RSSEen kroontje op het hoofd
Zeg “ribbekes” in Gent en voor je het weet is er een discussie over Amadeus en De gekroonde hoofden aan de gang. Tot voor kort gingen wij naar Amadeus, zonder eigenlijk goed te weten waarom. Ik maakte kennis met het restaurant ergens tijdens de Gentse feesten met collega’s en ben er blijven terugkeren. Om de gewoonte eens te doorbreken, waagden we ons geluk in De gekroonde hoofden.
We hadden geluk want zonder reserveren hadden ze nog een tafeltje voor twee. Veel vrije tafeltjes waren er niet meer op een avond in de week. Reserveren is dan ook geen overbodige luxe. Specialiteit van het huis is spare-ribs à volonté, ideaal want wij hadden honger. Toch staan er ook nog andere gerechten op het menu. We hadden ons voorgenomen van niet te vergelijken, maar uiteindelijk was het sterker dan onszelf. De eerste plus voor De gekroonde hoofden is ongetwijfeld de keuze uit vier soorten spare-ribs: natuur, van de chef (gekruid), maison (zoetzuur) en met honing. Wij gingen voor spare-ribs van de chef met een karafje rosé.
Het slaatje en het brood waarmee de ribbetjes geserveerd werden werd ons vlug gebracht. Ook de drie sausjes. De prijs ligt ietsje hoger (€ 14,90), maar de ribbetjes zijn minder vettig, stelde mijn metgezel vast. De gekruide ribbetjes van de chef vielen me wat tegen, ik smaakte vooral zout en als er nu één ding is dat ik (om medische redenen) uit mijn keuken weer is het zout. De aardappel met lookboter werd door mijn metgezel gemist. Spijtig maar met brood zijn ribbetjes ook best lekker. We smikkelden en likten onze vingers af, zoals het hoort. Dat het smaakte, en wij waren niet de enige. De ribbetjes werden à volonté rondgedragen en –nog een plus– je hoeft niet bij je initiële keuze te blijven. Dus ging ik daarna voor de ribbetjes natuur. Misschien een tip? Je kan ook halfjes vragen.
De bediening was vriendelijk en bijzonder efficiënt. De tafeltjes staan soms iets te dicht bij elkaar om hen voldoende ruimte te geven om hun werk te doen, maar iedereen wil natuurlijk ribbetjes bij De gekroonde hoofden gaan eten. Onze rekening moet ergens tussen 40 en 45 euro gedraaid hebben, ik ben het bonnetje kwijt. Maar ik wil gerust nog een tweede keer langsgaan om het exacte bedrag te kennen.
Of de graven van Vlaanderen herkennen in de gevel natuurlijk.
De Gekroonde Hoofden, Burgstraat 4, 9000 Gent, 09/ 233.37.74, info@degekroondehoofden.be Maandag – zaterdag: 18.00u – 24.00u, zondag: 18.00u – 23.00u
© 2008 GENTBLOGT VZW
Hm, ik vind de beste ribbetjes in Gent nog steeds bij Spareribcaffee, aan het begin van de Oudburg. Bij Amadeus moet je geluk hebben, soms zijn ze ok, soms zijn ze nog halfrauw. Bij de Gekroonde Hoofden zijn we nog maar 1x langsgeweest, en echt overtuigd om terug te keren waren we niet.
Trouwens, met spijt in het hart moet ik het toegeven, maar de beste ribbetjes eet ik in Antwerpen, in restaurant De Valk aan de Grote Markt.
raar, maar ik ben wel al zoveel in de twee amadeus’n geweest, maar nooit in de gekroonde.
hebben ze ook iets voor niet-vlees eters, want mijn vrouw eet alles, van kwal tot krab, en zeker vis, maar vlees…
kan iemand mij eens uitleggen wat die bruine substantie is die ze bij amadeus in die aardappel stoppen. ik heb het eens gevraagd maar het was alsof ik atoomgeheimen wou los peuteren: geen uitleg.
nb. na vijf jaar: lamsribbekes gevonden! deze avond met tomaten, zelf gemaakte mayonaise, en gebakken nieuwe patatjes. voor mijn vrouwtje een koppel krabben, van die meer dan handgrote beestjes, daar een uitstekend chin. rood wijntje bij. het leven zit in kleine dingen.
Amadeus is al jaren onze onbetwiste favoriet: de aardappel met lookboter is subliem, de bijzondere ribbetjes zijn dat eveneens. De zoetzure combinatie uit De Gekroonde Hoofden vind ik trouwens een minder geslaagde kopie.
Ook Amadeus is soms heel ‘crowdy’, de sla is maar een triest gedoe, over de hygiëne van de houten planken is niet iedereen te spreken (ik ben al eens een ex-kok tegen het lijf gelopen hmmm)… Maar toch: Amadeus is de beste plaats om je cholesterol onverantwoord de hoogte in te jagen: njammie!
Hoe je ‘t ook draait of keert, mensen, hoogstaand voedsel zijn spare ribs nooit geweest. En die Amadeus is puur en simpel wat men een “tourist trap” pleegt te noemen. Vermijden !
De bruine substantie is: sojasaus, luikse siroop en tabasco. (dit werd mij ooit in den Amadeus verteld)
De lookboter wordt met kippekruiden gemaakt (en paprika- en lookpoeder als ik het mij goed herinner). Mijn favoriet is ook nog altijd den Amadeus. Mis de aardappel teveel in de gekroonde hoofden. Heb mij wel laten vertellen dat je de beste ribbetjes kan eten bij Fred’s café in Sint-Laureins. Moet ze dringend eens gaan uitproberen.
jaren terug toen ik Gent als een klein verwilderd dorp beschouwde was mijn eerste kennismaking van de stad en haar inwoonsters “de gekroonde hoofden”
not bad at all, maar da tis jaren geleden…
waarom iemand hierboven den amadeus een toerist trap noemt weet ik niet, dat is daar ook lekker
toeristenval en slecht eten zijn niet synoniem. in de beenhouwersstraat, en omgeving, in brussel, heb ik ook al lekker gegeten, maar je weet dat je nummer zoveel bent. en dat je liefst zo vlug mogelijk buiten moet.
en dat is zeker op het braunsplein het geval. in het patershol minder. eerlijk zijn ze: je weet wat je betaalt, krijgt waar voor je geld, en voor de rest, niet te veel complimenten. dat is ook niet nodig. het is ook een van de enige plaatsen in gent waar ik als alleenstaande, mijn vrouw zat hier, goed ben ontvangen.
meestal zit je aan een tafeltje naar je bord te kijken.
juist door die “toeristen” kan het nog een leuke avond worden……..
Aan allen : smakelijk eten !
en meer!
Over weinig plaats tussen de tafels gesproken, in de Amadeus moeten de mensen die de tafel achter je zitten rechtstaan als je naar de toilet moet! Niet echt aangenaam en irritant als je zoals mezelf veel moet plassen.
Ik vind net zoals de metgezel van de auteur de ribbetjes ook veel minder vet in de gekroonde hoofden. En belangrijk detail: de wijn is er veel lekkerder!
In de Gekroonde Hoofden vond ik de ribbetjes van de chef ook veel te zout en de andere sausjes vond ik maar zozo. Sorry dus: voor mij blijft de Amadeus mijn voorkeur wegdragen.
Ik denk dat we kort kunnen zijn, smaken verschillen. Den amadeus is sfeervol maar als er veel volk is moet je soms smeken om nog een ribbetje. Dat is helemaal niet het geval als het er minder druk is. Ik vind dat ze in de gekroonde hoofden alles beter onder controle hebben.
Een nadeel in de Amadeus zijn ook de shiften waarmee ze werken. We werden met ons groepje (10 personen) vriendelijk verzocht om binnen een half uurtje de tafel vrij te maken.Dit is de moment geweest dat we ons jaarlijks etentje in de Amadeus hebben gelaten voor wat het was en op zoek gegaan naar iets anders.
Ik denk dat we kort kunnen zijn, smaken verschillen.Ik vind de ribbetjes in de gekroonde hoofden ook minder vettig, maar de ardappel in de Amadeus is lekker.Amadeus is sfeervol maar als er veel volk is moet je soms smeken om nog een ribbetje. Dat is helemaal niet het geval als het er minder druk is. Ik vind dat ze in de gekroonde hoofden wat dit betreft alles beter onder controle hebben. Ook positief: ons dochtertje van 5 hoefde geen kinderribbetjes te nemen, men stelde voor gewoon een bordje bijzetten om dat halve ribbetje dt dat kind maar eet op te leggen.
Een nadeel in de Amadeus zijn ook de shiften waarmee ze werken. We werden met ons groepje (10 personen) vriendelijk verzocht om binnen een half uurtje de tafel vrij te maken.Dit is de moment geweest dat we ons jaarlijks etentje in de Amadeus hebben gelaten voor wat het was en op zoek gegaan naar iets anders.