Gentblogt

Miss Ledeberg 2008

dinsdag 9 september 2008 10u34 | San (tekst), Coolville (beeld) | 8 reacties
Trefwoorden: feesten, Ledeberg, Ledebergse Feesten, Miss Ledeberg, missverkiezing.

Net als vorig jaar kregen wij de uitnodiging in de bus om als persjury deel te nemen bij de miss Ledebergverkiezing, en net als vorig jaar zagen wij van Gentblogt dat helemaal zitten. Vorig jaar hadden we ons goed geamuseerd en eigenlijk, zo’n positie als (pers)jury is wel leuk: het maakt dat je de show met andere ogen gaat bekijken, op andere dingen gaat letten.

De show vond opnieuw plaats in de tent op het Ledebergplein en ook deze keer werden wij zonder problemen binnengelaten en naar de voorbehouden plaatsen voor de pers geloodst. Dit keer gebeurde het loodsen door Mister Ledeberg 2007 in eigen persoon. Een leuk detail, ook al was het misschien één van zijn taken als lid van het organiserend comité.

Want sinds vorige editie is het comité volledig veranderd en is er een nieuwe aanpak van het hele gebeuren. De kandidaten dienden deze keer deel te nemen aan preselecties waarbij ze o.a. ook getoetst werden op hun kennis van Ledeberg. Enkel de 10 beste kandidates werden overgehouden voor de Miss verkiezing zelf. Tevens kregen de kandidates media training van Pieter Ugille en werd de choreografie in handen gegeven van Davy Ghysels.

Net zoals vorig jaar opende de show met een dans door alle kandidates samen. Gekleed in een ‘uniform’ van jeans, zwart T-shirt en een masker doorliepen de kandidates de ingestudeerde routine, de één al wat vlotter dan de ander maar allemaal met volle overgave. Halverwege het nummer werden de maskers afgeworpen en konden we zien wie erachter schuilging.

Daarna was het tijd voor elk van de kandidates om zichzelf even voor te stellen aan het publiek. Na hun korte voorstelling mochten ze een algemene vraag trekken die betrekking had op Ledeberg zelf of op het concept Miss verkiezingen. Bij deze ronde zag je zo de zenuwen gieren door de lichamen van de kandidates. Bij sommigen was het zo erg dat er zelfs geen antwoord uitkwam, tot ze een beetje gepord werden door de vriendelijke presentator. In mijn hoedanigheid als jurylid gaf dat toch een beetje slechte punten in mijn beoordeling. Versta mij niet verkeerd: ik bewonder die meisjes voor hun deelname en dat ze daar op het podium durven staan. Maar uiteindelijk zat ik daar als jurylid én is het juist de bedoeling dat ze net op dát moment hun ding doen. Zenuwen zijn er voor hen om overwonnen te worden en onder controle te krijgen en als dat niet lukt op zo’n moment is dat zeer jammer.

De kwis van vorig jaar was afgeschaft en de kandidates mochten in de plaats een kleine modeshow geven. Voor de show hadden ze een cursus catwalk gekregen en nu mochten ze hun kunnen tonen op de planken. In een door hen zelfgekozen outfit uit een hun aangeboden collectie liepen ze als echte modellen over het podium. Het liet niet alleen zien wat ze onthouden en geleerd hadden van de cursus, maar ook kwam hun smaak in kleren naar voor en hoe (goed) ze konden combineren. Sommige meisjes konden hier en daar nog een paar tips gebruiken van Trinny en Susannah, maar een paar meisjes wisten duidelijk zeer goed wat hen het best ging en hoe dit het best te brengen.

Daarmee werd het derde deel afgesloten en kwam deel 1 van het vierde onderdeel: het tonen van hun persoonlijk talent. Deel één, want eerst kregen we kandidates één tot en met vier te zien. Na het badpakkendéfilé werd dan deel twee opgevoerd.

Een persoonlijk talent tonen is nooit het gemakkelijkste deel van zo’n show. Wat als je uitmunt als kleuteronderwijzeres? Of je bijvoorbeeld zeer goed kan bergklimmen? Een podium beperkt je enigzins in je mogelijkheden en dus vermoed ik dat sommige meisjes niet hun échte talent naar boven kunnen laten komen hebben. Dat en de combinatie van zenuwen was voor sommige meisjes nogal faliekant. Andere meisjes deden het dan weer goed tot zeer goed in het door hen gekozen talent, alhoewel geen enkel uitblonk zoals Silke vorig jaar deed. Geen van de talenten kon mij overtuigen om net daardoor voor de ene of andere kandidate te kiezen.

Laten we een koe een koe noemen en het even hebben over het bikinidéfilé, want uiteindelijk droeg niemand van de kandidates een badpak. Waarschijnlijk zelf een vrouw zijnde met niet de ‘perfecte’ maatjes voel ik mij zeer slecht bij zo’n défilé. OK, het is een vast onderdeel van zowat elke miss verkiezing, maar waarom, ik begrijp het niet. Het is niets anders dan een vleeskeuring en ik kan mij niet inbeelden dat zelfs meisjes met het zogenaamde perfecte lichaam zich daar goed bijvoelen. Wat mij nog meer stoorde was de hele choreografie errond. Ware het nog geweest dat de kandidates opkwamen, even voorbijliepen (met eventueel zelfs een korte tussenstop en even te draaien) en weer mochten afgaan, tot daar toe. Maar een heel muzieknummer lang halfnaakt op een podium moeten staan en u daarbij in allerlei kronkels wringen, not my cup of tea. Ik was dus blij dat het voorbij was en het tweede deel van de persoonlijke talenten werd getoond.

Net voor het laatste onderdeel van de show werd een korte pauze ingelast, alwaar Kevin Kenzo, André Hazes imitator en blijkbaar ondertussen al een beetje vaste gast op het gebeuren, de hele zaal weer op zijn kop zette. Tijdens het optreden was het tijd voor zowel het publiek als de pers om haar stemmen in te dienen: met maar één onderdeel meer te gaan konden we onze beslissing gerust nemen.

Na het ietwat uitgelopen optreden was het tijd geworden voor het laatste onderdeel: het défilé in avondkledij. De kandidates wandelden heel sereen over het podium langs een klein meisje dat op de grond zat met haar knuffel en achter haar een spook … wat later een engel bleek onder een laken. Opnieuw hetzelfde fenomeen bij de kandidates als bij het modeshow onderdeel: meisjes die het voor hen perfecte kleed aanhadden en anderen die zich in de toekomst misschien beter laten adviseren.

Er waren veel stemmen te tellen: er was SMS prijs, een prijs voor de sympathiekste miss, een publieksprijs, een juryprijs en uiteraard dé prijs zelf: het kroontje van Miss Ledeberg 2008. Om de tijd te verdrijven werden we vergast op een optreden van Wim Soutaer.

En dan was het eindelijk tijd voor de prijsuitreikingen. Mijn favoriete heeft jammer genoeg geen enkele prijs in de wacht gesleept, maar volgende kandidates wel. Zo werd kandidate 5, Elke Dick uit Zelzate, bekroond als meest sympathieke en kreeg Queeny De Rudder, kandidate 2 uit Lovendegem, zowel de SMS als de publieksprijs. Voor de pers was kandidate 6 de winnaar: Kathleen Evenepoel uit Sint-Pietersleeuw.

De keuze van het publiek en de pers werd ook een beetje terug gevonden bij de vakjury, zij het dan als eredames. Queeny De Rudder werd immers tweede eredame en Kathleen Evenepoel werd eerste eredame. Het kroontje werd uiteindelijk weggekaapt door Lindsay Stolarek, een 21-jarige jongedame uit Gent.

© 2008 GENTBLOGT VZW