RSSTiendaagse in één
De Gentse Feesten duren 10 dagen lang. Ik kan niet iedere dag gaan wegens werkverplichtingen en toch nog wat liefde voor mijn lever en nachtrust. Een goed alternatief is zoveel mogelijk in 1 avond/nacht doen: zo ben ik er zaterdag in geslaagd zowat 75% van mijn Gentse Feesten-activiteiten te vervullen. Volgt u even mee en pik onderweg wat do’s en don’ts mee.
Beginpunt was het Baudelopark, ideaal om op het gemak, bij een eerste waterachtig pintje, in de stemming te geraken. De zon had er af en te zin in. Beetje mensen kijken, beetje foto’s nemen, beetje babbelen met vrienden. “Zou ik niet eens moeten gaan kijken naar mijn dochter”, vroeg een vriendin zich af toen ze haar tienjarige dochter al een kwartier niet gezien had. Toen we 25 meter verder twee beentjes de lucht in zagen zwaaien, wisten we dat ze haar radslag met wisselend succes aan het oefenen was. Zalig dat er overal kinderen rondlopen die uitstekend in staat zijn elkaar en zichzelf te entertainen.
Op het podium had de eerste band ondertussen een halfuur lang gesoundcheckt met zowat 43 instrumenten. Tegen dat ze er “klaar voor waren” waren we het al beu.
Op naar een lekkere hap dan maar. De keuze is overweldigend: Vietnamees, boterhammen met hoofdvlees, pasta, pizza, hamburgers, pensen, mosselen, frieten, pannenkoeken,… Hoe vettiger, hoe prettiger. Gelukkig kan je er ook een veggieburger krijgen bij het GEC-kraampje. De bediening is er echter een ramp: slechte communicatie tussen de kassa en de bakgasten en de opdieners wat resulteert in een inertie die aan het ongelooflijke grenst. Benieuwd hoe ze het er van af brengen als het ook écht druk wordt.
We zijn even langs de Campo (Nieuwpoort 31-35?) gepasseerd om de metershoge vrouw te bewonderen, die de voorstelling “The Broken Circle Breakdown featuring The Cover Ups of Alabama” van Johan Heldenbergh aankondigde (meneer Joke Devinck die schitterde als John Massis in “Massis the Musical“). Misschien toch eens gaan kijken.
Aan de Vlasmarkt was het toen nog rustig. Jezus is er naar het schijnt even gepasseerd maar toen stond ik al aan het St-Jacobs te wachten op het Japans drumoptreden. Tot er een Jamaicaanse vlag achter de gordijnen verscheen en er een laidback baslijn van jewelste weerklonk. Bon, even het uur verkeerd gezien en wijle dus terug weg.
Tijd voor een cocktail. Place to be is dan natuurlijk Polé Polé. Iemand kennen aan de bar kan wonderen doen en dus smaakte de mojito niet naar soda maar naar rum en munt. Jochei! Barry—the Whale of Love—White mag dan onder de zoden liggen, de tributeband lokte enorm veel volk naar de Gras-en Korenlei. Iets te veel voor ons.
Op naar een andere bestemming wederom, en nu via de Serpentstraat. Daar heeft voor de Feesten een winkeltje tijdelijk zijn deuren opengedaan (waar vroeger stripwinkel De Schaar was) met een supercollectie aan platen. Madonna en Prince aan kleine prijsjes op de kop kunnen tikken. I was a happy puppy! Een vette aanrader.
En passant nog het Tokiodrumensemble gezien dat op het St-Jacobs van jetje aan het geven was. Vrij indrukwekkend. Niet in het minst omdat er een viertal vrouwen op het podium stonden. Van Taiko krijg je duidelijk mooie, stevige bovenarmen.
Destination Baudelo, waar er ondertussen volop werd gedanst op het Boombal. Nog iets te vroeg voor ons, dus eerst nog een terrasje gedaan bij Casa Rosa om dan af te zakken naar de Suite 16, aan de Beestenmarkt. Boomtown gaat daar niet meer door, wegens de werken aan de sluis, en het alternatief heet BoomBox, maar heeft plaats op een andere locatie. Veel volk was er dus niet in de Suite 16. Misschien ook omdat de muziek er niet echt vet was en de pintjes er 3 euro kosten! Als je weet dat de gemiddelde pint op de Gentse Feesten 1,80 euro kost is dat er toch wat over. Chris Dust (Appelogencrew) vond dat blijkbaar ook want die ging al snel op zoek naar andere oorden.
Op zoek naar wat booty shaking zijn we bij de Cocteau uitgekomen, in de Sint-Jacobsnieuwstraat, waar iedere avond een holebifuif mee te pikken is. Volgens de aloude traditie hielden de DJ’s totaal geen rekening met het thema van de avond (disco), en in dit geval was dat een uitstekende keuze. Heel veel bekend volk gezien, waardoor dat een van de hoogtepunten van de avond was. Voor de inkomstprijs moet je het niet laten: 5 euro (niet gratis na 3u, believe me, we tried).
De Vlasmarkt is de verplichte afsluiter voor ieder zichzelf respecterend Gentse Feestbeest. De Irish Coffees vlogen over de toonbank aan een sneltempo, er brak een vriendelijk gevechtje uit (de vechtjassen bleken iets te geïntoxiceerd om het echt te menen) en de toiletten waren overvol. Ook een deel van de traditie: wildplassen aan het Baudelo om vervolgens betrapt te worden door een Gentse Feesten-wachter die ons vriendelijk naar het dichtstbijzijnde toilet verwees. Hoe vroeg ook, mensen blijven ongelooflijk vriendelijk. Na een boeiend (of hoe boeiend een gesprek kan zijn om 8u ’s morgens) werd het tijd de bedstee in te kruipen.
In een woord: übervet. Het is niet voor herhaling vatbaar, want zo’n avonden maak je slechts occasioneel mee.
De enige dingen die ik nog wil doen zijn: 10 Days Off, bRaSs op het Comedyfestival, kussen in het Baudelopark (in mijn balboekje staat al een naam) en Bataclan zien (aan het Spaans Kasteel). Ik ben er vrij gerust in. Ik heb nog 7 dagen…
© 2008 GENTBLOGT VZW
Liever gij dan ik. Na zo’n dag/nacht zou ik zot naar huis gaan.
En ge zijt nog Raymond vergeten, “en passant”. :-D
Leuk, die Jamaicaanse vlag;-)Ik geef mijzelf wel vrijstelling van het bezoek aan de vlasmarkt. Ik heb zitten tellen en ik kom gvd aan ongeveer 200 bezoeken aan de Vlasmarkt in de vroege uurtjes;-)