Filmjazz (+vrijkaarten)

woensdag 22 oktober 2008 9u30 | Bruno Bollaert | 3 reacties
Trefwoorden: , , , , .

Wel, vergeef ons, maar het was niet eenvoudig om — na tien dagen cinema — plots de knop van film om te gooien naar… naar… iets anders. Gelukkig was daar Vooruit, dat in het kader van Almost Cinema, een aantal aan de zevende kunst grenzende activiteiten had georganiseerd. (Almost Cinema begint waar traditionele film stopt.) Het concert op vrijdag, een mengeling van jazz en film, leek ons ideaal om de sprong naar het echte leven te overbruggen.

En ach, al van bij het eerste deel (Chopsticks) had ik het gevoel in een soundtrack binnen te wandelen. Drie blazers, twee drummers, en drie snaren wandelden ons door een robuuste soundscape, die werd afgewisseld met filmfragmenten van Dagmar Duportail. Redelijk trippy, heel genietbaar, en wij zakten al wat comfortabeler onderuit in de anders daartoe niet zo uitnodigende stoelen van de balzaal.

it's jazz, baby

Na de pauze werden we redelijk abrupt uit ons soezen weggeschrikt, en een deel van het publiek vond het eigenlijk van het goede iets te veel, want tijdens het geweld van Zu kwamen plots heel wat stoeltjes vrij vooraan. Het volume ging ook exponentieel de lucht in, en ik was blij dat ik toch nog oordopjes in mijn fototas vond. Van loungy filmjazz ging het daarmee naar heavy metal filmjazz, en op een iets monotoner klank- en ritmebasis na ging ook dat er vlotjes in.

“Hey makker,” hoorde ik — tijdens de overgang naar een ander nummer — een man met zwart t-shirt en lange haren tegen zijn lotgenoot vertellen, “d’er zijn anders nog stoelen vrij als ge wilt zitten hé!” Ze stonden net niet tegen de luidsprekerkasten geplakt, en proestten het uit van het lachen. “Niet te geloven hé jong”, gingen ze headbangend verder.

it's jazz, baby it's jazz, baby

Best leutige muziek, al keek ik verlangend uit naar de Zabriskie Point-scenes die elders waren beloofd als achtergrond bij de muziek. “Dat mocht niet wegens auteursrechten”, werd mij achteraf toevertrouwd, en dat was jammer, want het had een mooi contrast gegeven. Zeer overdonderend concert, voegen we er nog snel aan toe.

it's jazz, baby

Dit concert stoomde ons weer klaar voor de volgende portie, met Lode Vercampt op cello en Philippe Thuriot op accordeon. Een gans andere manier van jazz, volkser en met een heleboel grapjes erin verwerkt. Na Claire Goldfarb bij Chopsticks was dit de tweede cello op korte tijd, en sinds Marie Horbaczewski in het trio met Florizoone en Massot, vind ik dit instrument steeds meer een plaats hebben in mijn geliefde genre.

Wij geven graag nog de volgende tips mee voor de komende dagen.

Donderdag spoeden wij ons opnieuw naar de balzaal van Vooruit voor de mix van jazz en elektronica met Humcrush & Sidsel Endresen. Humcrush, dat is een Noors duo, en zo’n Noorse muziek stuwt ons meteen in de richting van de nu-jazz. Sidsel Endresen voegt daar haar minimalistische zangpartijen aan toe. Wij zijn benieuwd.

Zondag gaat het richting De Centrale, alwaar gastheer Opatuur de jonge honden Bert Cools (gitaar) en Janos Bruneel (contrabas) op u loslaat. Wie er bij was in de Mineral, zal hem geen ongelijk geven!

Nog wat Chopsticks:

it's jazz, baby it's jazz, baby

it's jazz, baby it's jazz, baby

Humcrush & Sidsel Endresen, donderdag 23/10 om 20 u. in de balzaal van Vooruit. Toegang € 14 / 10 (vvk).

Bert Cools & Janos Bruneel bij Opatuur, zondag 26/10 om 20 u. in De Centrale, Kraankindersstraat 2. Toegang 10 euro (8 euro voor leden).

Vrijkaarten! Zondag 26 oktober komen Bert Cools & Janos Bruneel u in De Centrale onderhouden op gitaar en contrabas. Gentblogt mag daarvoor drie (3!) vrijkaarten weggeven. Stuur een mailtje naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “Rookvrije jazz” en — alweer — het antwoord op een vraag die u zelf mag verzinnen. Wij hebben een aantal heel leuke inzendingen gekregen vorige keer.

© 2008 GENTBLOGT VZW

3 reacties »

  1. Reactie van omazuur

    Lang geleden dat ik nog eens goed gelachen heb, dus morgenavond trek ik naar Hot Club de Gand. Le Quintette du Hot Club de Gand speelt er voor de honderdduizendste keer. De naam alleen al, wat een pretentie. Een stelletje amateurs probeert er de gipsy uit te hangen. Een compleet, witglinsterend drumstel maakt het geheel nog pijnlijker. Naar het schijnt is het veiliger mét, maar lekkerder zonder. Zou ik niet weten, nog nooit de liefde bedreven met een drumstel. De vliezen zijn mij iets te stevig.
    Het zal er morgenavond wel weer bomvol zitten. Welke zot kruipt er ook in zo’n klein, weggestoken kot, terwijl Klein Turkije half leeg staat. Het kan niet anders dan daar gebeuren dingen die het daglicht schuwen.
    De drank is er ook verschrikkelijk duur. Waar zou die winst allemaal naartoe gaan? In de zakken van David, die arrogante cafébaas zeker, liefst dan nog allemaal in het zwart. Die loopt daar altijd rond met een air of hij zopas de Nobelprijs voor muziek heeft gekregen.
    Ik heb gehoord dat de muzikanten moeten betalen om er te mogen spelen. Vandaar waarschijnlijk dat er alleen tweederangsartiesten op het programma staan.
    In ieder geval, een commercieel succes is het ongetwijfeld. Het puliek bestaat er hoofdzakelijk uit mensen zoals ik, die met onverholen leedvermaak het spectakel aanschouwen. Ramptoeristen. En zo jong nog! Een hele bende snotapen van het Conseratorium zit er constant hun kostbare tijd en centen te verdoen.
    Geef mij dan maar de zondagavondconcerten in De Centrale. Ok, je betaald 10 euro om binnen te mogen, maar je hebt dan wel een fatsoenlijke plaats om te zitten. Dat ze er de bierleidingen nooit reinigen neem je dan maar voor lief, na 6 pinten proef je dat toch niet meer en ‘s anderendaags heb je sowieso koppijn van de muziek.
    Of de Mineral Jazz. Al eens goed gekeken wat voor schoon volk daar rondtrippelt? Allemaal in een bolletjes- of streepjesjurk. Dat dat al twee jaar geen mode meer is, ach, het is tenslotte voor iedereen crisis..

    • Reactie van bruno

      Ach, ik vermeen hier enige ironie te bespeuren? Ik draag de Hot Club een warm hart toe. Alleen ligt de locatie geheel buiten mijn wandelwegen, zit het er meestal eivol, wordt er gerookt, en heb ik ook een gezin dat mijn aanwezigheid toch enkele avonden per week verzoekt –vandaar dat ik er maar zelden geraak. Niettemin probeer ik ook geregeld de programmatie van de Hot Club bij deze aankondigingen te betrekken, én die van Mineral Jazz. Alleen zaten wij op het filmfestival toen dat seizoen (van MJ) herbegon, en hoewel wij soms wel het koninklijk meervoud plegen aan te wenden, zijn we er alsnog niet in geslaagd ons te klonen en aldus nog meer tijd buitenshuis door te brengen. Hoe graag we dat omwille van het zeer verscheiden Gentse (jazz-)aanbod soms zouden willen.

      (Och, en u mag ook onder uw echte naam reageren hoor. Ik zal hem u niet kwalijk nemen.)

  2. Reactie van David De Rudder

    Hé Bruno, het was inderdaad maar om wat te plagen.
    Maar ik krijg wel vaker klachten over mijn humor…
    David
    P.S.: Dat van die bierleidingen is verzonnen. In De Centrale tappen ze uitstekende pinten!!