Lawaai als kunstvorm
De derde dag van BoomBox stond in het teken van de edele kunst van het lawaaimaken. Jawel, vergis u niet, om op een verteerbare manier lawaai te maken, volstaat het niet om zomaar losweg op gitaar, drum en andere instrumenten te rammen. Zowel de Belgische bands The Germans en Motek als de Britten van Future of The Left lieten blijken dat zij, elk op hun manier, die kunst weldegelijk onder de knie hebben.
Dag drie van BoomBox had normaal gezien de dag moeten worden van Girls in Hawaii. Door het afzeggen van The New Pornographers diende er echter wat geschoven te worden met de verschillende bands. The Germans en Motek werden aan de line up toegevoegd en de Hawaïaanse Meisjes werden naar vandaag doorgeschoven. Al bij al een geluk bij een ongeluk, want het zorgde ervoor dat het programma op zondag iets evenwichtiger was samengesteld.
The Germans kennen een goed jaar. Enkele maanden geleden kwam de eerste cd uit en ook het aantal optredens gaat gestaag in stijgende lijn. Dat was gisteren ook te merken. In vergelijking met de cd-voorstelling in Vooruit kwam de groep nog strakker voor de dag. De geluidsmuren die door het kwartet worden opgebouwd namen immense proporties aan. Alleen al voor het slotnummer Dog was het de moeite geweest om naar de Minnemeers afgezakt te zijn. Het nummer spetterde werkelijk op een grandioze manier.
Motek heeft ondergetekende tot nog toe, ondanks de kleine hype, cd-gewijs nog niet weten overtuigen. Daarbij wil ik grif toegeven dat postrock niet direct mijn meug is. Anderzijds is het wel zo dat Motek meer is dan de muziek alleen, het is een totaalspektakel waarbij ook het audiovisuele een belangrijke rol speelt. Ook zo gisteren in de Minnemeers. Het maakt dat het geheel in elk geval beter verteerbaar is. Bovendien komt live de (schaarse) zang ook beter tot zijn recht. De soundscapes van de groep uit Erembodegem ware in elk geval impressionant.
Bouwden de eerste twee bands mooie geluidsmuren op, dan haalde Future of The Left zonder pardon de mokerhamer boven om met het nodige sarcasme die constructies totaal aan de gruzelementen te kloppen. Dat deden ze door tegen een rotvaart en al schuimbekkend door hun set te vliegen. Wel bijna dan toch, want eventjes werden ze opgehouden door een klein technisch mankement. Voor Future of The Left was het de laatste dag in België na een driedaagse die hen ook op Rock Herk en Dour had gebracht. Voor de mannen meteen een reden om tussen het publiek verder te feesten.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Knap gedaan Dimi,groetjes Martine en Roland
uw foto’s worden elke dag beter, vind ik. die eerste is zeer zeer sterk