Gentblogt

De Valse Teefjes

maandag 21 juli 2008 15u37 | Peter Vandenabeele (tekst), Rosemie Callewaert (beeld) | 8 reacties
Trefwoorden: Baudelopark, Geertrui Daem, spiegeltent.

Het eerste hoogtepunt van de Gentse Feesten kwam er voor mij zondagavond om 20u00 in de Spiegeltent van het Baudelopark. Per toeval. Een fotografe van Gentblogt zocht iemand om een verslag te schrijven van het optreden van de Valse Teefjes. Het optreden kaderde in de reeks chanteuses, die de Spiegeltent elke avond van de Gentse Feesten programmeert om 20u00. Donderdag volgt nog onder andere Sabine Tiels, maandag Patricia Beysens.

De Valse Teefjes is een dameskoor, dat zowat twee jaar geleden opgestart is vanuit een vriendinnenkring en sindsdien steeds uitgebreid is. Alle dames zijn van Gent. Het zijn allemaal amateurs; niemand heeft enige muzikale scholing. Eén van de initiatiefneemsters is de Gentse schrijfster Geertrui Daem. Ze repeteren maar 2 uur per week. Dit was hun eerste optreden op de Gentse Feesten. Voor deze gelegenheid werden de dames gecoacht door Rik De Bonne.

De Valse Teefjes waren met 18 zingende dames van variërende leeftijd en een dirigente. Ze werden begeleid door 4 vrouwelijke instrumentalisten: een accordeon, een altviool, een tuba en een akoestische gitaar. De dames waren nogal opzichtig uitgedost. Bijna allemaal hadden ze een handtas mee. Er waren er nogal wat met rode of anderskleurige laarsjes. Kortom: kitsch in het kwadraat!

Het repertoire van de Valse Teefjes bestaat uit covers van bekende pop- en folkliedjes. Die worden voorzien van een aangepaste tekst. De liedjes worden gezongen in een afwisselend dialect. De ene keer Gents, dan Aalsters, Kempisch of Oostends. Eén liedje werd in het Engels gezongen. Typisch: Will Tura’s Ik ben zo eenzaam zonder jou werd I’m left in bitter loneliness. Eén liedje was in het Frans: Qui va sortir la grande poubelle op Porque te vas.

De muzikale begeleiding met de tuba, de viool, de gitaar en de accordeon gaf een folk-karakter aan de samenzang. Een zeldzame keer zongen de dames a capella (het liedje van Tura). De zang werd afgewisseld met stukjes theater. In het liedje Zwart is de kleur van de Donkersteeg (Heartbreak Hotel van Elvis Presley) haalden de dames ineens allemaal tissu’s boven. Tijdens Hey, wat doe ik op café ( I’ve seen that face before van Grace Jones) begonnen ze te gsm’en. In een ander liedje kregen de instrumentalisten een kleurig parasolletje mee.

Het optreden begon met het liedje Sloitsj mai nie op (Dont’t fence me in) in het Aalsters.

Vooral de aangepaste teksten, steeds in een pittige dialectische tongval, hadden succes in de zaal. Vermeldenswaard: Wa zal ik doen me men hoar schat (op Blowing in the Wind van Bob Dylan), Ne goeie Chokla mousse (California Dreaming), ‘k Ben zot van ou (Something Stupid). Veel verwijzingen naar Gent en Gentse toestanden ook. Het bekendste nummer van de dames heet Solden in de Veldstraat (naar Proud Mary). Verder nog: De gast van Sint-Amandsberg (The Girl from Ipanema) en een nummer dat naar de Muide verwijst. De Gentse versie van Heartbreak Hotel was beklijvend: ‘k Ben vrie alliene, loetse, da komt deur eu.

De dames permitteerden zich zelfs een sociaal-kritische noot. In het liedje Ik wil een huis me nen hof en gienen brol kloegen ze de sterk gestegen koop- en huurprijzen in Gent aan.

De zang was wel niet altijd even toonvast, maar een kniesoor die daar een probleem van maakte. De show was eersteklas volks amusement. De goede teksten die geen beetje gekunsteld overkwamen, ook niet in het dialect (een verademing bij sommige reeksen op VTM), de stukjes theater, de kitscherige outfit van de dames.. dat was allemaal zeer geslaagd.

De Valse Teefjes brachten een set van een goed uur. De Spiegeltent zat afgeladen vol. De dames hadden succes te over. Als bisnummer zongen ze nogmaals Verexcusiert, meneer! (Vous permettez, monsieur van Adamo). Dinsdagavond om 17u00 treden de Valse Teefjes een tweede keer op in de Gentse Barge, die momenteel aangemeerd ligt aan de Kraanlei ter hoogte van het Huis van Alijn. 

© 2008 GENTBLOGT VZW