RSSTekeningen Jeanne Hebbelynck
Toen ik onlangs de elektronische nieuwsbrief van het KADOC, het Documentatie- en Onderzoekscentrum voor Religie, Cultuur en Samenleving (Leuven) aan het lezen was, werd ik meteen terug in de tijd gevoerd. De aankondiging van een tentoonstelling riep beelden op van kinderboeken en tekeningen die ik kende via mijn moeder en grootmoeder: idyllische huiselijke tafereeltjes, religieus getint, romantisch en lieftallig, heel eenvoudig en in heldere kleuren met duidelijke contouren. En ik moet toegeven, ik ben er altijd dol op geweest. Ook nu nog oefenen ze een speciale aantrekkingskracht uit.
Onze oudere lezers hebben misschien al begrepen dat ik het heb over de tekeningen van Jeanne Hebbelynck. En toen bleek dat zij een Gentse was, wat ik helemaal niet wist, had ik meteen een onderwerp voor een artikel op Gentblogt.
Op 20 juni 1891 werd Jeanne Dutry (haar meisjesnaam) dus in Gent geboren, waar haar ouders de tegelfabriek Dutry-Massy bezaten. In 1915 huwde ze met de Gentse stafhouder Léon Hebbelynck, met wie ze drie kinderen kreeg, Jacques, Martine en Geneviève.
Reeds van jongs af aan waren zij en haar zussen gebeten door tekenen en schilderen en tijdens familie-uitstapjes of in hun eigen buurt maakten zij talrijke aquarellen. Jeanne werkte sommige van die aquarelletjes haarfijn uit en schilderde meer en meer met gouache. Na haar huwelijk bleef ze tekenen en schilderen en ze legde zich vooral toe op religieuze onderwerpen op klein formaat. Vooral tafereeltjes, in felle en zuivere kleuren, uit het leven van Maria en het kind Jezus in een huiselijke sfeer. Toch bezaten haar werkjes een mystieke, symbolistische sfeer.
Ze ontwierp ontelbare geboortekaartjes en communieprentjes en op vraag van uitgeverij Descl̩e De Brouwer begon ze meer en meer Рook vooral religieuze Рkinderboeken te illustreren.
Jeanne Hebbelynck leed helaas al vroeg aan glaucoom, maar dat belette haar niet om voort te werken. Integendeel. Ze tekende haar ontwerpen in het groot, waarna haar leerlingen die verkleinden en inkleurden. Nadat ze in 1937 volledig blind werd, begon ze, met de nodige hulp, zelf kinderboeken te schrijven. Ze ontwierp ook brailleboeken voor de jeugd. Ze overleed in Gent in 1959.
Uit: Wees Gegroet (Camille Melloy, Jeanne Hebbelynck), Brugge, Desclée De Brouwer, s.d.)Wie met haar werk wil kennismaken, of er nog eens bij wil wegdromen, kan daarvoor een uitstap maken naar Leuven. Van 20 maart tot 17 mei 2008 loopt immers in de Centrale Bibliotheek van de KUL de tentoonstelling Jeanne Hebbelynck, 1891-1959. Miniaturist en illustrator, een gezamenlijk initiatief van de Centrale Bibliotheek KUL en KADOC.
En terwijl ik met dit stukje bezig was, kregen we in onze redactiemailbox een persbericht van de Arteveldehogeschool, Campus Mariakerke, over erfgoeddag op 13 april. In de Mediatheek van de opleiding Bachelor in de grafische en digitale media wordt een deel van de rijke collectie geboortekaartjes uit het archief van de school tentoongesteld. En daar zitten – naast een staalkaart van ontwerpen van het interbellum tot nu – vanzelfsprekend ook kaartjes van Jeanne Hebbelynck tussen.
Even praktisch:
Jeanne Hebbelynck, 1891-1959. Miniaturist en illustrator
Centrale Bibliotheek KUL – 20 maart – 17 mei 2007
Mgr. Ladeuzeplein 21, 3000 Leuven
Openingsuren (= openingsuren van de bibliotheek)
maandag – donderdag: 9 – 20 u.
vrijdag: 9 – 17 u.
zaterdag: 9 – 12.30 u.
Erfgoeddag – 13 april 2008
Mediatheek – Arteveldehogeschool – Campus Mariakerke
Industrieweg 232, 9030 Mariakerke
Tel.: 09/216.36.11
Meer info vindt u terug op de site van Erfgoeddag
© 2008 GENTBLOGT VZW
Oooh… dà t brengt allemaal herinneringen terug!
ergens in vlaanderen moeten nog een paar missaals liggen, in een doos, waar zo tientallen prentjes in zitten. ja ook van mij, jm.!
het waren, en zijn, een beetje naieve tekeningen waar ik met een nostalgisch gevoel aan terugdenk. ik heb ze nog met honderden, rond de tijd van de eerste communie, door de heidelberg laten gaan. herinneringen.
Inderdaad, daar heb ik nog steeds een liefde/haat verhouding over dergelijke esthetiek vermengd met zoetzemerigheid.
Nostalgie zeker, en nu ik er aan denk en dat ze terugzie, die “zantjes”, spijt dat ik niet meer van heb gehouden.
De tegelfabriek Dutry-Massy heeft plaats gemaakt voor de provinciale hogeschool langs de Henleykaai, op één gebouw na, de oude machinekamer (?), nu ingericht als brasserie-restaurant Yanko. Boven de deur stond een piepklein fraai Mariabeeldje, ontworpen door Jeanne Hebbelynck in haar zo herkenbare stijl. Het kleinood is spijtig genoeg verdwenen (een tiental jaren geleden?), wellicht gestolen.
Bedankt aan Veerle om deze grote dame in herinnering te brengen. De tekeningen van Jeanne Hebbelynck zijn uniek, de teksten minder. De familie Dutry was kunstminnend en kunstzinnig, de naam is onder meer verbonden aan het prachtig herenhuis achter het Gravensteen en aan Edmond, voorzitter van de Vrienden van Oud Gent (gedenkplaat op gevel “De Swaeneâ€, Korenlei).
Dank u Frans voor deze welkome aanvulling. Ik had even op het net gezocht naar de familie Dutry-Massy, maar niet echt iets gevonden (misschien heb ik ook wel niet goed genoeg gezocht)
beste frans, we, bovenstaande, zijn beleefd geweest.
die tekeningen getuigen van een uniek gevoel.
ze staan op hetzelfde gehalte als “leen” de tekenares, die er trouwens haar mosterd bij heeft gehaald, waar honderden kleuterleidsters hun bordtekeningen mee hebben geleerd. niet meer of niet minder.
het kan zijn dat ze in het echte leven een grote dame was, dat weet ik niet.
artistiek is ze niets, sorry. gebruiks-goed. ik heb zelf in mijn leven teveel van die spullen moeten maken, om den brode, om het verschil niet te zien.
trouwens, waar zijn die tekeningen die ze gemaakt heeft in de jaren 36 tot 42? mooi weggestoken in de plooien van de tijd? waarom ken ik ze dan uit mijn jeugd, in duitsland? hebben ze ze misbruikt, het kan zijn. maar ze pasten wel.
versta me niet verkeerd, ik weet dat ze kaderden in die tijd. ik ben oud genoeg om dat in te zien.
nu ja, het is leuk om ze terug te zien.
Beste rony, kijk eens uit uw ogen! Kijk eens naar de datums/data! Ge zijt veel te jong om te oordelen wie de originaliteit van het onderwerp eigen was. Geloof we vast de naam Dutry in Gent staat voor “Waardevol”!
Het archief van de Arteveldehogeschool Mariakerke bezit heel wat van haar werk en heeft het naar aanleiding van erfgoeddag tentoongesteld. De confrontatie met Anton Pieck en hedendaagse geboortekaartjes was bijzonder.
Sommigen vinden het zoeterig, De Italiaanse bidprentjes waren het dito. Men moet alles binnen de tijdsgeest zien.
En verguis het niet, want hedendaagse boekillustratoren hebben terug belangstelling voor deze stijl. En niet alleen kinderen voor wie het bestemd waren er gek op. Het hoeft geen grote kunst te zijn, want het is toegepaste grafiek.