Vergeten schrijvers: Carlos de Vriese (4)
Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.
Carlos de Vriese is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. We sluiten af met enkele aforismen van zijn hand.
AFORISMEN
Aforisme: pousse-pensée: denkduwertje
Nieuwsmedia verbergen meer politieke informatie dan ze er verstrekken.
Er bestaan toe-standen, die men zo vlug mogelijk zou moeten open-stellen.
Eenzaam zijn is een straf, alleen zijn is een zegen.
Bank: stuwdam voor geld.
Godsdienst: goudstandaard voor morele waarden.
Een utopist gelooft dat een rotte appel beter wordt als je er een goede naast legt.
Vertel nooit je dromen aan je vrouw.
De volksvertegenwoordiger meent: ik vertegenwoordig de kiezers van mijn belangen.
Wie nu godverdomme zegt, heeft gisteren godzijdank gezegd.
De meest verspreide oogziekte: kortzichtigheid.
Vroeger werd je bekend door een boek uit te geven, nu dien je bekend te zijn om een boek uit te geven.
Een dame is een vrouw die gebruikt wordt als statussymbool. Een bijzit is een statussymbool dat gebruikt wordt als vrouw.
Uit het leggen van een spelletje patience kan je heel wat leren: in de eerste plaats of je fundamenteel eerlijk staat tegenover jezelf.
Er zijn kleurlingenhaters die al hun geld uitgeven om er na de vakantie als kleurlingen uit te zien.
Er zijn weinig automobilisten in staat zich een nieuwe auto aan te schaffen, die minder opvallend is dan hun oude.
De leerkrachten mogen de leerlingen niet slaan. En omgekeerd.
Het is zeer moeilijk om op het politiek toneel een parodie te herkennen.
Carlos De Vriese
uit Explosiefjes, 1977.
© 2008 GENTBLOGT VZW