RSSMassacre – re-animated tour 2007
Het waren nostalgische gloriemomenten donderdagavond in de frontline. Aangezien ik al ettelijke jaren niet meer op de hoogte ben van wat voor goors er zoal kronkelt tussen de losgerukte darmen in de underground, was ik blij dat een vriendin van me wees op de reanimatie van de uitvinders van de death metal, de cultband Massacre.
Al is Massacre een band die alles te danken heeft aan zijn pioniersrol en de vele veel bekender geworden bands van voormalige leden, toch heeft Massacre er een brutale reputatie aan over gehouden die de tands des tijds overleefde. Voor Massacre en frontman Kam Lee begon het allemaal rond 1983 en hun geschiedenis liep innig vervlochten met die van het legendarische Death van Chuck Schuldiner (RIP).
Kam Lee omringde zich sinds kort met andere oudgedienden uit de Florida Tampa deathmetalscene (wie herinnert zich niet Morbid Angel, het verrezen en als nooit te voren rockende Obituary, Deicide en andere duistere goden die de bloederige wereld vanuit Tampa domineerden in de early nineties?) voor zijn iets frisser klinkende doch evenwel even zwaar en log doorstampende pletwals Denial Fiend-project. Ondanks de verbazende tour beweert Kam Lee dat het aanbeden rotte karkas van Massacre enkel voor de fans opnieuw wat rot pesterig leven ingeblazen wordt.
De line-up voor deze tour is even indrukwekkend als in het verleden.
Op de vocalen vinden we zoals gezegd Kam Lee, op de bass Terry Butler en Steve Swansen op gitaar (beiden van het al jaren dood en verderf zaaiende Six feet Under), Curt Beeson (Nasty Savage) op de drums en Sam Williams ook op gitaar (Down by Law).
Ik arriveerde net op tijd in de frontline om de start van het jonge Griekse Suicidal Angels te zien, dat me herinnerde aan mijn tienerjaren, aan attitude en enthousiasme ontbrak het de kerels niet.
Na een half uurtje hels geram en apocalyptisch geraas kwam Denial Fiend on stage: Kam Lee grapte dat het wegens de rare regels in dit stadje een veel kortere set zou worden dan gepland, maar dat we niet hoefden te treuren aangezien ze later op de avond zouden terugkomen als Massacre. Hij excuseerde zich nog voor de vrouwonvriendelijke praat maar dat hoorde er bij, slice up da bitch!. Zo zou hij nooit van de grond gaan mompelde hij.
Aangezien ze nog vier dagen eten nodig hadden, smeekte hij ons wat merchandising te kopen, please feed us! en hup daar stak hij de corpsegrinder in gang. Old school met toch wel hier en daar iets modernere riffs. Het rockte wel.
Het Belgische Exterminator was dol enthousiast. Ik meen me te herinneren dat ik die een groot decennium geleden aan het werk heb gezien in the pit’s bar, te Kortrijk. Het scheurde wel lekker door de darmen. Vooral naar het einde van de set toe hadden hun riffs me ingepakt en mijn oren ook.
Voor de helden van de avond sloten de gelederen zich voor het podiumpje en was het puur nostalgie met de loodzware stomende death metal van Massacre. Hun legendarische album From Beyond vormde de kern van hun gebalde krachtige set. Het fijne aan oude kerels die death metal spelen, is de nodige humor over de gore teksten.
Dat was me eens een lekker avondje (no-)nonsense nostalgie.
© 2007 GENTBLOGT VZW