RSSMaurice
Mijn uitbundigheid en die van mijn maat stierf plots
toen we in een hoekje aan de toog je foto zagen.
Stilletjes, net als jij
maar zo aanwezig
recht over de vele stoelen
waar jij met je pretoogjes
de Pink een vertrouwd gezicht gaf.
Deed je de haastige tijd telkens wat stil staan.
Ik heb weinig gezegd tegen je
ik genoot ervan te zien hoe je
nog een pintje vroeg
en een sigaret gulzig opstak.
Nog niet gewoon dat je er niet meer bent.
Ik zou je graag nog eens met je ongeziene ijverige traagheid
voorbij zien schuifelen.
Maurice het ga je goed!
Maurice Du Bois, 26.11.1925 – 04.09.2008
© 2008 GENTBLOGT VZW
Zeer mooi geschreven, zit veel inhoud en verhaal in de persoon die je op die manier eert.
Onlangs hadden we het nog over deze man die wij geregeld tegenkwamen . Een vertrouwd gezicht voor velen die in het centrum werken en leven is dus niet meer… We zagen hem geregeld op een terrasje zitten en genieten. Nu kennen wij ook zijn naam: het ga je goed, Maurice!
Goede vaart Maurice …
Dat wij het ‘pintjedrinken in de stad’ zolang mogen volhouden als U ;-)
is dit de Pink Flamingos-man ? schuifel schuifel ?
hij is een legende geworden …
iedereen zag die man.
hij was steeds meer een onderdeel van de achtergrond.
schuifelend door de straten.
genietend van elk moment.
wie, ik ook niet, hebben er ooit mee gepraat?
ja, ik heb hem geholpen, zomaar in de straat.
zoals je iedereen helpt.
maar wat aan een hoop geschiedenis is weg.
misschien had hij niets te vertellen, maar een leven had hij wel.
als je ouder wordt, ok. oude zak, gaat er met elke mens ervaring verloren.
dat is niet erg, maar het stemt me droevig dat jonge mensen dezelfde fouten maken. we leren niets.
nu, ja ik heb me, als jongere, afgezet tegen…
mijn kinderen doen dat nu ook, maar, gelukkig niet radicaal.
dus, laat iedereen zijn fouten maken, steeds opnieuw.
en ik denk, met zijn pintje in de ene hand, zijn sigaret in de andere, dat hij gewoon genoot om het nog te zien.
het ga hem goed, waar hij het gedroomd had.
mooi Rony
als student zag ik Mauriske voor het eerst in 1969, zittend aan de toog van het Korenmetershuys,in die tijd een sfeervol studentencafé bij Staf, met rieten zetels rond de open haard, grote flessen geuze en bluesmuziek.
Mauriske zat er bijna elke avond.
tiens, dan heb ik u daar ook gezien.
geen van mijn toemalige studiegenoten weet waar staf ergens terecht gekomen is. heb iets gehoord van een ander cafe….
maar maurice bleef in het stadsbeeld, en, toch voor mij, een onbekende.
Tientallen jaren geleden kwam ik Maurice wekelijks tegen op café. En iedere keer trakteerde ik hem een pint. Iedere week hetzelfde zinneke:’Maurice, alles goe?’, ‘ja, ja, goe, goe’. Vorig jaar kwam ik hem na een lange onderbreking terug tegen en hij wist mijn naam verdorie nog! Fantastische man, blij dat we hem langs deze weg kunnen herdenken. Santé!
Kama haalde bij Maurice zijn inspiratie voor Raketman. Door zijn energiek geschuifel leek iedereen in zijn omgeving stil te staan. Schol, Raketman.
Gevloekt en gehuild
Dedju – nondedju!!
Uitstel is geen afstel
zeggen ze
Maar wel bij deze
Verdoeme
Bij het (voor mij snelle, voor hem veel minder snelle)passeren: een babbelke
gevolgd door : we gaan nog eens ene drinken
hé Maurice!
We hebben het nooit gedaan
En tis te laat
tis afstel…
Bij mijn eerstvolgende pink-bezoek
hef ik het glas, mét Maurice!
De haastige mens
De haastige mens
misschien ter ere van Maurice onze vrijdaggewoonte in de Pink weer oppakken, Ann? Op ‘t gemak…
Dat moet ge kunnen: tot op ‘t laatste moment genieten van ‘t leven. Pintjes en jonge vrouwen bij de vleet, waar hij rustig en ongegeneerd naar mocht loeren.
Verdoeme, ik kan niet wachten tot ik een looprek heb!
Een vat voor Maurice!
ondanks de vele, gemeende reacties blijf ik op mijn honger zitten.
wie was die man uiteindelijk?
we hebben hem allemaal gezien. de ene heeft hem een paraplu boven het hoofd gehouden, de andere een pint gegeven.
wie was maurice du bois?
zoals men over bekende cafe.bazen stukjes schrijft, mag er al eens iets over bekende cafe.gangers geschreven worden.
wie is de onderzoeksjournalist van dienst?
gezien zijn leeftijd mik ik op….,geen namen: ze zijn nog niet aan een looprekje toe, en in tegenspraak met cies, hoop ik het voor hen nooit. liever zo’n super.electrische rolstoel.
kan je lekker mee door de lange munt scheuren :) met fietskar, waarin mijn echtgenote glunderend de massa toewuift.
soms gaat mijn verbeelding op hol, denken jullie, maar dat bestaat hier!
Mooi stukje, Hendrik !
We hebben onlangs een hommage gebracht aan Maurice tijdens onze wekelijkse Radio Pink Flamingo uitzending op Urgent.FM.
Je kan ‘m herbeluisteren via http://www.pinkflamingos.be, vervolgens doorklikken op podcast.
De hommage aan Maurice zit helemaal aan ‘t einde van het programma.
Mersie voor ‘t stukske en tot binnenkort in de Pink, dan drinken we een pint op Maurice !
Groeten
Clay.
Oh my goodness! Amazing article dude! Thanks, However I am encountering difficulties with your RSS.
I don’t understand why I cannot subscribe to it. Is there
anyone else getting identical RSS problems?
Anyone who knows the answer will you kindly respond? Thanks!!
My blog post – http://Www.Instructables.com/Member/rexedwinnepsdyzw