11 juli-viering op het stadhuis & feest bij Trefpunt
Zoals elk jaar organiseerde de stad Gent aan de vooravond van 11 juli een academische zitting ter gelegenheid van de Vlaamse feestdag in de prachtige Pacificatiezaal van het stadhuis. Aan de ingang deelden militanten van het Vlaams Belang niet-officiële leeuwenvlaggen uit aan het publiek dat toestroomde.
De zaal zat afgeladen vol. Ruw geschat een 500-tal mensen. Veel hoogwaardigheidsbekleders. De burgemeester en de meeste schepenen, de gouverneur, de bisschop van Gent, de nieuwe zonechef van de politie, enkele consuls. Lokale politici, vooral van de zogenaamde autonomistisch gezinde partijen, die streven naar meer Vlaamse onafhankelijkheid. Overwegend oudere en zelfs oude mensen, dat viel wel op. Alleen enkele jonge snaken met van die ouderwetse flatten (studentenpetten) met een leeuwenvlag erin geborduurd. Die hoorden wellicht thuis in een of andere nationalistische studentenvereniging.
De muzikale intermezzi werden dit jaar verzorgd door Paul Klinck en Jan Devlieger, die muziek brachten van de 18de eeuwse Vlaamse componist Pieter van Maldere.
Professor Paul Van Cauwenberge, de rector van de Gentse universiteit, bracht een hommage aan Corneel Heymans (1892-1968). Deze Gentse professor kreeg in 1938 de Nobelprijs voor fysiologie en geneeskunde. Hij is daarmee de enige Vlaamse wetenschappelijke nobelprijswinnaar. Hij was ook Vlaamsgezind. Hij stichtte onder andere de voorloper van het Verbond van Vlaamse Academici, dat nu nog bestaat. Zijn naam leeft in het universitaire Gent verder in het Jan Frans en Corneel Heymansinstituut in de Jozef Kluyskensstraat, in de Campus Heymans (het Universitaire Ziekenhuis), in de Home Heymans voor gehuwde studenten aan de Isabellakaai. In 2006 werd hij verkozen tot tweede grootste professor van de Gentse universiteit, na Joseph Guislain.
De uiteenzetting van de rector bestond uit een nogal droge opsomming van feitenmateriaal gestoffeerd met een powerpoint-presentatie.
Na de rector was het de beurt aan de burgemeester om het publiek toe te spreken. Daniël Termont nam zijn speech van vorig jaar als uitgangspunt. Aan de hand van cijfermateriaal toonde hij aan de stad op de goede weg is, al blijven er nog serieuze uitdagingen. Hij constateerde ook dat zijn oproep tot overleg en samenwerking aan de Vlaamse overheid goed onthaald was. Hij wees onder andere op het stadscontract dat die Vlaamse overheid recent afsloot met 13 centrumsteden. Verdergaande inspanningen van de Vlaamse overheid, onder meer op het gebied van het grond- en pandenbeleid en controle van de huurprijzen, blijven echter noodzakelijk. De burgemeester kondigde een aantal nieuwe initiatieven aan, zoals de oprichting van een stedelijke cel armoedebestrijding
Termont wilde echter niet aan miserabilisme doen. Hij wees op een aantal verwezenlijkingen van de stadsdiensten, onder andere het meldpunt discriminatie, Gentinfo, de gebiedsgerichte werking, het goede overheidsmanagement. Gent onderscheidt zich door kennis en cultuur. Gent is ook de sterkste toeristische stijger in Vlaanderen. De burgemeester wees op de noodzaak van stadpromotie. Er wordt, in samenwerking met het gerenommeerde bureau Berenschot, gewerkt aan een communicatieplan om Gent definitief op de wereldkaart te zetten.
Tot slot keek de burgemeester naar Europa. Het Europa van morgen zal er een zijn van sterke regio’s, waarvan de Gentse regio er één zal zijn. Termont haalde daarbij uit naar een te eng Vlaams-nationalisme, dat volgens hem niet meer van deze tijd is en dat leidt tot verschraling. Hij verwees daarbij naar het optreden Djamelike, dat vzw Trefpunt later op de avond organiseerde aan Sint-Jacobs, met muzikanten uit verschillende werelddelen die een ode brachten aan de Vlaamse popcultuur.
De academische zitting werd besloten met het zingen van de Vlaamse Leeuw; daarna volgde nog een receptie in de Troonzaal van het stadhuis.
Ik kon het niet laten om daarna toch nog even naar Sint-Jacobs af te zakken en enkele foto’s te nemen van het volkerenfeest bij Trefpunt. Het ging daar inderdaad om een interculturele kruisbestuiving. De versie die de Algerijnse zanger Djamel bracht van Mia van Gorki was indrukwekkend.
© 2008 GENTBLOGT VZW