RSSAlziend
Vandaag hou ik het kort en bondig wegens doodmoe na een drukke en bewogen werkweek. Net zoals de vorige keer staan in Chateau Huug een berg huishoudelijke taken op me te wachten (een man alléén, hé) dus moet ik met pijn in mijn hart -sorry liefste lezers, keuzes maken. *Zucht*
Zou dat niet bestaan, zo’n leuke kabouters die ‘s nachts, of als je het huis uit bent, komen dweilen, stofzuigen, de was doen en strijken? Het bad uitschuren en de troon ontsmetten. In een wip ook nog het bed opmaken en mijn pyjama’s, onderbroeken en marcellekes opplooien? Om dan nog maar te zwijgen over het kokeneten doen en alles… Zo een kabouter zoals op de foto? Mmm, misschien kan ik hem kidnappen? Hold on: kabouternappen. Waar zou dat peetje zitten eigenlijk?
© 2007 GENTBLOGT VZW
“Wie taal en kunsten mint, mint volk en vaderland.” Het huis “De Passer” dat bouwmeester Semeij honderd jaar geleden voor zichzelf bouwde in de Wolfstraat, tussen vele andere huizen die hij ontwierp, onder meer in de Baudeloostraat.
Frans, ge snoept mijn genoegen weg. Ik was er eergisteren nog om die valstrikken van die vleeshuizen te ontrafelen.
Goh, zo heb ik niet eens de kans om mee te spelen! Ik zal dan maar Huug gaan helpen strijken.
Damn, deze keer was het blijkbaar te gemakkelijk. Wacht maar, volgende week kruip ik terug in mijn vliegmachine en ga ik wat foto’s uit de lucht trekken!
Oh wacht, ik moet het allemaal nog uithangen om te laten drogen!
Kunt mijn bescheiden woning vinden?
Ik zal mijn best doen!
Dit vind ik een leuk item!
Over ‘t Huis genaamd De Passer van de Gentse architect Jacob Gustaaf Semey (1864-1935) is heel wat te vertellen. Het werd gebouwd als laatste huis in de Wolfstraat in 1906 en voltooid in 1908 en door de architect zelf bewoond tot 1918. Bij de troebelen die volgden op de bevrijding werd de woning geplunderd en in brand gestoken door Belgicistische groeperingen. De familie Semey vluchte toen naar Nederland en verspreidde zich van daar over de ganse wereld. De woning werd later echter gerestaureerd en is momenteel opgedeeld in studentenkamers.
Het huis is vermoedelijk geïnspireerd op een ontwerp van de Antwerpse architect Jean Jacques Winders (1849-1936) die in 1883 voor zichzelf in Antwerpen een woning liet bouwen met het gelijkluidend opschrift “Dit is het huis genaamd de passer”.
Nadere inlichtingen: Zie Stijn Van de Vyver in Gandavum, januari 2002, p. 25-29.
Hmm, en ik nog expres een stukje van de rode letters laten staan omdat ik dacht dat het anders veel te moeilijk zou zijn…
Volgende keer eentje vanuit de lucht. Goed, dan kan ik nog eens mee raden.
Eén van de mooiste straten in Gent trouwens… prachtige huizen, helaas niet voor mijn portemonnee ;)
Ik was meer geobsedeerd door die “voetknevel” of elektriciteitsdraad die rond zijn voeten ligt zodat ik de rode tekst overzien heb, volgende keer beter.
In dit huis heb ik een paar jaar geleden gewoond als … student.
Het huis is inderdaad een studentenkot, ik heb er graag gewoond. Het is in bezit van een oud kranige gentse koppel. Van binnen is het huis eigenlijk meer gedecoreerd dan buiten. Wat een zaligheid om medestudenten dan eens te inviteren op mijn kamer: een griekse zuil op mijn kot. Vals marmer, meters hoog huis, krakende vloeren, stijve tapijten. Vanachter heb je een plat dak, waar je eigenlijk net boven de huizen van de vrijdsmarkt zit, het is een soort van toren, die je ook op de vrijdagsmarkt kan zien. Het was me een wijs terras bij valavond. Het huis kraakt overal, omdat het ook hoog is en los staat.
Waarom verhuren aan studenten: te groot voor een particulier, brengt nog goed op, huurgeld was ook niet zoveel. In het contract staat ook dat je de meubels niet mag verplaatsen en maximaal 2 posters mag hangen. Misschien ook wel logisch als je weet dat het geklasseerd is. Met de gentse feesten werden de sleutels veranderd :-)
De loge had er een werkkamer op de eerste verdieping. Heel de straat zou door die ene architect zijn. Er zit veel symmetrie in de straat.
Ook mysterieus, nooit het fijne van geweten. Recht tegen over het huis, andere straatnaam, staat een huis, waar op de deur een soort van metalen logo staat van twee werktuigen, het is een modern huis, maar het zou het oude symbool zijn van een oud klooster dat daar ooit gelegen was.
hej bloggers!!
ik zie dat het al een tijdje geleden is dat er nog iemand hier iets heeft gepost, toch hoop ik dat iemand dit leest!
ik zit momenteel op kot in “het huis de passer”, op de bovenste kamer met, jawel; het ZOTSTE uitzicht: op gent en de “drei torre”.
het is inderdaad een enorm impossant en interessant huis.
het huis is begin juni verkocht aan een andere persoon, en de kamers zijn nog steeds studentenkamers.
jammer genoeg zijn sommige ruimtes wel anders dan enkele jaren geleden. zo zijn de ‘tussenverdiepen’ omgevormd tot badkamers of keukens. vele van de oude tapijten zijn verwijderd, waardoor de ‘oorspronkelijke’ houten vloer opnieuw zichtbaar is, etc.
momenteel zijn ze nog steeds, al 3 maanden ondertussen, met de renovaties bezig. het spijtige is dat niemand van ‘stad Gent’ of ‘stedenbouw’ komt controleren of alles wel in ere wordt hersteld.
sommige delen worden ‘slecht/minder goed’ gerenoveerd en zullen dus verloren gaan.
ik hoop dat stedenbouw, stad gent en de huiseigenaar meer zullen doen om dit artefact in ere te houden/herstellen, alsook de culturele en historische waarde weten te vrijwaren.
want, was dat niet hét levenswerk van de architect? nl.“Wie taal en kunsten mint, mint volk en vaderlandâ€
vriendelijke groet
‘een verknochte, gentse student’