. | reageer
Trefwoorden: , .

Als je niet echt tot het gilde van de filmliefhebbers hoort, is het immense aanbod van het Filmfestival soms een moeilijke hindernis om te nemen. Het wordt dan een vorm van nattevingerwerk om toch maar een enigszins boeiende film te kiezen.

Als hopeloos romantische ziel viel onze keuze vrijdag op de Argentijnse film Las Vidas Posibles van Sandra Guigliotta. Een film waarin de zoektocht naar een verloren liefde en de moeilijkheid om het verlies ervan te aanvaarden centraal staat. De toch niet massale opkomst vrijdag deed ons twijfelen: ofwel telt Gent niet veel romantische zielen ofwel was het toch niet de meest interessante film. Het laatste bleek helaas het geval te zijn.

Las Vidas Posibles

In Las Vidas Posibles gaat Clara (Ana Celentano) op zoek naar haar echtgenoot Luciano (German Palacios) die op weg naar zijn hotel in Patagonië verdwenen is. Contact met de plaatselijke politie laat haar in principe weinig hoop, maar ze blijft ter plaatse toch zoeken naar haar man.

Als ze op een dag in vastgoedmakelaar Luis Miconi het evenbeeld van haar echtgenoot tegenkomt, gelooft ze dat Luis haar met geheugenverlies geconfronteerde Luciano is. Ze zet alles in het werk om dichter bij de man te komen, onder meer door samen met hem op zoek te gaan naar een huis. Ze isoleert zich daarbij van elke persoon, haar zus en de politie, die haar van het tegendeel trachten te overtuigen.

Las Vidas Posibles

We kunnen niet echt zeggen dat we met een tevreden gevoel huiswaarts zijn gekeerd na het bekijken van Las Vidas Posibles. Wie het heeft voor desolate landschappen komt met Las Vidas Posibles zeker aan zijn trekken. De besneeuwde Patagoonse vlaktes dragen goed bij tot de sfeerschepping bij de film. Ook het camerawerk draagt zeker bij tot de wat onzekere sfeer die de film uitademt. De nogal trage opbouw van het verhaal mag dan al geheel in de lijn liggen van het verhaal, het ging ons er toch net iets te traag aan toe.

Regisseur en scriptschrijver Sandra Guigliotta, voor wie het de tweede film is na Un Dia de Suerte uit 2002, had misschien wel een boeiend onderwerp, maar is iets te ver gegaan in het openhouden van alle mogelijke uitkomsten. Dat mag dan wel haar bedoeling geweest zijn, het laat de kijker toch met een onbestemd gevoel achter.

Las Vidas Posibles, nog te zien tijdens het Filmfestival op 17/10.

© 2007 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.