Zoek eens een job bij Stad Gent
Gisteren zijn wij naar de jobbeurs van Stad Gent geweest. En we waren niet alleen. Het gebeuren kon rekenen op een zeer grote opkomst. Natuurlijk waren wij daar ook om voor u, gentblogtlezer, verslag uit te brengen, maar de grootste reden was toch het zoeken van een job.
Met volle moed sloten wij aan in de rij wachtenden voor de schuifdeuren van het administratief centrum aan de Zuid. Aangezien de beurs zich op de vijfde verdieping bevond, moest iedereen naar boven via de twee liften en dat leverde een serieuze file op. Een kwartiertje later bevonden wij ons in de overvolle personeelsrefter waar de vele, maar niet alle, diensten een plaatsje hadden. Aan zowat elk tafeltje was het aanschuiven. Ik koos voor bibliotheek. Ik had er eigenlijk nog niet bij stilgestaan dat mij dat misschien wel goed zou liggen. Spijtig genoeg kon de dame aan het tafeltje mij enkel vertellen dat ik een opleiding van een jaar van één dag in de week moet volgen om in de bib te kunnen werken. Weinig, doch cruciale informatie.
Ik gaf de moed niet op en zocht naar andere departementen en diensten die bij mijn vaardigheden en interesses hoorden. Bij onderwijs langsgaan zou een beetje stom geweest zijn, aangezien ik daar al helemaal ingeschreven sta. Ik kwam vooral om mijn licht buiten het onderwijs eens op te steken. Op een blaadje aan de wand die de keuken moest verbergen las ik dat het departement bevolking en welzijn meer is dan enkel de bemanning van de loketten. Ook de diensten buurtwerking, Noord-Zuidsamenwerking, jeugddienst en ander van dat moois vinden in dat departement onderdak. Deze diensten liggen dicht bij mijn interesses maar sluiten niet echt aan bij mijn opleiding (onderwijs) en ik wou wel eens weten hoe erg dat een bezwaar vormde. Van het departement bevolking en welzijn was spijtig genoeg enkel de dienst ‘bevolking’ aanwezig, welke juist instaat voor de bemanning van de loketten. En hoe veel ik die mensen ook plezier wens in hun job, de mijne zal het nooit worden, loketbediende.
Naar mijn gevoel waren de presentaties het nuttigst. Er werd door de verschillende diensten uitgelegd hoe te solliciteren. De sessie om 15 uur had alleszins weinig succes. Spijtig, want veel mensen zaten met die concrete vraag en kregen dan bij elke dienst waarschijnlijk allemaal als antwoord: inschrijven in het sollicitantenbestand. Zo zaten de gangen dan ook vol met mensen die met de net gekregen balpen aan de slag gingen op het sollicitatieformulier, om dan aan te schuiven in het lokaal ‘inschrijving’ om dat formulier in een doos te deponeren.
U voelt het al aan mijn toon, ik heb niet veel aan deze jobbeurs gehad. Dat ik niet echt concrete vragen had voor de aanwezige diensten en dat ik al ingeschreven sta in hun sollicitantenbestand heeft daar wellicht iets mee te maken. Dat de vele wachtrijen mij tegenhielden om bij meerdere diensten te toetsen of zij iets voor mij waren en ik iets voor hen, is wel zeker. Ik heb alleszins velen intense gesprekken zien voeren met de mensen van Stad Gent. Ik hoop dan ook dat voor veel mensen de stap om bij Stad Gent te werken nu wat kleiner is geworden.
Meer info over hoe te solliciteren vindt u helder uitgeschreven in deze folder (pdf) of op de site van Stad Gent.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik ben er ook geweest, omdat ik de aankondiging had geschreven en ik nieuwsgierig was. De ruimte was te klein, eigenlijk, en veel te warm. Wel jammer dat de diensten die je opsomde er niet waren, ik denk dat de meeste mensen uit het onderwijs daar wel hun gading kunnen vinden.
Ook ik ging zaterdag naar de jobbeurs. Op elke stand waar ik om enige uitleg of toelichting vroeg, kreeg ik hetzelfde antwoord: u moet u eerst inschrijven in de database en dan worden de openstaande functies doorgestuurd. Na een hele tijd aan te schuiven bij de Sportdienst (want zij vertegenwoordigden ook Toerisme en Feestelijkheden)om een specifieke vraag te stellen, zei een van de dames op de stand dat ze haar uitleg 1 maal zou doen voor mij en alle mensen die achter mij stonden aan te schuiven. De uitleg: u moet u eerst inschrijven in de database. Op mijn specifieke vraag kon ik geen antwoord krijgen. Ik vraag mij dan ook sterk af wat het nut van deze jobbeurs was. De boodschap “schrijf u in in onze database – dit kan ook online” kan mijn ook op een andere en wellicht veel doeltreffendere en kostenefficiëntere manier verspreiden.
Ik was ook op die fameuze jobbeurs… ben alvast blij dat ik niet de enige was met die gedachte nadien. Ik snapte de organisatie gewoon niet. Eerst een resem bladeren invullen, een uur staan aanschuiven en dan zit daar één of ander kantoorslaafje dat alles één per één in het computertje zet, om daarna pas iets te horen wanneer je al 5 maand een zelfgevonden job uitoefent…
Was het niet gewoon slimmer om te zeggen: daar liggen de papieren, vul ze in, geef ze af en wij brengen het nadien in? Zo vermijdt je files en hebben de ambtenaren ook weer een paar dagen echt werk te doen.
In ieder geval, ik ben het na een twee uur wachten afgetrapt, heb me daar een hele resem sollicitatiebrieven meegeritst, thuis ingevuld, opgestuurd en nog eens via internet ook gesolliciteerd, alles samen een uurtje heeft dat geduurd.
Die dag scheen het zonnetje mij toch veel te fel om daarbinnen te zitten met mensen die niet echt meer te vertellen hadden dan wat je kan vinden in een doorsnee brochuurtje…
maar kheb wel 2 nieuwe stylo’s! OLé!
Allee vooruit ge kunt er mee schrijven met uw stylo’s op uwen anderen job.