RSSZwoele nacht in het MIAT
Donderdagavond, op de Tweede Museumnacht, startte ik dus met San in het Designmuseum, alwaar de kookdemonstratie door de Bekende Gentenaars onze zintuigen beroerde: onze ogen genoten van de schitterende potten van Demeyere, onze neus (en eetlust) werd geprikkeld door de zalige kookdampen, onze smaakpapillen werden verwend door het lekkere eten (en helaas werden onze oren meer dan eens gepijnigd door een slecht afgestelde geluidstechniek).
Vervolgens togen we met zijn vieren richting MIAT. Inmiddels regende het niet meer, integendeel. Het water viel met bakken uit de hemel, waardoor wij eerder als verzopen katten (in mijn geval letterlijk want de textuur van mijn mantel lijkt een beetje op een kattenvel) dan als waardige vertegenwoordigers van de Gentblogtredactie in het MIAT arriveerden.
Maar we waren niet de enigen. Het stroomde er van het volk waarbij het ons vooral opviel dat er bijzonder veel jongeren de weg naar het MIAT hadden gevonden. Wie evenwel hoopte dat deze museumnacht eindelijk eens de gelegenheid was om de vaste collectie van het MIAT te bekijken, was eraan voor de moeite. Je kon alleen terecht in de tijdelijke tentoonstelling Lingerie. Zo zacht als zij.
Gelukkig voor ons waren we speciaal daarvoor gekomen want de vaste collectie hadden we vroeger reeds met de kinderen gezien. Door het vele volk lukte het ons niet echt goed om de tentoonstelling volledig te bekijken. Ik vond het wel leuk dat ik niet echt het gevoel had op een tentoonstelling rond te lopen, maar eerder op een trip down memory lane. Ik zag zaken die bij mijn grootmoeder in de kast lagen, ik zag spulletjes die mijn moeder droeg en ik zag er zowaar dingetjes die ikzelf nog gekocht heb. Het geheel deed mij denken aan de lingerieafdeling in een Brits grootwarenhuis. U moet zeker eens een kijkje naar dit ‘verborgen’ erfgoed gaan nemen.
Speciaal voor deze museumnacht werd de tentoonstelling opgefleurd door enkele meisjes van La Fille d’O, het lingeriemerk van Muriel Scherre. Gekleed – als we het zo kunnen noemen – in lingerie uit de eigen, hedendaagse collectie werd de link gelegd naar bepaalde perioden uit de lingeriegeschiedenis (zo leek het mij althans): zo zagen we een flamboyante jongedame in corset en een meisje met een ‘open’ onderbroek (Wist u trouwens dat er een periode was waarin dames die een onderbroek droegen scheef bekeken werden en het etiket ‘onzedig’ opgekleefd kregen? Het waren immers de dames van lichte zeden die startten met de gewoonte om een onderbroek aan te doen). Er was ook een podiumpje dat de bezoeker naar de jaren 1980 katapulteerde: een jonge vrouw in flashy outfit trachtte de voorbijgangers ervan te overtuigen dat af en toe wat lichaamsbeweging deugd doet en zo waren we getuige van enkele ‘aerobics’sessies. Om het jaren 1980-gevoel nog meer te beklemtonen werd op de achtergrond hét icoon uit die periode afgespeeld: een aflevering van Dallas (uit het derde seizoen, waarin een aanslag op Jock Ewing gepleegd werd).
Elders zagen we nog een filmpje van een striptease, waarin op het einde duidelijk werd waarom we al heel de tijd het onbestemde gevoel hadden dat er iets niet klopte. Ik weet niet of dat filmpje alleen op de Museumnacht getoond werd, of permanent bij de tentoonstelling, dus durf ik hier niets meer verklappen.
En toen, toen lieten we de Museumnacht voor wat hij was. We trokken onze klamme jassen weer aan en zochten een plek om iets te gaan drinken, want bijkletsen, dat was ook een reden waarvoor we hadden afgesproken.
De tentoonstelling Zo zacht als zij loopt nog tot 14 april 2009.
MIAT, Minnemeers 9, 9000 Gent, elke dag open van 10 – 18 uur, behalve op maandag. Tel.: 09/269.42.00.
€ 5 of € 3,75 (reductie) – inwoners van Gent enkel gratis op zondagvoormiddag (10u tot 13u), tot -19 jaar gratis. Jongeren van 19 tot en met 25 jaar betalen 1 euro inkom.
© 2008 GENTBLOGT VZW
Ik vond de tentoonstelling in Miat bijzonder geslaagd, wil nog terug voor een tweede keer.