RSSAll that Gent Jazz! (deel 1)
Uw reporter –u was het al vergeten– bevindt zich voorlopig nog in het verre Amerika. Hij voelt zich nog even als Kuifje, maar binnenkort voert een goede wind hem echter opnieuw richting Gent, niet in het minst om er de nieuwe editie van Gent Jazz –voorheen Blue Note (Records) Festival– mee te kunnen maken.
Om mij toch een klein beetje voor te bereiden, bladerde ik daarnet nog gauw even door de persmap, en het oorspronkelijke enthousiasme dat ik bij de bekendmaking van het programma kende, kwam weer helemaal terug. Een heleboel van de mensen waardoor ik van jazz ben gaan houden, komen deze zomer gewoon in Gent spelen. En dat is langs een kant inderdaad een zuiver subjectieve voorkeur, maar tegelijkertijd zal u niet ontkennen dat die muzikanten tot de jazztop behoren.
Vermoedelijk zal alleen Dave Brubecks Take Five (YouTube) bekender zijn dan Herbie Hancocks Watermelon Man (YouTube; ooit nog door de BRT gebruikt als begintune) en Cantaloupe Island (Youtube). Op die laatste video speelt hij overigens met Pat Metheny, die ook al zijn opwachting maakt op dit festival.
Hancock is door zijn eigen composities bekend geworden, al is het vooral zijn samenwerking met Miles Davis die hem verder heeft gelanceerd. Hancock klinkt overal: hij speelt zowel ‘klassieke’ jazz als rockjazz als fusion en cross-over; hij maakt soundtracks (Blowup en Round Midnight); en won de 2008 Album of the Year Grammy Award de met River: The Joni Letters, een eerbetoon aan Joni Mitchell.
Maar bon, dan zitten we al aan het einde van dag 1 (donderdag 10 juli). Daarvoor hoorden we Lionel Loueke, die meespeelde op The Joni Letters (en ook zal meespelen tijdens het concert van Hancock), en ook al heeft samengespeeld met Wayne Shorter en Terence Blanchard. Wat een speeltuin!
Een van onze eigen gitaargoden staat er ook, die dag. Pierre Van Dormael speelt samen met Herve Samb –wij hebben ze reeds bij Opatuur aan het werk kunnen zien, en waren daar zeer over te spreken. Voor het concert op het festival krijgen ze het gezelschap van Lara Rosseel (contrabas) en David Broeders (drums).
En de dag was al zo mooi begonnen met Pascal Mohy (met Boris Schmidt op contrabas, Lionel Beuvens aan de drums), die vorig jaar de Django d’Or voor jong talent won.
Na het tweede concert worden bovendien de Django d’Or prijzen 2008 uitgereikt. Gent Jazz Festival en Dinant Jazz Nights bezorgen de Django d’Or een tweede adem. Door aan de prijzen een bedrag te koppelen van 10.000 euro willen beide festivals het prestige van de prijs vergroten en zo hopelijk ook meer aandacht aan de Belgische jazzscène bezorgen.
Dag twee (vrijdag 11 juli) –mijn stukje wordt te lang, merk ik, maar dag twee is zo spetterend.
Stefano Di Battista speelde eerder al op het festival én het concert dat hij tijdens de wintereditie een paar maand geleden –met pianist Baptiste Trotignon– bracht was toen een van de meest geslaagde. Verwacht u aan Italiaanse flair, spektakel zonder snoeverij en fantastische muziek.
Trio Grande, met de immer humoristische Michel Massot en Matthew Bourne op kousenvoeten. In februari brachten ze nog een album uit, eind vorig jaar toerden ze nog rond in Vlaanderen. Een woord: wijs!
En dan heb ik nu nog één paragraaf om iets over Pat Metheny te schijven. En Christian McBride. (En Antonio Sanchez ook, maar ik ben vooral fan van die eerste twee.) Eén paragraaf. Muhahaha! *zucht* U hebt uw ticket toch al gekocht voor die dag, mag ik hopen?
Gent Jazz Festival, van 10 t.e.m. 13 juli en van 17 t.e.m. 20 juli op de Bijlokesite. Tickets: in voorverkoop betaalt u 27 euro voor een dagticket (37 voor de dag met Diana Krall); of 68 euro voor een driedagenpas (niet geldig op de dag met Diana Krall).
—
Hoho! Halt! Niet weglopen. We hebben… ssst… vrijkaarten! We mogen vijf vrijkaarten weggeven voor vrijdag 11 juli. Ja… ssst… dat is inderdaad die dag met Metheny. Stuur een e-mail naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “Een, twee, drie… Metheny“, het antwoord op de vraag, én uw naam en e-mail. En wie weet.
U zegt? De vraag? Euh ja… iets over Metheny. U mag zelf kiezen: u stuurt mij zijn volledige naam, ofwel die van zijn kapper.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Bruno, zo krijgt een mens toch ongelooflijk zin om dat allemaal te leren kennen…
Hoe die organisatie toch jaar na jaar blijft klungelen, het is onverstelbaar. De artiesten waren fantastisch, de catering goed (dus erg verbeterd) maar de opstelling van de tent slecht, de crew waardeloos.
Men kan als niet VIP alleen langs de verste kant betreden, dus langer onderweg voor bijna iedereen op weg naar drank, eten of toiletten (vrouwentoiletten zaten trouwens net voor Herbie Hancock zonder water!).
Weg waren de bordjes met “verboden te roken” dus werd er lustig op los gepaft in een besloten tent met zwangere vrouwen en mensen met astma. Reactie van de crew: nihil.
Bordjes met verboden eten en drinken in de tent hingen er wel maar dat heeft niet verhinderd dat je in de geur van frietjes zat of dat de helft een beker drank had. Zelfs flesjes! Mensen die er het eerste jaar bij waren weten hoe gevaarlijk glas kan zijn! Wederom geen reactie van de crew.
Toen velen die te laat een plaats kwamen zoeken en niet tevreden waren met een plek achterin hun stoel dan maar in de voorziene gangpaden plaatsen (vluchtweg bij brand, zie wederom het roken) deed de crew niets.
Ik ben al elk jaar naar Blue Note/Gent Jazz gegaan en begrijp niet hoe slecht dat die organisatie blijft draaien en hoe abominabel de kwaliteit van hun medewerkers is (niet noodzakelijk een verwijt naar hen toe (behalve dan misschien het volledige gebrek aan enthousiasme voor iets anders dan te zitten en naar de concerten te kijken), het lijken vrijwillegers/jobstudenten die slecht voorbereid aan hun taak beginnen).
Waar u zat weet ik niet, maar ik heb heel goede reacties gezien van de crew. Ik zat op de hoek aan 1 van die gangpaden waar plots een heleboel – koppige – mensen rechtstonden. Het heeft even geduurd maar de crew heeft die allmeaal weggekregen. Ook toen iemand een sigaret opstak, kwam direct een meisje van de crew zeggen dat dat niet kon.
Opvallend was wel dat het allemaal Vlamingen waren die zich meenden er allemaal niets te moeten van aantrekken. Als je eeno pmerking maakt tegen een Frans- of Engelstalige luisterde die direct…