RSSSint-Pietersplein voor één weekend Côte d’Or Village
Ik zal het maar meteen opbiechten; ik ben een verslaafde. Gelukkig blijven de gevolgen van mijn verslaving tot hiertoe vrij beperkt. Zo word ik in de Colruyt als vanzelf naar het chocoladerek gezogen en kan ik daar niet weg eer ik minstens vijf verschillende producten uit dat rek in mijn karretje heb gestapeld. Samen met mijn wederhelft staan kiezen tussen repen met banaanvulling, zwarte chocolade met stukjes framboos of sinaasappelschil, grote tabletten sobere melkchocolade en fondant of chocolade met tarte citron smaak, het maakt mijn dag goed. En bij dat kiezen hou ik me al sinds jaar en dag (min of meer) aan mijn vast merk. Dat met de olifant, jawel.
Dat is eerder toevallig zo gekomen; als kind zorgde elke hap chocolade voor een vervelende hoestbui (ik werd toen geplaagd door allerlei vreemde allergische reacties), behalve wanneer het côte d’or was. En nu twintig jaar later zweer ik dus nog steeds bij die smaak…
Het mag dan ook geen wonder heten dat ik zondagmiddag met mijn gezelschap ondanks de dreigende regenwolken naar het Sint-Pietersplein trok om eens de sfeer te gaan opsnuiven in wat zo chique werd omschreven als het ‘côte d’or village’, een initiatief om de 125e verjaardag van het merk in de kijker te zetten.
Op het grote plein nam deze ‘village’ een eerder bescheiden plekje in. Achter de grote olifant bevonden zich een vijftal kraampjes, ondergebracht in een soortement Afrikaanse hutten nieuwe stijl waar je kon proeven, animatie was voorzien in de vorm van hyperactie djembéspelers en waar ergens ook een chocolademuseum en een interactieve hut zaten verstopt. Die laatste zijn me helaas volledig ontgaan, maar wel slaagde ik erin de goodybag te veroveren met een grote paashaas, wat mignonnettes en een bouché. Lang zal dat zakje niet overleven vermoed ik…
We kregen een lekkere warme chocomelk en konden naar hartelust proeven van verschillende soorten chocola. Precies waarvoor we gekomen waren. Naast het aanschuiven aan de kraampjes voor dat gratis lekkers had de gesculpteerde chocolade olifant ook de nodige aantrek. Knap! Al zou ik er persoonlijk niet mee inzitten er een stukje af te snijden voor mijn avondeten straks.
Er werden diverse activiteiten aangeboden, maar net als wij leken de meeste mensen toch vooral gekomen om te proeven. De beperkte zeteltjes in de ‘Mignonnettes Lounge’ waren dan ook constant bezet. Het was in elk geval de stevige wandeling waard!
© 2008 GENTBLOGT VZW
Auw! Deze verslaafde heeft weer wat gemist! Dat moeten we zo snel mogelijk goedmaken!
Ik ga vandaag alvast kijken of er nog kruimels liggen.
Ik zag de olifant voorbijrijden, en vroeg me nog af wat er te doen was. Chocolade is anders niet aan mij besteed…
‘t Was zalig! Ben er zaterdag gans de namiddag blijven plakken. Vanavond nog eens nagenieten van de 7 zakskes mee mignonettekens die ik nog heb staan :)
pieuws chance dat ik er niet was of ik was met die olifant gaan lopen ;-)
je zou hem mogen hebben: “melkchocolade”!
de enige voorwaarde die ik stel om hier ontvangen te worden: 1kg zwarte van callebaut, liefst zo’n industrieel blok. daar mogen ook wilde havanna’s bij zijn natuurlijk, en een flesje cognac.
dromen……ik zal het maar doen met een flesje tjinchao.bier, trouwens van inbev.
smakelijk daar,
Was dat ergens aangekondigd? Ik heb het in ieder geval niet geweten. Gaan die nog op andere plekken ook?
Er hingen enkele affiches, maar breed aangekondigd was het zeker niet.
Het zal nog te zien zijn in:
- Antwerpen op 10 en 11 mei
- Namen op 20 en 21 september
- Luik op 22 en 23 november
Die overheerlijke bouchés zijn bij mij het eerst gesneuveld. Jammer dat ons trotse merk eigenlijk van … Philips Morris (lees Marlboro) afhangt.
Als er nu een puntje van kritiek op Gent Blogt moet zijn: Jammer dat je zo’n dingen pas achteraf leest…
Inderdaad, waarom stonden ze niet op het Sint Baafsplein, of de Korenmarkt, of het Sint Veerleplein, of de Kouter, of het François Laurentplein, of de Vrijdagsmarkt? Nee op het verste, het onbereikbare Sint Pietersplein! daar komt in de weekend toch niemand?
beste jm. waarom?
je kan zo iets doen om twee redenen:
-je wil je bekend maken. dat is voor hen echt niet nodig. het is reeds een begrip, en daar zal zo een presentatie niet veel meerwaarde aan geven.
-je trekt je onkosten af van je belastingen. zuivere winst. toch op die schaal.
van wie zijn die nu nog?
van die mensen waar ik in 1980, nog voor gewerkt heb?
toen waren het al publicitaire nitwits.
waarom ook? het ding verkoopt zichzelf.
hetgeen dat ik de laatste jaren heb gezien is van een zo oudbollig gehalte, volgens mij willen ze dat ook. oude degelijkheid.
alhoewel, ik heb liever callebaut, en dan kan het nu in zwitserse handen zijn. lekker, de pure smaak.
Allez, nog wat foto’s van het merk van de olifant op Sint-Pietersplein: http://www.flickr.com/photos/thiwenquicha/sets/72157604313469569/