RSS‘t Gebed zonder eind herbezocht
Net zoals jm indertijd is het bij mij ook ettelijke jaren geleden dat ik in het Gebed was gaan eten, vermoedelijk zo’n goede tien jaar. Indertijd was het één van mijn favoriete plaatsjes: bruin café, zeer aangename sfeer, beperkte maar ongelooflijk originele en lekkere kaart, meer dan betaalbaar, …
De jaren gaan voorbij en gewoontes veranderen, net zoals eigenaars. Maar jm was er zeer over te spreken en sinds een tweetal jaar ga ik er regelmatig terug. Sinds ik in het oudercomité zit van de school van mijn kinderen gaan wij daar elke maand navergaderen. De sfeer is er nog steeds even aangenaam als toen, de eigenaars zijn zeer vriendelijke mensen en sinds het rookverbod in restaurants is het eetgedeelte rookvrij zodat het zelfs nog aangenamer zitten (en eten) is. Het is dus al menigmaal geweest dat ik mijzelf de volgende ochtend uit mijn bed heb moeten schoppen na zo’n ‘vergadering’ wegens te lang blijven plakken.
Tijdens die navergaderingen heb ik er al regelmatig een spaghetti gegeten, die ik alleszins kan aanbevelen, maar à la carte eten was nog niet gelukt gezien we daarvoor te laat toekomen. Vorige week sprak ik dan nog eens af met een vriendin om iets samen te gaan eten en in onze zoektocht naar een plaatsje stelde ik het Gebed zonder eind voor: eindelijk eens de gelegenheid om de kaart te proberen. Ik raadde mijn vriendin wel aan te reserveren want zelfs als wij na een vergadering laat toekomen, dan nog bestaat de kans dat de zaak volzet is.
Er is een vaste menukaart ‘voor de kleine honger’ waarvan je kan bestellen: spaghetti’s, croques, moussaka, salades, desserts, … maar de eigenlijke kaart staat dus op een krijtbord en wisselt regelmatig naargelang de verse producten op de markt.
Wij konden o.a. kiezen uit tong met limoensaus, hammetje met aardappelgratin, crostini met mozarella en tomaat, carpaccio met pikante marinade, … maar zowel mijn vriendin als ik hadden geen tweede blik op het bord nodig om onze keuze te maken: we kozen allebei voor de tonijn op Catalaanse wijze (€ 22). Voor het voorgerecht twijfelde mijn vriendin even om het geitenkaasgerecht te nemen van de vaste kaart en ik dacht aan de crostini om dan uiteindelijk allebei te gaan voor het exotisch soepje (€ 3).
Als aperitief bestelden wij een campari-orange (keuze tussen vers fruitsap of Looza fruitsap) en een witte martini. Hierbij kregen we een bordje met olijven en een kommetje nootjes. Even later kregen we nog een toastje met een mousse op. Wel lekker, maar ik kon niet goed bepalen waarvan de mousse gemaakt was.
Lang wachten op het eten hebben we niet moeten doen. De aperitief van mijn vriendin was net op, mijn drankje nog niet en daar was de soep al. Ze werd geserveerd met verse croutons en was overheerlijk. Er zaten stukjes kip en ze was versierd met koriander en de smaken vulden elkaar fantastisch aan. Een schot in de roos, deze eerste gang.
Voor de tonijn hadden we een beetje schrik maar dat bleek volledig onnodig. De tonijn was absoluut perfect gebakken en de vinigraitte erbij was prachtig. Het werd geserveerd met gebakken aardappelen en geroosterde paprika’s en lenteuitjes, een perfecte aanvulling bij de tonijn. Bij de hoofdschotel dronken we een glas rode wijn en de keuze hiervoor hadden we aan de vrouw des huizes gelaten. Ze heeft ons niet teleurgesteld.
We eindigden de maaltijd met een koffie. Deze werd gebracht met voor elk een sneetje cake en een chocolaatje. Koffie en chocolade, voor mij zijn er weinig combinaties die beter zijn. Een perfect einde van een zeer aangename maaltijd en avond.
Amper anderhalf uur nadat we binnen kwamen konden we al de rekening vragen, die voor ons beide samen afklokte op € 70,40. Money well spent, als je het mij vraagt.
’t Gebed zonder eind, Walpoortstraat 13, 9000 Gent, Tel.: 09/329.03.97.
Gesloten: zondag, maandag, feestdagen.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Stef & co mogen dan al een tijdje weg zijn, de keuken is nog altijd yummie