We zijn geen zestien meer
Het is een vaststelling als een ander, maar op een zaterdagavond kan die al eens pijnlijk worden. De plannen waren er nochtans, een fuif van de jongerenzender waar onze radio op vastgeroest is in een gemeente in de contreien van Gent. Gitaren gegarandeerd en plaatjes uit de tijd dat we zestien waren. Meer moest dat niet zijn. Om die avond in te zetten, trokken we naar de Sleepstraat en eigenlijk hadden we het toen al kunnen zien aankomen. Eén van de dapperen gaf al verstek: slecht geslapen, weinig zin… De anderen hadden die dag een kinderkamer geschilderd, deuren opgehangen, de drukte in de makro getrotseerd… Het klonk weinig belovend maar we gingen ervoor, tot een snoodaard, ondergetekende, de jongste van de bende, de woorden sprak die op iedereens lippen lag maar niemand durfde uitspreken. “De fuif hoeft voor mij niet echt, gewoon iets gaan drinken kan ook.” Er kwam protest, maar toen merkte een realistische ziel op dat het eigenlijk nog te vroeg was voor een fuif, dus toch eerst maar iets drinken?
De spelbreker nam het gezelschap op sleeptouw richting bij Sint-Jacobs. Onderweg leek de Minor Swing waar volgens sommigen de beste wijn geserveerd wordt, wel een goede keuze maar volzet, weeral. De durver van het gezelschap wees naar een raam wat verder in de Goudstraat. “Is dit iets nieuws?” Geen idee, maar er was plaats en het zag er gezellig uit. Los Perros Calientes, hotdogs dus, is een café zoals ondergetekende ze wel graag heeft.
Een interieur dat getuigt van smaak, maar waar je geen schrik krijgt dat je niet past in het plaatje. De muren werden met hout bekleed en in een mooie kleur geschilderd. Het licht komt van romantische lampadaires die je op de rommelmarkt laat staan, wegens te veel kitsch, maar die in een omgeving als deze tot hun recht komen. Verder vooral houten blokken, om op te zitten, als tafel, vooral de constructie aan de toog is bijzonder origineel.
Er wordt nog gesleuteld aan het concept, wist de vriendelijke juffrouw achter de toog me te vertellen. Er zouden meer kussens komen (de mannen in ons gezelschap vonden die blokken iets te hard). Er komt ook een echte koffiemachine, maar ons hoor je niet meteen klagen over koffie in filters. Verder moet ik toegeven dat ik de kaart niet uitgebreid bestudeerd heb.
Op donderdag is er een gratis optreden met een twee vaste muzikanten, een gitarist en bassist als ik me goed herinner, die dan ook nog goed volk meebrengen. Verwacht je aan iets jazzy. Deze optredens zijn gratis en staan geprogrammeerd om 21u, ideaal voor de werkmens.
Het was er aangenaam vertoeven in Los Perros Calientes, meer van dat, wat ons betreft, ook al zijn we dan geen zestien meer.
Los Perros Calientes, Goudstraat 2, 9000 Gent. Donderdag tot zondag, vanaf 19u, gratis optredens op donderdag om 21u.
© 2007 GENTBLOGT VZW
doet me denken aan mijn moeder op de markt: “un kilo burro”, en ze begreep echt niet waarom iedereen in een deuk lag.(boter,beurre, dus buro, logisch toch?)
het was hun eerste jaar in spanje en marokko, 27jaar hebben ze daar rondgezworven, gestart in 1965. kunnen het maar gehad hebben, levend in mijn zelfgebouwde zwerfwagen.
en van die verkeerd begrepen woorden, daar kan ik een boek over schrijven. je moet maar eens een taal leren waar het woord “man” vijf verschillende betekenissen heeft:van paard, over deur, moeder, langzaam tot puist.
hilariteit verzekerd als dat uit de mond van een hoogneus komt.
met alle chinesen, maar niet met dendezen :)
Misschien hebben ze dat wel express gedaan?
Patricia, zoooo ver sta je nu ook niet van zestien af zenne! ;)
‘t Is zoiets als “un pain Français vragen ” in Aigues Mortes ;het was eruit voor ik het wist en ik kon een schaterlach niet onderdrukken !
als ik een verkoudheid heb dan tellen die extra jaren wel meer door
Inderdaad, leuk cafeetje met toffe uitbaters!
jaaaa inderdaad sympathieke uitbaatster
ines heet ze
schitterend
met een heel groot hart
en veel drive
dame én plaats om te onthouden