Vergeten schrijvers: Ludwig Alene (2)

dinsdag 10 juni 2008 11u32 | Daniël van Ryssel | reageer
Trefwoorden: , , .

Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. De cirkel is intussen helemaal rond, maar de reeks is lang niet uitgeput.
Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.

Ludwig Alene is de volgende in een rij vergeten schrijvers die weer voor het voetlicht worden gebracht. We sluiten af met twee gedichten van hem (voor deel 1).

Eva 1

Toen het bos van vreugde
bladeren aan de bomen schiep
werd jij mijn schreeuw.

Ik noemde je mijn wilder dier
en tastte aan je pels met passie.

Je werd mijn stopkontakt.

In de kruinen van de bomen
kreunden de vogels hun stille lach
en wat je verborg heb je vrijgelaten,
zonder woorden.

Uit : Sextet

Hoe hij het doet

Hij maakte van de mens een toren
Van de vrouw een huis
Later nam hij andere vrouwen
En groef hij de rivier.

En de vogels?
Hij leerde de vogels gorgelen
En noemde hen
Bij hun bijzondere naam.

Omdat het gras erbij hoorde
Vlakte hij het uit
Want aan ijdelheid
Had hij geen gebrek.

Zo woont hij nu
Bij andere vrouwen
Zij die hem beminden
En degenen die hem nooit vonden.

Uit : Lettertekens

© 2008 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.