RSSVergeten schrijvers: Dora Mahy (2)
Gentblogt pakt uit met zijn eigen literaire lente die meteen het hele jaar doorloopt. De cirkel is intussen helemaal rond, maar de reeks is lang niet uitgeput.
Daniël van Ryssel, lange tijd redacteur van het tijdschrift Yang, is voor ons in zijn uitgebreide archieven gedoken. Hij heeft een reeks mooie stukjes geschreven over literaire figuren die op de achtergrond zijn geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hebben gespeeld.
In deze aflevering is Dora Mahy aan de beurt met twee gedichten. Hier kon u eerder haar biografie lezen.
ZELFPORTRET
Ik kijk zonder angst: de spiegel is eerlijk.
Ik zie een vrouw van bijna vijftig jaar
met wijze ogen onder grijzend haar.
Zij is gekneusd en gehavend, fel en deerlijk,
maar het gelaat in rust heeft nog wel charme,
als het licht genadig is en niet te sterk.
De rest is kapot van het harde werk,
de vele kinderen en de liefde, ach arme,
als men dit zo noemen mag, het slordig grijpen
naar een veilig lichaam dat men grondig kent.
Nochtans ben ik uitzonderlijk verwend:
ik mocht volwassen worden, langzaam rijpen
als een vrucht aan de boom. Nog tamelijk gaaf
bleef mijn boezem, al voedde ik één voor één
die mannen en vrouwen, mijn kleintjes voorheen.
Mijn gehoorzaam lijf was nuttig en braaf.
Ik heb het gegeseld en in toom gehouden.
Het moest mij dienen, dwars door alles heen.
Nu is het, sterk beschadigd en vermoeid, een been
waarom twee honden niet meer vechten zouden.
Er is eenzaamheid geslopen in de dagen.
Zien anderen zoals ikzelf de zwarte gaten,
die droefheid en verlies in mij hebben gelaten?
De spiegel antwoordt niet op zulke vragen.
Uit: Een handvol geurig hooi
DE VERTALER
Soms, midden in de nacht, uit mijn verwarde dromen,
komt, plots, Het Woord, dat in veel woordenboeken
ik lang gezocht en niet gevonden had.
De heksendans der woorden heeft van mij bezit genomen:
ik moet vertalen! Veel geduldig zoeken,
en weinig resultaat. Dat is het harde pad
dat ik gekozen heb om anderen te dienen.
Wel krijg ik dank, maar nooit kan ik verdienen
naar wat het werk mij heeft gekost aan krachten
bij, denkend, eenzaam waken in te korte nachten.
Uit: Gouden draad
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik kende haar niet tot ik onlangs een gedicht las van haar op de doodsbrief van haar broer. Ik ben onmiddelijk op zoek gegaan om meer over haar en haar gedichten vernemen . Zoek ook verschenen dichtbundels .
zie alle gedichten op http://doramahy.pbworks.com
Erg bedankt. Ik kende Dora Mahy niet, maar haar gedichten zijn wonderlijk: eenvoudig maar niet simpel, vervuld van een vol en lang leven. Ik kan iedereen aanraden om een kijkje te gaan nemen op de site, en enkele gedichten te gaan lezen. Erg knap dat iemand van 90 nog zo indringend kan schrijven.
op deze site kan je de voorraad van antiquariaten bekijken: http://used.addall.com/