RSSMet de Franse slag?
Áls u de Franse jazz al van enige vergrijzing zou verdenken, dan viel daar niets van te merken in de muziek die het Michel Portal Trio zondag bracht. Toegegeven, de twee zeventigers werden bijgestaan door een frisse jongeling van net geen vijftig, maar uit de jazz die zondag in de Theaterzaal van Vooruit weerklonk, spatte meer energie dan uit een gemiddelde postpunk rockband. Het trio bestond uit een blazer –Michel Portal op klarinet en sax– en een ritmesectie –Bruno Chevillon op bas, en Daniel Humair op drums.
Ze staken voorzichtig van wal, dat trio, en ik had de indruk dat de eerste paar minuten het geluid nog niet geheel goed zat. De cymbalen klonken te hard tegenover de basklarinet, maar die ‘verstoring’ werd gauw weggewerkt. De (aller)eerste indruk is niet altijd de goede, zo werdt die avond evenwel bewezen, want voor de rest van het concert zat alles snor, en hielden de muzikanten er serieus het tempo in.
Al té weinig mag ik een trio beluisteren waarin alledrie de instrumenten bijna even prominent aanwezig zijn zoals dat hier het geval was. De bas werd voor één keer niet naar de achtergrond verwezen, in tegenstelling tot wat we bij menig jazzconcert helaas te gemakkelijk gewoon zijn. De bassist wordt te snel in een louter ondersteunende rol geduwd en moet zich dan tevreden moet stellen met de weinige solomomenten die hij van de rest krijgt toegeworpen. Nee, hier was een bassist aan het werk, die er samen met de drummer een zeer uptempo ritme in hield. Chevillon nam nadrukkelijk deel aan het spel, en had voor de solo’s zelfs een plectrum bij om zijn instrument van nog meer hoorbaarheid te voorzien. Hij werkte evengoed samen met Humair als Humair met hem, maar trad net zo gemakkelijk in dialoog met Portal.
De symbiose tussen de drie muzikanten typeerde sterk dit concert, samen met het tempo. Humairs drumwerk valt nog het makkelijkst te vergelijken met het ritmisch geweld van een aanstormende stoomtrein. De combinatie van brushes en hihats prodcueerden het rollend geluid dat de muziek voorstuwde en zo voor een snel tempo zorgde. Hij maakte heel frequent gebruik van de cymbalen, en dat droeg opnieuw bij tot de hoogdringendheid van het geluid.
Niet dat er geen rustige momenten waren. Tegen het einde van het concert stapte Portal met zijn basklarinet van de microfoons weg, en om vooraan op het podium plaats te nemen, vlak bij het publiek. De magie die van zo’n moment uitgaat is uiterst krachtig. Portal had geen enkele moeite om de klank van zijn instrument ook onversterkt zaalvullend te houden –en voor zo’n basklarinet is er behoorlijk wat lucht nodig.
Vergis u evenwel niet –want hoewel er in het trio voortdurend allianties werden gesmeed en verbroken, bleef Portal onmiskenbaar de chef d’orchestre die stevig de touwtjes in handen hield. En dit is meteen ook het enige minpuntje in dit anders bijzondere concert: bij momenten was het net iets té gelikt. Het had soms iets slordiger mogen zijn, iets minder georchestreerd. Maar ik ben een kniesoor (al is dat bijna een verplichting bij een concert van dergelijk hoog niveau), want als het erop aan komt, was dit een groots concert met een verrassend jong klinkend trio. Het blijft alvast de goede weg opgaan, met de (jazz)concerten in 2008.
Michel Portal, Bruno Chevillon & Daniel Humair, gezien en gehoord op zondag 20 januari om 20 u in de Theaterzaal van Vooruit.
—
Staan vervolgens op ons lijstje:
Rosario Giuliani Quintet, in de Concertzaal van De Bijloke Muziekcentrum, woensdag 23 januari 2008 om 20u. Toegang € 15 / 12,50 (reductie) / 5 (-19j)
Hertmans, Van Oost, Braeckman, Opatuur, zondag 27 januari 2008 om 20u. Toegang € 10 / 8 (reductie voor leden).
Elliott Sharp / Michiel Braam – play Thelonious Monk, in de Balzaal van Vooruit, dinsdag 29 januari 2008 om 20u. Toegang € 14 / 10 (vvk)
© 2008 GENTBLOGT VZW
heel mooi optreden!
een super super super concert!! wat een luchtigheid, wat een grapjes! Subliem