RSSZou het sneeuwen?
Snow in het engels, Snijeg in het Bosnisch veronderstel ik. Het lijkt wel op sneeuw. Maar dat was enkel een losse gedachte bij het zien van de titel.
Snow is een ode aan de kracht van vrouwen. De oorlog heeft in Bosnië heel wat wonden geslagen. In het kleine dorpje wonen een handvol vrouwen, hun kinderen, wezen die ze onder hun hoede genomen hebben en een oude man. Iedereen verwerkt het verlies op zijn manier. Komt hij terug? Is hij dood? En hij is hun zoon, hun echtgenoot, hun vader, … Onzekerheid en twijfels maar ook geloof en hoop in een afgelegen bergdorpje.
Alma, een jonge vrouw is één van de sterkhouders van deze kleine gemeenschap. Ze schakelt iedereen in om haar droom, of eigenlijk die van haar verdwenen echtgenoot te realiseren: de helft van Bosnië eten geven. Pruimenconfituur, ingelegde groenten, … de vrouwen proberen er een handeltje in op te zetten. Met weinig succes.
Als twee mannen in het dorp verschijnen, verstoren ze de rust. Een bouwfirma wil hun gronden kopen. De toekomst lacht hen toe. Zullen ze verkopen? Aan een Serviër? De spanningen groeien onderhuids. Komt het tot een confrontatie?
Snow is niet een film die ik iedereen zou aanraden. Begrijp me niet verkeerd, het is een mooi verhaal over kleine dingen. De camera zoomt in op de vrouwen, hoe ze met elkaar omgaan,… Ik was onder de indruk van het verhaal van Alma, hoe ze onder sociale druk van haar schoonmoeder leeft, hoe ze zich sterk houdt in een moeilijke situatie.
Snow is niet meteen een film met een hoog tempo, 7 dagen in 99 minuten maar wel een mooi intimistisch verhaal. Door het duidelijk aangeven van de dagen wordt een zekere snelheid in de film gehouden, maar het leven gaat traag in zo’n bergdorpje. Ik omschreef het als de betere canvasfilm. Misschien doet dit tekort aan de film van Aida Begic. Ik heb er in elk geval geen spijt van de film gezien te hebben.
Snow, er zijn nog tickets voor vanavond om 22.30, zaterdag 11/10 om 14.30 en maandag 13/10 om 10u
© 2008 GENTBLOGT VZW