RSSPoetics: a ballet brut
Een abonnement is tof, dan ben je zeker dat je op geregelde tijdstippen wat cultuur voorgeschoteld krijgt zonder gedoe met kaartjes en uitverkochte voorstellingen. Als de avond ervoor laat is geworden, fantastisch maar laat, de vrijdag druk, lastig en vergaderingen dan heb je ‘s avonds eigenlijk meer goesting om in je zetel te ploffen. Zeker als het weer begint te kwakkelen… Om maar te zeggen, ik was niet meteen in de stemming toen ik de Minardschouwburg binnen liep. Aan de late kant maar ik vond nog een plekje. Na mij zag ik mensen over het podium lopen op zoek naar een plaatsje. Het duurde dan ook even voor ik besefte dat de voorstelling begonnen was toen één van de dansers over het podium liep en de zaal inkeek. Het was zeker wennen dat het licht aan bleef.
“Nature Theater of Oklahoma is een hippe en onconventionele Amerikaanse performancegroep die frisse en uitdagende voorstellingen brengt”, had ik nog net gelezen op het briefje van mijn buurvrouw. Ik vreesde het ergste…
Onterecht, want Nature Theater of Oklahoma bracht een boeiende voorstelling, doorspekt met grappige momenten. De vier dansers bouwden een soort spanning op en doorbraken die dan zelf met een vrolijke noot. Niet zelden in de vorm van een absolute klassieker van een song, The dancing queen van Abba, The Jacksons five, Safety dance,… om er maar een paar te noemen. De dansers herleidden hun bewegingen naar de essentie, vandaar waarschijnlijk ballet brut. Verschillende bewegingen kwamen verschillende keren terug, telkens in een andere context met een verrassend effect. Moeilijk te volgen? Ik kan enkel zeggen dat je het gezien moet hebben om te begrijpen. Vermoedelijk was er een diepere betekenis, maar ik hoefde die niet meteen te weten, ik vond het een ontspannende voorstelling en kwam opgepept weer buiten. Het nagesprek na de voorstelling met Nature Theater of Oklahoma liet ik deze keer dan maar aan me voorbij gaan.
Ik zag de Minard eens op een compleet andere manier, want Nature Theater of Oklahoma had niet genoeg aan één zaal. Alle gordijnen waren open, zodat we op verschillende momenten ook de rode fluwelen zeteltjes zagen staan. En ja, die werden ook gebruikt. Onder andere door de vrijwilligers die ze op korte tijd hadden opgetrommeld om de gebaren in te studeren. En zo viel alles in zijn plooi. Alleen vraag ik me af hoe ze dat in andere zalen doen? Nature Theater of Oklahoma, wat mij betreft, een naam om te onthouden, als ik weer eens een abonnement samenstel.
Poetics: a ballet brut van Nature Theater of Oklahoma, gezien op 21 november in Minard.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Jammer dat je niet bleef voor het nagesprek. Dat was soms even hilarisch als de voorstelling. Je leerde er bijvoorbeeld uit dat ze de voorstelling opbouwden door met dobbelstenen te gooien. Vandaar dat hun tweede productie “no dice” heet. Hun website is mooi: http://www.oktheater.org/. Ze spelen momenteel precies louter in Europa. Volgende week in Lille en Kortrijk in
http://www.nextfestival.eu/. Ik probeer “Rambo” mee te pikken in de Buda, Kortijk.