RSSOok in Gent start de Ramadan vandaag
Vandaag start de Ramadan voor alle moslims in de wereld. Voor de moslims onder de Gentenaars is dit niet anders. Ook niet voor de 20 000 Gentenaars van Turkse origine. En dat precies op 1 september. De vergelijking met de eerste schooldag is dus niet ver gezocht.
Gedurende 29 dagen mogen moslims van zonsopgang tot zonsondergang niet eten, drinken en liefde bedrijven. Opgelet, de Ramadan is veel meer. Het is niet mijn bedoeling om hier een theologische uiteenzetting te geven over de regels van het vasten en Ramadan – ik zou het ook niet kunnen.
Ik wil graag stil staan bij de sociale en culturele beleving ervan. Wetende dat belevingen en ervaringen zeer persoonsgebonden zijn en van verschillende factoren afhangen. Als Gentenaar van Turkse origine met moslimroots probeer ik hier op basis van persoonlijke ervaringen enkele elementen van de Ramadan aan te snijden.
In eerste instantie dient de Ramadan mijns inziens om eens stil te staan bij het leven. Om na te denken wat een mens allemaal doet. De goede dingen, de minder goede, de verkeerde… Je kan het gerust een moment van bezinning noemen. Enfin, een moment? Negenentwintig dagen duurt lang. Tijd zat om jezelf en omgeving kritisch te bekijken. Uiteraard is het de bedoeling om daar gevolg aan te geven.
Geloof mij, de Ramadan, het vasten en alles wat daar rond gebeurt wordt op verschillende manieren beleefd en geïnterpreteerd binnen de Islamitische gemeenschap. Wat op zich uiteraard niet vreemd is. Want iedereen zit anders in elkaar en heeft andere prioriteiten. Gelukkig maar, zou ik zeggen.
Zo heb je Turkse moslims die zich effectief houden aan de regels van de Ramadan. Zij eten en drinken overdag niks en gaan dagelijks naar de moskee. Anderen vinden het vasten te zwaar maar trachten hun leven tijdens die periode een beetje te “verbeteren†door bijvoorbeeld te stoppen met roken en drinken van alcohol. Door geen of minder drugs te gebruiken. Door meer stil te staan bij de belangrijke zaken van het leven. Door vrienden en familie te bezoeken.
Er zijn er ook die niks doen. Voor hen maakt het geen verschil. De Ramadan heeft geen impact op hun handelen.
De sociale dimensie van de Ramadan vind ik persoonlijk zeer mooi. Tijdens de Ramadan gaan de mensen meer op bezoek bij familie en vrienden. Ook diegenen die niet vasten. Er wordt ook vaker samen gegeten ter gelegenheid van het breken van het vasten (zonsondergang). In een steeds drukker wordende wereld, waar je nauwelijks tijd hebt voor familie en vrienden, geniet ik met volle teugen van die momenten. Je maakt gewoon tijd voor jezelf en je omgeving. Geloof mij, dit is goud waard en een echte aanrader.
Bovendien is de Ramadan ook een periode van vergeven en vergeten. Mensen maken voortdurend fouten. Ongeacht afkomst of religie. Dezer dagen wordt de gemiddelde moslim verzocht zijn medemens te vergeven.
De Ramadan eindigt met het Suikerfeest. Tijdens dit feest bezoeken moslims hun ouders, familie, vrienden, kennissen en buren. Ter gelegenheid van het feest worden vele zoetigheden gegeten (daarom heet het feest ook Suikerfeest) en krijgen de kinderen centjes en lekkernijen. Wat mij wel opvalt is dat bijna iedereen actief deelneemt aan het feest. Ook diegenen die niet vasten. Het is maar de vraag of je het hen kwalijk kan nemen.
Ridvan Can is algemeen coördinator van de Federatie Zelforganisaties Oost-Vlaanderen en wou op onze vraag zijn ervaring met het beleven van de Ramadan in Gent delen.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Mooie tekst, Ridvan!
Beste Ridvan, interessante en mooie tekst. Ik hoorde gisteren op de radio iets over de Ishtar-maatlijden tijdens de ramadan. Ik heb maar met een half oor kunnen luisteren. Kun je mij eens uitleggen wat dat is?
Jeroen
Beste Jeroen, het is niet Ishtar maar Iftarmaaltijd. Dit betekent niet meer dan de maaltijd bij zonsondergang wanneer het vasten wordt verbroken.
Ridvan Can
bedankt – je ziet dat ik maar met een half oor had geluisterd :)
Dat moet je eens meemaken in moslimlanden. Net voor zonsondergang is het verkeer één grote chaos, want iedereen wil op tijd aan tafel zitten. Met het duister worden valt het verkeer dan ineens doodstil, maar zijn de terrastafels goed gevuld, iedereen geduldig wachtend voor een volledig gedekte tafel, tot de moëzzin dan oproept dat men mag beginnen eten.
Ook meegemaakt: een buschauffeur die zodanig de Ramadan respecteert dat hij geen slok koffie wil overdag, en zo haast in slaap valt achter zijn stuur.
oh, ga eens naar Molenbeek, daar is het niet anders. Een paar uur lang één grote verkeerschaos, wriemelende massa’s, winkels die gouden zaken doen… en dan plots… zijn de straten verlaten. En dat gaat snel, bijna van het één moment op het ander. Heel onwezenlijk om dan in de straten rond te rijden.
[Ironiemodus aan]Heel eenvoudig, beste Jeroen. Je eet iets, gekleed in een witte jurk met opvallende rode print, terwijl op de achtergrond een jolige kaalkop gitaar speelt en een trio zangeressen in een onverstaanbaar taaltje een liedje kweelt. Vervolgens word je door Marcel Vanthilt uitgelachen en door Bart Peeters getroost.[/ironiemodus uit]
[ironiemodus nog eens aan]dat is by the way bijna letterlijk ‘maatlijden’, lijden op de maat dus…[/ironiemodus opnieuw uit]
Ik vind de gedachte om tijdens de ramadan de tijd te nemen om eens stil te staan bij je leven heel mooi. Vaak hollen we onze agenda voorbij en dan is het wel goed dat er ook een moment ingebouwd wordt om het eens anders aan te pakken.
Een interessante kennismaking met de Ramadan. Mooie tekst.
Ramadan, weer een bewijs hoe achterlijk sommige godsdiensten zijn. overdag niet drinken en eten om u dan ‘s nachts vol te vreten. Niet gezond.
Zo saai jong, die opmerking. En zo laf van u om u voor zo’n opruiende en inhoudsloze boodschappen achter een pseudoniem weg te steken.
Als ge u een beetje geïnformeerd hadt, dan hadt ge –op wikipedia bijvoorbeeld– kunnen lezen dat –zoals steeds– er mensen zijn die geheel vasten en anderen die dat niet doen.
“Zowel ‘s ochtends vroeg als ‘s avonds laat na zonsondergang wordt er door sommigen zeer uitgebreid gegeten. Er zijn mensen die hier kritiek op hebben, omdat zij vinden dat de ramadan een periode van vasten, onthouding en bezinning dient te zijn.”
In het artikel hierboven is zulks ook te lezen overigens. Maar dan moet ge het artikel wel lezen en niet gewoon uw ongefundeerde mening verkondigen. Ramadan is meer dan ‘niet eten’ alleen. Maar toch, ik zou alsnog durven suggereren dat ge het artikel eens leest.
(Oh, en als ge verder nog wilt reageren op Gentblogt: onder uw eigen naam aub. Anders gaat ge er onherroepelijk uit.)
@ Bebe,
pseudoniem, ja goed gezien zeg, en dat omdat ik niet wil eindigen als Theo van Gogh.
Wikipedia is voor idioten.
En mij bedreigen met uitsluiting? Is dat niet iets voor fascho’s?
“omdat ik niet wil eindigen als Theo van Gogh.”
Je schat jezelf wel hoog in moet ik zeggen.
Mag ik er u op wijzen dat het traditionele “vasten” ook een gebruik is in de katholieke kerk. Na as-woensdag is er een periode van 47 dagen (-7 zondagen = 40) waarin men slechts 1 maaltijd per dag zou moeten eten, tijd spenderen aan gebed en aandacht schenken aan de minderbedeelden.
Als je dus besluit dat een godsdienst achterlijk is omdat ze ‘vasten’ dan moeten we onze grootste westerse godsdienst dan ook maar als achterlijk bestempelen.
Om eerlijk te zijn, ik beschouw iedere godsdienst als een beetje achterlijk… maar goed…
*Steekt vinger op* Hier ook!
ik spreek me hier niet uit over het al dan niet achterlijk zijn van godsdiensten, maar een periode van soberheid, bezinning en vasten lijkt me af en toe wel eens zinvol
Alles is relatief, ook bij de moslims. Ik heb einde jaren ’80 met vier moslims gewerkt, 2 Tunesiërs en 2 Marokanen. De Marokanen volgden stipt de Ramadam en ook het vasten bij de avondmaaltijd. De Tunesiërs namen het niet zo nauw, aten wel wat minder dan anders en gebruikten ook hun maaltijden overdag “gedekt”, namelijk binnen in de werfwagen, ook dronken ze geen alcohol tijdens de Ramadam. Eén van de marokanen werd echt ziek en moest een medicament nemen van de dokter, wat met veel palaver gepaard ging en uiteindelijk toch werd genomen, met als gevolg dat de arme sukkelaar als straf van zijn imman de ramadam voor hem met 10 dagen verlengd zag. De Marokanen heb ik nooit alcohol zien drinken, de Tunesiërs lustten wel af en toe een pintje of een glas wijn. Het viel wel op dat de Tunesiërs volop bleven doorwerken tijdens de ramadam, de Marokanen tegen het einde bijna geen rendement meer gaven.
het valt duidelijk de meeste mensen niet op, maar over heel de wereld heb je vastenperiodes. het besef dat je lichaam ergens moet “gezuiverd” worden. gewoon eens wat sober zijn. gentenaars zullen dat fenomeen na de gentse feesten inlassen, of na nieuwjaar met zijn veertien dagen schransen en zuipen. of voor de vakantie, om niet belachelijk op dat strand te staan.
natuurlijk zijn er altijd tisten die dat religieus invullen, dat past binnen hun verkoopstechniek. hottentotten, heus niet negatief bedoeld, doen het ook, en zover ik weet zijn dat animisten.
nb.roland, er staat duidelijk in de koran dat zwangere vrouwen en zieken niet onder de ramadam.regels vallen. in tegendeel. dus je marokaanse vriend had te maken met een immam die misschien de koran wel kon citeren maar niet lezen. en zo zijn er veel.
veel van onze vrienden komen uit verloren dorpjes, ergens in het riff.gebergte of een uithoek van anatolie.
die zelfverklaarde immans ook. daar is geen diploma voor nodig.
als je in een vreemde wereld terecht komt, met andere gebruiken en zeden, en je weet niets anders dan wat in je dorp gangbaar was, plooi je terug.
je moet eens het verschil zien tussen turken uit istanbul en het zuiden, marokanen van cassablanca en ten zuiden van agadir. ik ben er geweest, rondzwervend, een “hemel van verschil”. en bij jullie gooien ze dat op een hoop. normaal, ze doen er zelf niets aan.
ik ben hier van peliche (belgie) en zeker geen amerikaan of wat dan ook. daar ben ik streng in. op een “hello”, liefst texaans uitgesproken, antwoord ik met “nihauw”. er is misschien niet veel om trots op te zijn dat je belg bent, maar inbev, de grootse in china, of rogge, of de camera’s op de o.s, doen deugd.
gezien de omvang van veel “kristenen honden” zou het geen slecht idee zijn om ook de ramadam te volgen. alhoewel, dat suikerfeest is er dan weer teveel aan.
hoeveel zelfverklaarde katholieken volgen de vasten nog? vermoedelijk nog minder dan er naar de zondagsmis gaan. dus niemand.