Compagnie Cecilia: The broken circle breakdown featuring the cover-ups of Alabama
Het overkomt mij niet vaak, dat mijn bril aandampt tijdens een toneelvoorstelling. Bij The broken circle breakdown featuring the cover-ups of Alabama was het van dattum, ik was er redelijk ondersteboven van. Ik raad u af om te gaan kijken zonder papieren zakdoekskes (eentje voor ‘t lachen, de rest veur ‘t schriemen).
The broken circle … is het (muzikale) relaas van hoe twee mensen er niet in slagen om hun verdriet een plaats te geven. Alabama (Mieke Dobbels), die eigenlijk Elise heet, die haar pijn niet kan dragen, die zal vluchten, weg van Didier (Johan Heldenbergh), op weg naar ‘M’. Terwijl Didier alleen maar woest kan zijn, omdat er wél een verklaring is, omdat hij moet vechten, omdat zij ook gevochten heeft. Gedeelde smart… maakt relaties kapot.
De country-muziek is veel meer dan wat liedjes bij het verhaal, eigenlijk is het de country die het de twee hoofdpersonages mogelijk maakt hun verhaal te vertellen, aan zichzelf en aan elkaar. Het publiek voelt zich als een onwillige getuige, kan óók dat verdriet niet velen maar wil toch geen woord missen (je kon een speld horen vallen als Elise/Alabama of Didier/Monroe aan het woord waren, de mensen wachtten op een muzikaal intermezzo om het tranensnot af te vegen).
Maar er is in deze voorstelling zóveel meer dan dit eenvoudig verdriet dat alles vervangt. Er is de woede tegen het geloof en hoe religies mensenlevens ruïneert — naar mijn mening trouwens echte topmomenten in dit stuk, als Johan Heldenbergh furieus fulmineert in zijn atheïstisch betoog, tegen de christenfundamentalistische pro-life-beweging die het broodnodige stamcellenonderzoek tegenwerkt, tegen een samenleving waar je geen president kan worden als je hypocriete toespraken niet ge-blessed worden door een God die niet bestaat, tegen een geloof dat intellect en vooruitgang lam kan leggen.
Er is ook de country-muziek als verschijnsel van pure multiculturaliteit (de gitaar van de Spanjaard, de mandoline van de Italiaan, de viool van de Ier, het jodelen van de Oostenrijker, de zwarte invloeden later) en de o zo dommigheid van de American White Trash nationalisten die net deze muziek hebben gekozen voor hun (religieuze) hokjesdenken.
Naast Johan Heldenbergh en Mieke Dobbels spelen de andere vier muzikanten, the ‘cover-ups’, een prominente rol: Nils De Caster, Pol Depoorter, Patrick Riguelle en Mario Vermandel. Deze klassebakken bespelen de pedal steel, banjo, wasbord, fiddle, mandoline, het instrumentarium van deep south roots en blue grass. Maar eigenlijk betekent ‘cover-ups’ iets anders: het zijn de overschilderde tattoos van Alabama. Ze heeft maar één tattoo die geen cover-up is en die staat ter hoogte van haar hart…
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
wanneer: alle dagen van de Feesten, om 20.30.u
waar: CAMPO Nieuwpoort
prijs: 12 euro
reserveren: 09 223 00 00 of via campo.nu
Deze voorstelling toert verder in 2008 en 2009, zie speelkalender
© 2008 GENTBLOGT VZW
dank u voor de mooie woorden
Beste Johan,
eigenlijk is alles al gezegd geweest op deze blog, maar toch, het was verpletterd mooi, ongelooflijk indrukwekkend, herkenbaar en zelden zoveel koud en warm tegelijk gehad. Mijn Nederlandse vriendin zei dat je zeker ook Nederland mocht aandoen. ze had zelfs alles begrepen :-)nog eens bedankt ps. en ik ben zot van je moustache
Mooi, hoe een krachtig statement mooi verpakt en gebracht wordt. Iets dat je niet onbewogen laat, zéér sterke vertolking door Mieke Dobbels. Hoe men constant slingert tussen een lach en een traan. Het opbouwen naar een treurig moment, dat net op hét moment doorbroken wordt met een leuke kwinkslag, om daarna direct ‘BAM!’ je terug op je poten te laten vallen (de (plak)vogel anekdote). En je pakt op al je emoties tegelijkertijd … Schoon mannekes, schoon. Zeer sterke metaforen, en het verhaal van ‘M’ … Grote pluim voor iedereen, met de hoofdvogel voor Johan Heldenbergh. Enfin, top.
Het was een schitterende voorstelling, ik heb er ongelofelijk van genoten, warm en koud gekregen, kippenvel en tranen…
De vertolking door Mieke Dobbels is super!
Johan en Mieke: merci, het was een klasse-avond!
Dit klinkt als een aanrader, gelukkig komen ze ook nog volgend seizoen in Gent want tijdens de feesten zal het me niet meer lukken.
Ik heb mijn kaartjes voor de voorstellingen volgend seizoen alvast liggen, ik ben nu nog meer benieuwd dan ik al was!
De tip van de zakdoeken was niet overbodig… zelden zo gebleit bij een theatervoorstelling. Maar ook ongelofelijk gelachen! Wat een klasse! Wat een vertolkingen! Wat een gedrevenheid! Welks een schoonheid… Merci Johan en MIeke, dit was een voorstelling die recht naar het hart ging.
Inderdaad een prachtige voorstelling (jawel, ook zitten bleiten) met geweldige muzikanten.
Helaas al volledig uitverkocht, ook de voorstellingen in Gent later op het jaar.
Ik begin nu al ver te wenen van ‘t lezen alleen al..waarom wist ik dit niet en waarom was ik daar niet????
Na de voorstelling niet verder geraakt dan “De Parels”
en daar dan na een paar glazen bubbels maar voortgebleit…
nog steeds danig onder den indruk!
Waarom ben ik godvermiljaar zo’n steenezel die geen commentaren leest van stukken die ik zelf wil zien? Daar zat ik dan gisteren. Proper bleiten, zonder zakdoeken, doe da maar es…
Dit huzarenstuk was nòg beter dan Massis, zelfs nòg beter da
Prachtige voorstelling!! Echt blij dat we nog op het laatste moment via de wachtlijst binnengeraakt zijn!
Johan, als je dit leest: zou het kunnen dat er een drukfoutje staat in de folder en op de site? “Schatplichtig aan Dan Bennett” staat er, maar ik vermoed dat het om Daniel Dennett gaat?
‘t is verdorie nen dag geleden en ik ben er nog nie goed van. Gelukkig was er Bataclan om achteraf op ons plooien te komen…Komt er een tournee langs kleine zaalkes? IEdereen zou dit moeten kunnen zien en niet alleen de hoogstaande-cultuur-aficionado’s…Gelijk Massis 4 jaar geleden: de hort op met die fantastische voorstelling!!!!
tsuckt!!!! ik heb van mijn hele leven nog nooit zo een slecht toneelstuk gezien. Ik vond er helemaal niets aan. En wat deed al die stomme muziek daartussen?
Tastes are different.
Was het met Mieke Dobbels of Ariane Van Vliet?
Als ik mijn naam google kom ik hier oa. uit. Ik ben ook naar dit toneelstuk gaan kijken (!), nu al een paar jaar terug, maar ik vond het voor zover ik weet niet zooo slecht … andere Marieke Joyes in het land? ö
Prachtig!Ik probeer aan mijn omgeving te verwoorden hoe prachtig, maar dit moet je gezien hebben. Een rollercoaster aan emoties, voortreffelijk gebracht!
Ik ben gisteren gaan kijken, en kan me niet herinneren nog zo ondersteboven geweest te zijn van theater. Heb een half uur aan een stuk met prikkende tranen in mijn ogen gezeten, ik was bijna blij dat het stuk erop zat op den duur. Tegelijkertijd heb ik zitten schaterlachen en genieten van de puike acteerprestaties én de knap gebrachte muziek. En dat terwijl ik country haatte. Chapeau, en bedankt mensen, voor het zonder twijfel mooiste stuk van het afgelopen theaterseizoen. Echt knap. Er zou meer theater zo moeten raken…
Ik ben gisteren gaan kijken in de Minard. Amai, dit heb ik nog maar zelden gehad. Een krop in de keel, op de tanden bijten, zo ongelooflijk mooi