Jazz Middelheim: Gent in Antwerpen?

woensdag 20 augustus 2008 9u42 | Bruno Bollaert | 1 reactie
Trefwoorden: festival, jazz, jazz middelheim, Muziek.

Jazz Middelheim is een tijd lang een tweejaarlijks evenement geweest. Na de vorige editie werd de organisatie echter overgedragen aan dezelfde mensen die ook Gent Jazz de goede richting uitsturen, en ziet, Middelheim wordt opnieuw een jaarlijkse gebeurtenis. Op zich niet slecht, want hoewel Jazz Middelheim voorlopig (?) nog iets luider klinkt dan Gent Jazz, blijft op die manier de naam toch beter hangen.

In de metropool werd gevreesd dat Antwerpen door Gent zou worden geannexeerd, maar op de catering na werden hooguit een aantal kleine details uit jazzhoofdstad Gent in het Antwerpse park Den Brandt geÃ¯mplementeerd. Iedereen was waarschijnlijk ten zeerste opgezet met de heroriÃ«ntatie van de tent. Waar die vroeger evenwijdig met het kasteel was opgesteld, staat ze er nu haaks op, zodat het publiek –net als bij Gent Jazz– tijdens het voorbijwandelen meteen ook beter bij het concertgebeuren wordt betrokken.

Rechts van de tent bevond zich het buitengedeelte voor concertgangers die tegelijk van het spaarzaam zonnige weer wilden genieten Ã©n van de muziek; links bevonden zich de standjes van sympathiserende of betrokken organisaties, zoals Klara en JazzmozaÃ¯ek, alsook het gros van de catering. Niet geheel positief was dan weer de erm… biertent, waar het concert op een gigantisch scherm wel te zien, maar niet te horen was (behalve dan tijdens Bill Laswell, maar die was vermoedelijk tot in Gent zelf te horen).

Ook de kinderen werden tijdens deze editie een beetje stiefmoederlijk behandeld; de kinderopvang bevond zich ergens obscuur achteraan, en Klara 4 Kids miste de betrokkenheid die van zo’n aanbod mag worden verwacht (zoals met Woody! en het Ukulogisch Museum, drie jaar geleden).

Het belangrijkste aan zo’n festival blijft evenwel de muziek. De programmatie bleef gedecideerd op Middelheimse maat geschoeid –een goede zaak, zo vinden wij. Overlopen we de typische ingrediÃ«nten even:

een concert van Toots: check
een portie free jazz: check (Pharaoh Sanders & Trio Abrams, Lewis Mitchell)
een Belgische publiekstrekker: check (Jef Neve)
een internationale publiekstrekker/gigant: check (Wynton Marsalis)

Die formule wÃ©rkt, want op vier dagen tijd kwamen maar liefst 14.500 mensen langs. Wij luisterden met bijzonder veel genoegen naar het Charles Lloyd Quartet (dat veel te vroeg stond geprogrammeerd) en David Linx en het BJO; lieten ons door de geschiedenis voeren met het Wynton Marsalis Quintet; en werden zeer aangenaam verrast door JosÃ© James en Elisabeth Kontomanou. Andy Bey vergeten we dan liefst weer zo snel mogelijk.

En dan is er Robin Verheyen, die zijn belofte van Jong Jazztalent helemaal blijkt waar te maken. Een zeldzaamheid, en als u hem nog niet op uw radar had, dan wordt het nu toch wel hoog tijd! Hij zweeft tussen de USA en Europa, waar hij in oktober ijverig zal rondtoeren. Wij spreken af op 14 oktober in de Hot Club waar hij met zijn Narcissus Quartet neerstrijkt.

Een memorabele editie, zo verkondigt de organisatie nog in een persbericht. Hopelijk blijven er nog voldoende superlatieven over voor 2009, wanneer het festival 40 kaarsjes mag uitblazen. Wij kijken er al naar uit.