RSSBoks: bloed, zweet, prik & tik
Zaterdag jl. werden uw reporters verwacht in sporthal Sint-Jozef (Zwijnaarde) voor het eerste boksgala georganiseerd door Box-promotions i.s.m. Ronin. Met 9 amateurkampen en 1 profkamp Engelse boks, 4 kickfights, 10 thai fights en 3 free fights beloofde het een gevarieerde avond te worden. Net als het overgrote deel van het publiek kwamen wij vooral af op de headliner van de affiche: de profkamp met Jean-Pierre Bauwens Jr. Deze 19-jarige Gentse ster -beter bekend als JP Junior- is een aanstormend talent in de categorie feather weights en wordt algemeen beschouwd als de nieuwe Belgische hoop voor de bokssport.
JP Juniors onwaarschijnlijke levensverhaal leest als een Amerikaanse droom. Dit tenger baasje groeit op in een gezin van zeven kinderen, waarvan vier met autisme. Wanneer hij als kind een keer te veel in elkaar getimmerd wordt, beslist hij te gaan boksen. Na een opmerkelijke opgang in het amateurscircuit volgt de logische overstap naar de profs. “Velen zijn geroepen, weinig uitverkoren” is in zijn geval geen onterechte leuze, want ook nu maakt hij gestaag furore. Dat Jean-Pierre Coopman vanavond als supporter in da house is, mag daar mede van getuigen.
Voor onze neus, oren én ogen is het een lieve lust om kennis te maken met deze onbekende wereld. Zoals te verwachten valt, ligt het testosterongehalte dankzij heel wat stoere en ruige mannen van alle slag op eenzame hoogte. Onze neus ontwaart voortdurend walmen van tijgerbalsem, pinten en hotdogs; en we aanhoren de meest exotische talen. Zowel in als naast de ring is een boksevenement duidelijk een multicultureel gebeuren.
De presentator moet in een ander leven bij een lokale radio werken. Our bet, want naar ons bescheiden oordeel klinkt de vriendelijke man onnavolgbaar wanneer hij van “eeeeeersteuuuhhh rrrrrrrondeuuuhhh” doet. “Bang” weerklinkt plots de bel en we zijn vertrokken!
Amateurkampen (4x2min.)
De avond komt moeilijk op gang, wat met name te wijten valt aan de wisselende kwaliteit van de snel opeenvolgende amateurkampen. Eerlijkheidshalve dienen we toe te geven dat het publiek een degelijk kamp beter weet te onderscheiden van de mindere dan uw reporter van dienst. De agitatie in de zaal deint consequent mee op die niveauverschillen: de ene keer kijkt het publiek bijna lusteloos toe, om dan weer op te veren wanneer een duel tot een hoogtepunt komt. Alle mogelijke maten en vormen van kemphanen passeren in een hoog tempo de revue, telkens voor wat in de discipline een Engelse kamp heet. Dat betekent dat duels bestaan uit 4 rondes van 2 minuten, gevochten wordt met hoofdbeschermer en op punten beslist wordt. Hier wordt niet knock-out gegaan.
Wat zien we wel? Ontstellend veel bloedneuzen, bloederig speeksel, medische time-outs, afgetrainde lichamen en stevige djoefen; dan weer mannen die zich aan mekaar vastklampen en stoïcijnse arbiters die ze daarop uit mekaar trachten te halen. Het geroemde benenwerk doet ons niet meteen aan ballet denken (zie: Sugar Ray Robinson), maar wat zouden we van deze amateurbeoefenaars mogen verwachten? Een uitzonderlijk doorzettingsvermogen en mannen die zichzelf tot het uiterste weten te drijven, zo blijkt. Het boksen is een onderschatte discipline, en wij bestempelen ze na vanavond beslist als een denkssport. Het valt ons op dat vooral zij die het spel doorzien en het slim weten te spelen, zegevieren. Opmerkelijk ook is de toewijding van de verzorgers. De manier waarop en de ijver waarmee zij hun poulains oppeppen, is binnen de harde en competitieve setting aandoenlijk mooi om zien.
Profkamp (6x3min.)
Rond half 9 is het eindelijk zover. Op de tonen van Bryan Adams’ Summer of ’69 én onder bemoedigend gebrul van de toeschouwers doen onze profs hun intrede: Lubos Priehradnik uit Slovakije en uiteraard publiekslieveling JP Junior. Was de zaal tijdens de amateurkampen nog half gevuld, dan moeten we ons nu afvragen waar al dat volk plots vandaan komt. Eindelijk raakt de zaal op temperatuur; maar dan laat de elektriciteit juist op dit moment de gloire het voor de zoveelste keer afweten. We vrezen even een anticlimax van formaat. Onze boksers zijn evenwel té geconcentreerd om zich uit hun lood te laten slaan. Het laatste moment, wanneer de arbiter de spelregels herhaalt, krijgt in deze onbedoeld drukkende stilte en duisternis iets bezwerends.
En dan weerklinkt, voor de zoveelste keer, de bel. JP Junior bewijst zijn klasse: hij kiest direct voor de aanval en deelt enkele indrukwekkend stevige, linkse mokerslagen uit. Bij uw reporter is intussen een gewenning opgetreden, en we moeten toegeven: dit gevecht is een streling voor het oog, want van een onverwachtse schoonheid. Mochten er tijdens de kamp geen rode plekken verschijnen op de lichamen van de boksers, zouden we bijna vergeten dat die doffe klappen weldegelijk schade aanrichten.
JP Junior overklast zijn tegenstander op alle vlakken: hij neemt zijn tegenstander telkens weer in snelheid, hakt voortdurend op hem in en speelt het met enkele perfect getimede uppercuts erg slim. Even consternatie in de zesde en laatste ronde wanneer onze held kort het evenwicht verliest en voor het eerst tijdens de match in een hoek gedrumd wordt, en vervolgens een reeks ferme klappen te verwerken krijgt. Een zucht van verlichting gaat door de zaal wanneer deze veerkrachtige jongeling zijn ritme terugvindt en in de laatste minuten de fans trakteert op enkele rake slagen -aan de tegenstander welteverstaan. JP Junior haalt het op punten, geheel terecht. Een pluim ook aan een toch wel sterke Lubos die zich recht wist te houden en weigerde KO te gaan.
Na dit hoogtepunt besloten uw reporters dat ze voldoende vechtjassen voor één avond gezien hadden, en trokken ze huiswaarts. Evenwel niet zonder JP Junior -onopvallend bescheiden en enigszins geblutst in een hoekje verscholen- te feliciteren met zijn erg mooie overwinning.
Met dank overigens aan de mensen van Box-promotions voor de puike organisatie en vriendelijke uitnodiging.
foto 1-6 © PW, foto 7-13 © Hans Dekeyser
© 2008 GENTBLOGT VZW
heel mooie reportage,
amai, ik zou dat ook wel eens live willen zien, mooie foto’s trouwens.
toffe reportage. nooit verwacht dat tvdv zo boeiend over “den boks” kon schrijven. en daarbij de foto’s van hans, en pw. leuk.
Mooie beelden, en erg goed verslag.
Ga zo’n boxmatch toch ook eens op mijn to-do lijstje moeten zetten.
cool stuff!!!!
Prachtige weergave van de feiten. Wie wil kan het live meemaken op 26 april as. aan de Gasmeterlaan 107 om 19 uur een organisatie van Boxing Club Golden Gloves Gent
met 1 profkamp en 10 amateurkampen. Niet te missen, spektakel gegarandeerd.
wie doet daar de profkamp
hopelijk ook de gentenaar junior
junior toonde ons hoe mooi boksen kan zijn.
De stijl doet mij terugdenken aan wijlen europees kampioen Fernand Roelands.
Eerlijk gezegd ben ik die avond ook wel een beetje fan geworden van “Junior”.
Maar waarom zulke lelijke broeken?
Alle, ‘t is ‘t uiterlijk niet dat telt, Jan;-)
Bij die jonge gasten valt het op omdat er nog niet veel sponsorreclame op te zien valt: veel later worden ze ook nog beschilderd. Of ben ik mis?
-die ruime broeken zijn er omdat niets zo belachelijk is dan een spannende broek over hun bescherming. je moet maar een, verboden, klop krijgen in je edele delen.
-zoals filmsterren, wielrenners, voetballers en andere sportlui blijkt het nu nodig te zijn je vol te laten zetten met tatoo’s. niet mijn keuze.
ik heb er een, een mooie op mijn bovenarm, wanneer jij j.m.? bij mij staat er gewoon op: ik hou van aiping.
ik ben al samen met hendrik naar de kapper geweest, de volgende keer met jou naar de tatoo in de lange.munt?
denk maar al goed na. het hoeft niet te gek, gewoon een simpel kruisje en een hartje met de naam van jouw geliefde. meer moet dat niet zijn.
en, echt het doet geen pijn.