Gentblogt

Gorki bij Sint-Jacobs

donderdag 24 juli 2008 13u12 | Tom Van Steenbrugge (tekst), Bart Haeve en Thierry Lammertijn (beeld) | 4 reacties
Trefwoorden: Bij-Sint-Jacobs, Gorki.

“Here we go baby” fluistert Luc De Vos en knal, het Gorki concert spettert langs alle kanten vanaf de eerste minuut. Het plein Bij Sint-Jacobs is alweer helemaal volgestroomd voor de thuismatch van vandaag. Gorki, uit Gent! De eerste nummers komen uit de laatste schijf ‘Voor rijpere jeugd’: beginnen doen ze met de single ‘Veronica komt naar je toe’, en dan volgen de nieuwe single ‘Surfer Billy’ en de albumopener ‘Ik kan nooit meer naar huis’. Stevige kost om de avond aan te snijden als je het mij vraagt. Ik verslik me net niet in mijn pint bij al dat gecontroleerd geweld.

Charmante bindteksten debiteren is hét handelsmerk van frontman De Vos, en die moeten niet eens vergezocht zijn om aan te slaan: “’t Is hier wijs hé!”. Absoluut, absoluut, wreed wijs! Tijdens ‘Monstertje’ wordt de regel ‘Wij zoeken iemand met verstand’ aangevuld met het tussenwerpsel “Yves Leterme!” en zo ontaardt dat nummer in een monsterlijke schreeuw. Of dat nu met Leterme te maken heeft, ik laat het oordeel aan u over, lezer.

Vanaf dan zit de schwung er zó in het kwadraat in dat de geluidsboxen van puur jolijt meewiebelen en dat een zekering (nen ‘plon’ gelijk wij zeggen) het begeeft. Maar alles blijft onder uitbundige controle. Zo worden een aantal oudere nummers (‘Soms vraagt een mens zich af’, en ‘Joeri’ die véél vetter klinkt dan op plaat, hà!) afgewisseld met materiaal uit ‘Voor rijpere jeugd’. Een volwassen plaat, zou ik zeggen.

Luc De Vos is uiteraard ook nooit te verlegen om wat te gekscheren met het publiek. Toen hij onvrijwillig onze eigenste Gentblogt-fotograaf Thierry Lammertijn bekogelde met een lege beker, haalde hij zijn portefeuille boven en zei: “Hier, 50 euro, smartegeld”. Hetgeen dan toch vriendelijk, doch kordaat geweigerd werd.

En doorheen het grapjassen klinkt er soms toch wel eens een iets ernstiger boodschap door. Geheel terecht riep De Vos zo een paar ‘waarschijnlijk homoseksuelen’ (voor de rest heeft dat er natuurlijk geen, eh, fluit mee te maken) tot de orde die bier uit blik aan het drinken waren. “Allez, ge zijt beter dat ge bij Trefpunt gaat, want wij vragen veel geld hoor. Maar voor de rest zijn we content met een boterham met salami.” En dat typeert De Vos en Gorki: ze zijn groot in rockend Vlaanderen, maar een plastische vorm van simpele onschuld is hen niet vreemd. Hetgeen dan weer héél erg gesmaakt wordt door het publiek.

Wat het bier in blik betreft: veel artiesten zouden beter ook op andere pleinen eens wat meer bierblikdrinkers terechtwijzen. Het is niet dat de nachtwinkels hun omzet niet mogen halen, maar gratis concerten moeten ook ergens mee betaald worden. Als u dus vanavond naar één van de pleinen gaat, nuttig een pintje of een jenevertje aan een toog van de organisatoren. En betaal die halve euro verschil met de glimlach. Ze zullen u dankbaar zijn en volgend jaar even goed programmeren!

Intussen stoomt de set lustig door naar het eind met een paar absolute hoogtepunten, al dan niet toevallig oude, massieve hits als ‘Lieve Kleine Piranha’, ‘Anja’ en – in de bisnummers, waar anders – een alweer magistraal ‘Mia’. Voor deze mijlpalen in de glorieuze Vlaamse rockgeschiedenis alléén al gaan wij graag eens live naar Gorki kijken. Gorki, onverwoestbaar!

© 2008 GENTBLOGT VZW