De geur van verleiding ontbrak

maandag 21 januari 2008 18u18 | D. | reageer
Trefwoorden: , , , .

The Feromones hielden afgelopen donderdag voor de tweede keer in hun muzikale carrière halt in de Charlatan. Toen, op een nazomerse dag in september 2006, als support voor Savalas. Deze keer deden de 4 Nederlanders uit Weert het op hun eentje.

Dat mag ook wel want sindsdien hebben ze onderdak gevonden bij Mojuice Records en hebben ze vorig jaar met Do As We May een eerste single op de markt gebracht.

The Feromones brengen rock met elektronische invloeden. Zanger-toetsenman Dolf heeft duidelijk kaas gegeten van de manier waarop hij de aandacht op zich moet vestigen: als een soort wannabe Bent Van Looy, hevig gesticulerend met de synth. Qua grootte van mond kan Dolf dan weer gerust de competitie aangaan met Mick Jagger.

De rest band liep mooi mee in deze act. Zij kwijten zich braafjes van taak op hun respectieve instrumenten zonder teveel de aandacht naar zich toe te trekken. Het moet zijn dat de feromonen van de heren net een minder dagje hadden want het publiek bleef netjes op enkele meters van het podium hangen. Vrij veel enthousiasme was er onder de toeschouwers ook al niet te merken.

The Feromones The Feromones

Echt spectaculair is de muziek van The Feromones dan ook niet echt te noemen. Onderhoudend dat wel, zeker voor een anders voor mij totaal verloren donderdagavond. Het mag gezegd worden dat The Feromones ten minste enige mate van zelfrelativering in huis hebben. Het is knap dat je bij het aankondigen van je enigste single, Do As We May, durft zeggen dat ie geflopt is.

Game Sweet Game kon ons nog lichtelijk enthousiasmeren. De Interpol-cover Length of Love, die blijkbaar al lang op de setlist staat van The Feromones, dan weer helemaal niet. Het was een bewijs van het adagium dat het origineel altijd beter is dan de kopie. The End, toepasselijk het einde van de set, was het enige nummer dat er met kop en schouders boven uit stak. Zwaar funky stuff. Bisnummer Always deed ons meegenieten van de blijkbaar moeilijke relatie die de zanger heeft met het andere geslacht. Blijven proberen zouden we zo zeggen.

The Feromones zouden we kunnen klasseren in de categorie “13 in een dozijn”, onderhoudend maar niet meer zoals al eerder gezegd.

© 2008 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.