Gentblogt

Jubileumeditie Uitgelezen

vrijdag 23 mei 2008 19u38 | jm | 1 reactie
Trefwoorden: literatuur, uitgelezen, Vooruit.

Uitgelezen is vijf jaar oud geworden. Er was veel tromgeroffel vooraf. Lezers mochten zelf de boeken aandragen die op de bespreektafel zouden liggen. Het moest een echt boekenfeest worden.

Voor de gelegenheid vond Uitgelezen plaats in de theaterzaal. Al een kwartier voor de start was die behoorlijk vol gelopen. Om acht uur werden de zijbalkonnetjes al ingenomen. Een vol huis voor een live boekenprogramma is sowieso een prestatie.

Wat een verschil ook met de eerste jaargang. Het was toen wel erg gezellig zitten aan de lage tafeltjes die de eerste helft van de balzaal vulden. Gudrun De Geyter deed de presentatie en net iets meer dan dat, zodat je haar net zo goed als de eerste, scherpzinnige lezer van het panel kon zien.

Dat was dus gisterenavond wel even anders. Tien keer zoveel volk als vijf jaar geleden.

Maar wat volgde was eigenlijk een heel gewone Uitgelezen met alle aandacht voor de boeken en zonder pauze. Maar eerst mocht Yves Desmet de avond openen. Hij deed dat met de nodige bedankingen en figuurlijke bloemetjes voor de organisatoren en een terechte sneer naar de openbare omroep die na vijf jaar Uitgelezen nog niet heeft begrepen dat er echt wel een publiek bestaat voor een degelijk literair programma.

Dan was het aan Fien Sabbe om de panelleden te introduceren. Jos Geysels en Anna Luyten waren er al van in het begin bij. Vanavond waren Phara de Aguirre en een montere en opgewekte Verhofstadt de extra leden.

Het eerste boek op de tafel was De Lammeren van Mustafa Kör, een jonge en beloftevolle schrijver van Turkse origine. Het boek is zijn debuut. Anna Luyten vindt de lovende commentaren helemaal terecht. Zij vindt dat de auteur ‘een genereuze stem’ heeft. De andere panelleden had ook heel wat lof voor het debuut, maar vonden bijna eenstemmig de proloog en epiloog overbodig. Die waren dan wel erg poëtisch, bijna barok, maar voegden weinig toe aan het boek als geheel. Anna was het daar niet mee eens. Zij begreep de ‘mythische kracht’ van de proloog en epiloog wel en vond die geen storende stijlbreuk met de rest van het boek.

Ook veel eensgezindheid, maar dan wat minder positief, over het tweede boek: School zonder racisme en laatstejaars Sam Menen, Niet Opnieuw. De West-Vlaamse scholieren maakten een interviewboek met en over de laatste overlevenden uit de Duitse kampen. Het panel vond het initiatief nodig en verdienstelijk, maar voor Jos Geyssels was het verband tussen de getuigenissen en de boodschap nu iets te simpel. Voor Phara blijft de lectuur van Primo Levi onovertroffen, niets gaat boven de hand van deze meester als het om Holocaustboeken gaat. Wat haar het meest verstomt is waarom mensen decennialang zwijgen over wat ze hebben meegemaakt. Anna Luyten vond het gesprek tussen ‘tieners van nu met de tieners van toen’ boeiend en het geduld van die laatsten opmerkelijk.

Over Roth waren de meningen niet onverdeeld positief. Phara stelde meteen dat dit geen wauw-ervaring was voor haar. Verhofstadt vond Alleman een veel beter boek. Anna Luyten werd een beetje boos toen ze het boek las. Roth gebruikt schaamteloos biografische gegevens die hij wegplukt uit de biografie van zijn ex-vrouw, Claire Bloom. Phara vat het gesprek samen, Roth is een vakman, maar een schoft. Wel ‘een intelligente schoft’, vult Anna aan.

Het ging er soms behoorlijk vinnig aan toe tussen de panelleden. Verhofstadt zat er erg wakker bij. Phara kon de journalist in haar niet wegdrukken en liet af en toe eens een vraagje richting Verhofstadt gaan, zoals ‘heeft de 16 u veranderd?’, maar de ex-premier liet zich niet verschalken, integendeel. Ook Geysels kreeg een flinke veeg uit de pan waar hij niet echt van terug had.

Tussen dat lettergetetter door zorgen de muzikale intermezzi voor een adempauze. Luc De Vos begint met een nummer uit zijn nieuwe cd, later zorgen de dames van Radio Candip voor versterking. Hun laatste nummer wordt een oldie, Paroles, met De Vos in de zelf verklaarde rol van Alain Delon met zonnebril.

Feest!

Dit was een feesteditie en dus kregen we extra veel leestips mee, te veel om op te sommen. De lezer kan ze hier nog eens bekijken, net als de tips van enkele vorige Uitgelezens.

En omdat het feest was kwam de fanfare ‘t Schoon Vertier ons uitgeleide doen.

Bij het verlaten van de theaterzaal werden we op een ijsje getrakteerd en in de balzaal speelde de fanfare nog even door bij een drankje. Wie het wilde kon enkele bekende auteurs bespieden, Jef Geeraerts zat in de zaal, Erwin Mortier had zijn vriend meegebracht, Christophe Vekemans maakte een praatje met Saskia De Coster en her en der viel nog een eenzame inwijkeling te bespeuren. Straks weer tijd voor boeken en één tip die ik zeker eens onder ogen zal nemen is Dit verhaal (Questa storia) van Alessandro Baricco.

© 2008 GENTBLOGT VZW