Gentblogt

FFF: met gemengde gevoelens

vrijdag 10 oktober 2008 9u17 | Bruno Bollaert | 2 reacties
Trefwoorden: bespreking, Film, Filmfestival.

Ok, ok, er vallen wel degelijk een aantal pareltjes te rapen op dit filmfestival. Vanochtend stapten wij reeds vroeg uit de veren, om toch vooral La Ragazza del lago niet te missen (we hadden het eerder al getipt). Om 14u30 staat u voor de hartverscheurende keuze tussen het verrassende O’Horten en de nieuwe Fien Troch. Al hadden wij net zo graag plaats genomen in de Domzaal van Vooruit voor Idiots and Angels, de animatiefilm van Bill Plympton.

Ook de hoge verwachtingen die wij hadden voor Fien Troch –na haar bijna fenomenaal debuut– worden met Unspoken grotendeels ingelost. Deze film bevat zo mogelijk nog meer miserie, droefnis en depressie dan Een ander zijn geluk, en ook hier gaat het opnieuw over een kind dat aan zijn ouders werd ontrukt. De film draagt onmiskenbaar de Troch-stempel die herkenbaar blijft uit de vorige film, al mag u niet veronderstellen dat ze gewoon doorgaat op dezelfde manier. Zeer de moeite waard. Vandaag is uw laatste kans op tickets, voor de film (pas) in 2009 in de zalen komt.

Toen ik de synopsis van de nieuwe Atom Egoyan, Adoration, onder ogen kreeg, plaatste ik de film met veel enthousiasme op mijn ‘te zien’ lijst. Een leerling schrijft een opstel over een terrorist, waarbij hij pretendeert alsof zijn vader de terrorist in kwestie was. Fictie en realiteit lopen in elkaar over. Tot zover de veelbelovende synopsis van de synopsis, maar de essentie, of het ogenschijnlijk dilemma van dat verhaal eindigt al nog voor de eerste helft van de film voorbij is. De prent is grotendeels gevuld met filosofische beschouwingen over goed en slecht en vooroordelen, en de plot kent nog een interessante wending, maar het laatste beeld in de laatste scène is zo’n gigantisch cliché dat het meteen ook alle voordeel van de twijfel voor de rest van de film teniet doet. Een ontgoocheling.

En met August (Austin Chick) kelderde het niveau al meteen helemaal de dieperik in. Deze film gaat over de dot-combubble. Gedurende de vertoning kon ik mij helaas niet ontdoen van de impressie dat niemand in deze film zal geïnteresseerd zijn, en wel om de eenvoudige reden dat hij redelijk onbegrijpbaar is voor wie de periode zelf niet (van dichtbij) heeft meegemaakt. Holle frasen, onbegrijpelijke terminologie, veel beloftes en meer hot air dan in een montgolfier; jawel, zo herkennen wij de internethype op het einde van de jaren 90. En eerlijk? Ik heb niet de minste zin om die periode opnieuw te beleven.

Wat zegt u? Toch nog enkele tips? Wat dacht u van The Edge of Love, of The Man Who Loved Yngve (17u); Ciao Bella (20u); en Mollycam of (update: Mollycam is geheel te vermijden) Helen (22u30). Met dank aan Patricia voor haar enthousiasme daarover.

Het 35^eInternationaal Filmfestival van Vlaanderen, Gent, van 7 tot 18 oktober 2008

© 2008 GENTBLOGT VZW