Gentblogt

De Schuunschgreivers on stage

zaterdag 17 november 2007 19u57 | patricia | 1 reactie
Trefwoorden: De Vieze Gasten, literatuur.

Voor trouwe lezers van Gentblogt zijn de Schuunschgreivers geen onbekenden. Deze zomer hielpen ze ons immers de komkommers bestrijden met fragementen uit Ons Kommeere, een “vrie schuune gazette van de vieze gasten veur de Brugse Puurte”. Maar De Schuunschgreivers gaan mee met hun tijd, een beetje schrijver brengt zijn tekst ook voor publiek. Vrijdagavond was er de eerste literaire avond van de De Schuunschgreivers bij de Vieze gasten. Om het geheel luister te geven hadden ze ons aller vriend van de poëzie Wim Helsen uitgenodigd. Zijn komst zorgde voor de nodige nervositeit en daarbij horend gegiechel bij een deel van de vrouwen die voor me zaten. Gelukkig konden ze ook genieten van de rest van de avond.

De literaire avond werd ingezet door de Valse Teefjes. Het publiek werd verbannen van de tribune en moest genoegen nemen met het podium. De Valse Teefjes palmden de tribune aan. En voor u dezelfde flauwe grapjes begint te maken “zijn er ook andere teefjes dan valse?” die ik in onze virtuele redactiekamer al mocht horen, deze dames kunnen er iets van. Bekende liedjes kregen een nieuw arrangement en een nieuwe grappige tekst, in het Gents dan nog. Zelfs een westfluut als mezelf kon zich herkennen in de problemen waar deze dames over zingen. Ik durf ook wel eens niet weten wat ik ga aantrekken of wat we gaan eten. Het was dan weer wel een verrassing om te horen dat er een Heartbreak hotel in de Donkersteeg is…

Toen moest het podium geruimd worden voor de Schuunschgreivers. Nadat ze zich voorgesteld hadden, maakten we uitgebreid kennis met hun teksten en wat hun bezighoudt. Ellen had haar baby Jana bij en terwijl Tanja haar tekst voorlas, raakte iedereen vertederd. Het gevecht van Davy op zoek naar zichzelf liep als een rode draad door de avond. In meerdere rondes nam hij ons mee. Marijke weet dan weer heel goed wie ze is, alleen werk vinden lukt moeilijker. Haar wedervaren als callcenter telefoniste lokte de nodige glimlachjes uit. Of dan die interim als bewakingsagente… Inan draagde gedichten voor, soms met een tikkeltje humor maar al vaker met een scherp randje.
Stijn Vranken was uitgenodigd door de Schuunschgreivers om eigen werk te brengen. Hij deed dat met de nodige humor en multimediaal. Het had soms meer van stand up dan van poëzie maar zoals hij zelf al aangaf, te veel gedichten zijn schadelijk. Nadien las hij nog gedichten van gevangenen uit de Nieuwe Wandeling, die hij verkeerdelijk omdoopte tot de Kleine Wandeling. De Schuunschgreivers geven immers al geruime tijd ook workshops in de gevangenis. Wim Helsen kwam pas laat op de avond in beeld, maar ik had hem nog niet gemist. Het werk van de Schuunschgreivers had niet echt behoefte aan een BV, wat mij betreft. Maar sommige Schuunschgreivers zijn iets te bescheiden om zelf hun werk voor te lezen en dan werd er wel beroep op versterking gedaan. Wim bracht een tekst van Schuuunschgreiver Erik en ook van J.M.H. Berckmans, een brief naar de directeur van het ziekenfonds. De schrijver zou graag een fiets krijgen en kan zich deze zelf niet permitteren. In het lang en het breed legt hij uit waarom. Nadien volgde wat ik zou omschrijven als een haardvuurmoment. Corrie, Schuunschreiver en Gentse van Nederlandse ouders, kreeg een gemakkelijke zetel en als een oma vertelde zij haar wedervaren. Hoe haar vader uit Catzand in Gent verzeild geraakte, hoe haar moeder hier niet kon aarden,… een aangrijpend verhaal waar we ook vandaag nog lessen uit kunnen trekken. Maar ze is een kranige vrouw, dat bewees ze met een dans die het publiek enigszins afleidde van de laatste woorden van Davy.

De eerste literaire avond van de Schuunschgreivers werd een heel gevulde avond met veel mooie teksten, poëzie en momenten van vertedering. Meer van dat, graag.

Wervelingen van de Schuunschgreivers bij De Vieze Gasten gezien op 16 november 07

© 2007 GENTBLOGT VZW