RSSMintzkov @ Vooruit
Alhoewel Mintzkov geen Gentse groep is, heb ik ze ontdekt in Gent, op de Gentse Feesten in 2004, een Gentser manier is moeilijk denkbaar. Na die ontdekking en het in huis halen en grijs draaien van hun eerste plaat M for means and L for love, werd het even heel stil rond de groep. Zo stil dat ik dacht dat ze gesplit waren, en dat ondanks hun straffe debuut. Maar dat was gelukkig niet het geval, zo bewees de single One Equals a lot, eerste single uit 360°, hun tweede plaat waarmee ze in 2007 weer opdoken. Dat de plaat deugt, konden we op Boomtown al vaststellen, en werd nog eens bevestigd op dit optreden in de Vooruit.
De meeste optredens hebben echter ook een voorprogramma, en het was hier dat er problemen opdoken. Dieter van The Go Find werd vader, en kon dus niet komen spelen. Een uitverkochte Vooruit kan je echter niet aan zijn lot overlaten, en ter elfder ure werd Mega General Mindy bereid gevonden om in te springen.
Aangezien ik al enkele jaren geen student meer ben en die avond er behoorlijk vermoeid bijliep, besloot ik de drukte van het optreden nog even uit te stellen en mijn vermoeide knoken eerst nog wat te laten rusten in het café beneden. Toen we de Balzaal betraden, moet General Mindy al halfweg het optreden geweest zijn. Het rustige nummer dat ze op dat moment speelden, kwam me vrij saai voor, maar de laatste drie nummers waren uptempo en best wel aangenaam. Een catchy, poppy orgeltje gesteund door een stevig doorrockende basis, het kon me wel bekoren.
Na een half uurtje wachten terwijl de roadies het podium in orde brachten was het dan eindelijk aan Mintzkov. Begonnen werd met Cargo, een oud nummer, op de voet gevolgd door twee uit de laatste plaat, Title you en Life after fire. De sfeer zat er goed in, maar ontploffen deed de zaal niet, ook niet bij de leuke single One Equals a lot, waar bassiste Lies eindelijk wat meer aan bod kwam. Voor mij is net die samenzang tussen Lies Lorquet en zanger Philip Bosschaerts een van de unieke dingen aan Mintzkov.
Het volgend nummer was een beetje een rare eend in de bijt, een cover van Miss Kitten en Golden Boy, Rippin Kittin. Het danceriedeltje werd in een absoluut geslaagde en best wel sexy gitaarversie gehesen.
Er is goede hoop dat Mintzkov ons dit keer geen dikke drie jaar wachten op een volgende plaat, want in de set zaten al drie gloednieuwe nummers; Nighthawks, Safehouse en (in de bissen) Gemini. De eerste twee klonken vrij hoekig, stevig, en tegelijk toch herkenbaar Mintzkov. Het derde nummer was eerder rustig, en werd gespeeld door Philip helemaal alleen op het podium, een mooi rustpunt.
Mintzkov ging behoorlijk snel en strak door de setlist heen. Het ene nummer volgde meteen op het andere, weinig tijd voor grapjes en in bindteksten lijkt Bosschaerts ook niet te geloven. Toch bedankte hij de uitverkochte Vooruit meerdere keren, en toen het publiek bij een pauze in een nummer zo lang bleef applaudiseren dat de groep even niet verder kon spelen, zag hij er behoorlijk gelukkig uit.
We hoorden nog Mimosa (een van mijn all time favorites, mét een fijne synthesizertouch eraan), Return and smile, All at once, Miles Ahead (opgedragen aan de zanger van The Go Find, maar een nummer te vroeg aangekondigd…), Hitman en The state we’re in. Op nog geen uurtje zat het optreden erop.
Dat dit veel te snel is naar mijn zin, hoeft geen betoog, en blijkbaar gold dit niet enkel voor mij. De groep werd nog twee keer teruggeroepen voor bisnummers. Save the best for last zegt men, en zo kregen we als bisnummer nog de tweede single van 360°, Ruby Red, gevolgd door een vreemd experiment, een instrumentaal nummer van Serge Gainsbourg (cannabis). Bij de tweede bisronde zaten zoals gezegd nog het gloednieuwe nummer Gemini (met dank aan D om eens naar de setlist te loeren) en United Something. Maar toen was het écht gedaan. Na amper een uur en een kwartier ofzo…
Mintzkov en General Mindy, gezien in Vooruit op 07/02
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik vond het jammer dat The Go Find er niet was, maar ik zou hetzelfde gedaan hebben in Dieter zijn plaats. De vervanggroep vond ik niet goed. Beetje saai, doordeweeks, geen goeie melodielijnen. Maar ik ben dan ook geen gemakkelijke en was een beetje ontgoocheld door het afzeggen van The Go Find. Na de soundcheck van Mintzkov was het nog een tijdje wachten eer ze er waren. Maar het wachten werd beloond. Zelden zo’n strak en af optreden geweten. Alles zat goed. Merci Mintzkov!