Elektroakoestische nu-jazz

zondag 26 oktober 2008 16u16 | Bruno Bollaert | 3 reacties
Trefwoorden: , , .

Wij zijn altijd in voor iets nieuws. Vooruit had het concert van Humcrush & Sidsel Endresen gelabeld onder “jazz / elekrtonica”, en gezien we nogal gemakkelijk voor de jazzkar te spannen zijn, namen we er die elektronica maar graag bij. Elektronica laat ons trouwens mijmerend terugdenken aan Tedere Tronica, de vrouwelijke robot uit het gelijknamige Suske en Wiske album, dat wij nog altijd beschouwen als een prille waarschuwing voor de vrouwelijke mystiek. Edoch: jazz. Nu-jazz zelfs!

it's jazz, baby

Nu-jazz is een fusionachtige variant van jazz, waarin de klemtoon meer op het geheel van de sound komt te liggen dan op de bravoure van de verschillende solisten. Het is veelal een redelijk loungy, relaxed soort jazz, dat vaak wordt gekenmerkt door een weidse soundscape. En al ligt de nadruk vaak op Noorwegen –denk aan NPM (Nils Petter Molvær), die samen met Sidsel Endresen aan de wieg stond van het genre– behoort ook E.S.T. (Esbjörn Svensson Trio) een beetje tot de stroming, en Jazzanova en zelfs The Cinematic Orchestra. Genoeg namedropping, al is het in deze relevant, want pionier Sidsel Endresen zat samen met StÃ¥le Storløkken en Thomas Strønen (aka het Noorse duo Humcrush) op het podium in de balzaal.

it's jazz, baby it's jazz, baby

Bij Vooruit zijn ze nogal te vinden voor sfeer, dat merkten we reeds aan de opstelling van het ‘podium’ bij de cdvoorstelling van The Tribe Band, aan het begin van deze maand. Dat betekent weinig licht dus, maar aan de hand van schaarse klemtonen wordt een sfeer opgeroepen die onze meteen dat loungy gevoel bezorgt. Storløkken en Strønen schilderen met hun instrumenten in een paar stroken de achtergrond van het muzikale landschap, waarin Endresen vocaal een zoektocht onderneemt. Vergis u niet, want hoewel het soms lijkt alsof het duo de muziek leidt, is het eerder de zangeres die klangewijs de richting bijstuurt. Vergis u evenmin, want hoewel dit geluid soms als lichtere kost kan overkomen, is de muziek van het soort dat uw aandacht blijft trekken, zelfs al ontsporen uw gedachten even waarheen de associaties ze dragen. Zo meenden wij zelfs heel even in de wirwar van klanken een goed vermomde versie van Caravan (de Duke Ellington standard die u zeker kent) te herkennen, maar dat kon ook toeval zijn.

Wij lieten ons graag in vervoering brengen, en al waren we niet geheel uitgeslapen, de muziek bleef ons voor zich opeisen. Een verrassend concert, en dermate anders dan we hadden verwacht dat we het eigenlijk nog wel eens willen horen. Het enige wat we misten was een filmprojectie, deze soundtrack waardig. (Want ach ja, dat filmfestival, dat heeft ons voorlopig nog niet geheel losgelaten.)

it's jazz, baby

Humcrush & Sidsel Endresen, gehoord op donderdag 23/10 om 20 u. in de balzaal van Vooruit.

—-

Getipt:

© 2008 GENTBLOGT VZW

3 reacties »

  1. Reactie van David De Rudder

    Merci!

  2. Reactie van patricia

    Zalige muziek, die je niet naar de achtergrond kan dwingen, altijd est ze een plaats op. Ik heb me achteraf laten verleiden tot een cd van humcrush.

  3. Reactie van Benn

    muziek vond ik heel sterk; vooral de drummer was heel indrukwekkend. Sidsel haar ‘gehakkel’ (als ik het zo mag noemen) was niet mijn ding hoewel ze een heel sterke stem had als ze effectief zong.
    Verrassend optreden!