RSSGentse chocolatiers blijven kalm bij stijgende vraag vanuit China
‘Zolang er Belgen zijn, blijft chocolade bestaan’
Chocolade is hip, ook bij de Chinezen. Gaan zij straks lopen met onze chocoladevoorraad, zoals Patrick De Maeseneire, de grote baas van Barry Callebaut, in enkele kranten vertelde? Of is dat bij de haren getrokken? ‘Er is wel een enorm groeiende vraag vanuit China, maar het gaat niet tot een tekort komen’, zegt de Gentse chocolatier Luc Van Hoorebeke.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2008 GENTBLOGT VZW
het zal misschien veel van de mensen met chocolatomanie verwonderen, maar de meeste chinesen lusten geen chocolade. alleen de mensen die willen tonen dat ze iets van de wereld weten hebben een doosje in huis. dat kan dan drie jaar oud zijn, gekocht op zo’n trip naar europa, in gent misschien, en dat staat dan in de kast naast de fles cognac. eten of drinken doen ze daar niet van.
ik sleur elke keer zwarte mee naar hier, en als ik dan schuimpjes heb gemaakt kan ik ze zelf opvreten. geen probleem, maar duidelijk.
in groot.steden zoals beijing of shangai kom je wel pralines tegen. die worden per stuk[!] verkocht. niet zo verwonderlijk als je de prijs ziet.
andere chocolade zoals rond snoepjes, is van een inferieure kwaliteit waar een cacaoboon in de verte heeft naast gelegen.
men mag niet vergeten dat china, en dan vooral op het eiland hainan, zelf cacaobonen teelt. juist door de geringe verkoop is dat nog een slapende industrie. idem met de koffie.
[voor mijn verjaardag had mijn vrouw drie taarten laten maken waarvan een met chocolade, daar gingen mijn twee pakken. die met zo een soort scheerschuim waren weg, aan de andere heb ik nog vier dagen gegeten.]
dus, pralinemakers wees gerust. het spul moet uit europa, en bij voorkeur uit belgie, komen. dan is het chique.
ha rony,
in uw buurt zijt ge nu wel de rijkste man zeker, geen chinees die het u nadoet om naar europa te reizen voor een doosje pralines. ‘t is maar hoe ge het verkoopt :-)
daar zou je van verschieten, guido.
de helft van onze chin.vriendinnen is al naar europa geweest. er zijn er zelfs twee bij die vier maal gaan: beurtelings naar milaan, londen, parijs en barcelona, om inkopen te gaan doen! om eerlijk te zijn, dat kan ik niet.
hier zijn ongelooflijk veel miljonairs bijgekomen in de laatste vijftien jaar. wenzhou is daar in china voor gekend: de “joden”, en dan bedoel ik qua zakendoen. volgens een documentaire hier op tv. gaat dat terug op hun netwerk over heel de wereld. bv. op een trouwfeest in parijs, waar mijn vrouw en ik uitgenodigd waren, waren op de receptie meer dan twee honderd genodigden,allen wenzhou.zen. avondfeest hetzelfde, maar dan andere, ik bedoel ook van wenzhou, maar ‘s morgens niet gevraagd. aan hun kleren en juwelen te zien, geen afwassers ergens in een kelder.[nb.die trouw heeft, alles in, en ik kan het weten, want ik heb de boekhouding gedaan, zo'n 35.000euro gekost, mits aftrek van de giften, toch nog 15.000euro] iedereen waar ik mee sprak, vond het echt onbegrijpelijk dat ik niet in zaken zat en bekeek me wel een beetje raar. toen ik opmerkte dat je wel een startkapitaal moet hebben, stelden er een paar voor om me die luttele som van 200.000euro wel voor te schieten. ik heb vriendelijk bedankt, voelde mij plots op een feestje van de familie corleone, niet dat ze crimineel zijn, maar zo’n clan. en eigentlijk dezelfde mentaliteit: de echtgenotes weten wel dat hun mannen geld verdienen, maar als je dan vraagt: met wat? dan is het: hij is een boss! ben je ervan overtuigt dat iemand in de diepvriesbranche zit, blijkt hij ook schoenen te exporteren. gekke en vooral ingewikkelde wereld.
iedereen heeft “boungiols”, vrienden. en zonder die ben je nergens, noch om zaken te doen, noch papieren in orde te krijgen. ons kent ons.
“die afou is echt een vervelende vent, die roept en tiert, kan niet tegen drank en nog minder tegen zijn verlies bij het pokeren!” “hou ken je die dan?” “dat is een boungiol, ik doe daar zaken mee.” een grapje dat de mentaliteit duidelijk weergeeft.
ik heb het geluk een paar echte bougiols te hebben, niet toevallig kunstenaars, anders kan je het hier wel schudden. en natuurlijk mijn vrouw, die overal haar weg weet, politie, stadhuis, klerenwinkels of restaurants. steeds is er een boungiol. [ik zie ze nog staan afbieden in de magelijnstraat, bij olivier strelli. ik deed bijna in mijn broek van het lachen toen ik de wanhoop van die verkoopsters zag, en ik, ik sprak plots geen nederlands meer]
als je van een cultuurverschil spreekt, en daar is chocolade maar een klein stukje van, dat heb je hier.
Zeg rony, die “boungiols” dat heeft toch niets te zien met “bougnouls”, die nu sinds een een halve maand uit W.Vl. komen, en die inburgeringscursussenmoeten volgen?
j.m., ik stond daar in het begin ook van te kijken, maar ze zeggen dat echt. het schijnt wel dialect te zijn.
over die w.vl. is duidelijk nog niet het laatste op gent.blogt verschenen. wel eens leuk.
Ik wou eens vernemen waar men in Gent Chinese voedingswaren kan kopen. De Sun Wah op de Vrijdagsmarkt ken ik, maar ik heb de indruk dat die aan het afbouwen zijn. Vele lege rekken enz. Wat is het alternatief ?
ThaiCenter aan de Koning Albertlaan (begin Albertlaan kant station) kan je toch ook het een en ander vinden volgens mij…
moeilijk. we vinden ook steeds minder echt chinese spullen.
sun wah staat over te nemen, ‘t is te zeggen: de huidige zaakvoerders stoppen ermee maar volgens het personeel is er wel al een kandidaat. hun omzet was ok.
thai is voor ons eigentlijk geen oplossing want die keukens verschillen zoveel als zweeds tov. spaans.
enige oplossing: we sporen regelmatig naar a’pen waar er zelfs een invoerder van wenzhou.spullen is.:-)
Hoezo, steeds minder echt Chinese spullen? De Veldstraat bulkt ervan (het salon in het hotel Clemmen buiten beschouwing gelaten). De buurt van de Oude Bareel (Oostakker) en het Sifferdok ook.:-)
ik bedoel wel eetbare dingen :-)
rony,
Ik had destijds een Indonesiche vriend die een zakenpartner zocht: hij zou iedere maand een container met Indonesiche goederen opsturen. Ik bedankte hem voor dit aanbod, maar ik vraag me nu wel af of dit een juiste beslissing is.
Er staan genoeg gunstig geprijsde kantoren en winkelruimtes te huur. Een handelsregister is ook geen probleem en de nodige vergunningen zijn ook te bekomen. Ik zou zeggen: start er mee.