Openingsavond filmfestival
Gisteravond was het zover: de officiële opening van het 35ste
Filmfestival Gent. We veronderstellen dat er belangrijke gasten in de stad waren want rond 18 u. werd het bus- en tramverkeer op de Korenmarkt even stilgelegd door de politie die een of andere hoge gast in een festivalcar naar zijn bestemming moest loodsen.
Toen de avond viel zakten wij zelf ook naar de openingsavond, met maar één missie. Een showbizz-bartje doen, oftewel: zoveel mogelijk bekende mensen spotten.
Onze auto parkeerden we netjes in de — overigens bijzonder goedkope, zo bleek later die nacht — Sint-Pietersparking, om ons vervolgens naar de ingang van de Decascoop te begeven. Samen met 2200 andere genodigden.
Ieder zichzelf respecterend society-event heeft een rode loper, dat spreekt voor zich en wij posteerden ons samen met een proper uitgedost politiekorps helemaal bovenaan, fototoestel in aanslag.
De oogst aan bekend volk viel een beetje tegen, zo bleek na een tijdje wachten aan de rode loper: heel wat sponsors, vermoedden we. En genodigden die zelden met hun hoofd op de televisie komen. We bleven wat op onze honger zitten, en die kon de voltallige Gentse gemeenteraad niet stillen.
Gelukkig maakten een aantal bekende internationale gasten alles goed. Onze Charles stond uitstekend gepositioneerd om in ware paparazzi-stijl Woody Harrelson op zijn gevoelige digitale plaat vast te leggen.
Toen Woody voorbij was, vermoedden we dat we het belangrijkste wel gezien hadden en dus gingen we zelf ook naar binnen. Want zo zijn we dan ook wel weer: BV’s spotten allemaal goed en wel, maar als het koud wordt dan zitten we toch liever in een pluchen zetel. We zouden straks, op de receptie, wel onze job verderdoen.
Nog twee foto’s: links schoon en bekend vrouwvolk dat toekomt, mét nieuwe man. Rechts twee meiskes die wij vanzeleven nog niet gezien hebben.
De film dan, die was uitstekend. ‘The Visitor’ bleek ontroerend, sober, confronterend en we waren er op bepaalde momenten heel erg van gepakt. De schoonste dingen doen een beetje zeer, dat soort film. Maar één van onze vertrouwde recensenten zal er ongetwijfeld nog uitgebreid over berichten.
Na de film ging het naar de receptie, in vijf mooi aangeklede tenten. Bubbels, veel volk en lekkere hapjes.
We sloegen een babbeltje met Sioen, maar vergaten dat hij een bekende medemens is en we dus eigenlijk een foto moesten vragen. We speelden een spelletje “zoek de ober die de heerlijk geurende frietjes aan het rondbrengen is” en faalden jammerlijk. We spotten BV’s, maar slaagden er niet in om de juiste namen bij de juiste gezichten te plakken. Kortom: al onze plannen dreigden in het water te vallen. En toen was daar opeens Koen van Neveneffecten, die gewillig en vriendelijk als altijd poseerde voor onze GSM-foto. Hij zorgde er in zijn eentje voor dat onze missie alsnog slaagde. En alleen al daarom kijken wij vanaf nu elke vrijdag naar Canvas.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Amai, jullie blinken nogal, die flitslichten toch
en niets gezegd tegen woody? mijn complimenten of zo niet overgebracht?