RSSBuffalo, buffalo, col-li-sion!
Twee generaties jazzimprovisatie stonden op het podium in de balzaal van Vooruit. Saxophonist Tim Berne en cellist Hank Roberts verdienden hun pluimen zo’n twintig jaar geleden al, terwijl de ervaring van pianist Ethan Iverson en drummer Dave King –goed voor twee derden van The Bad Plus– zo vers is als deze eeuw. Dat nieuw en ‘oud’ echter perfect kunnen samenwerken, werd gisteren nog maar eens bewezen.
Als er punten moeten gegeven worden voor muzikale spanningsopbouw, kunnen we meteen ook felicitaties uitdelen. De muziek van Buffalo Collision is niet zomaar iets waar men meteen in valt, maar waar men aandachtig in meegaat. Goed, het vraagt wel iets van de luisteraar, en enige muzikale kennis zal het plezier misschien nog wel een pak vergroten, maar ook voor de gewone liefhebber, die daarom niet meteen lessen notenleer heeft mogen genieten, is dit muziek om de vingers bij af te likken. Dit is geen louter gepiep en getuut en gekras. De composities en improvisaties werken op een bevreemdende manier naar een resultaat. Ideëen en uitdagingen gaan de groep rond, ontwikkelen zich hoorbaar en trekken de luisteraar bereidwillig mee in hun tocht. Die tocht leidt tot een explosieve climax, die vaak uitmondt in een zachtere coda.
Het meest opvallende instrument was de cello van Roberts. Niet alleen omdat de cello nog steeds een beetje ongewoon is in een jazzgroep, of omdat die een centrale plaats innam op het podium, maar vooral omdat veel van de thema’s gecentreerd waren rond het muziekspel van Roberts. De cellist kreeg dan ook gemakkelijk de ruimte om verscheidene delen min of meer solo uit werken, waarrond de anderen dan weer inpikten. Ook drummer David King viel niet te negeren. Veel meer dan enkel ritmische ondersteuning, droeg hij een waardevolle klankkleur bij aan de muziek, en zag men hem duidelijk zoeken naar de beste manier om bij te dragen. De saxofoon van Tim Berne leek heel timide en vaak een beetje nerveus, al waren zijn interventies voornamelijk erg to the point. Het minst opvallend was pianist Ethan Iverson.
Buffalo Collision werd nooit een brij, tenminste toch niet als men zich gedwee liet meevoeren door de ontwikkeling, en de oren net zoals de ogen links en rechts het podium afscanden. Dergelijke muziek beluistert veel gemakkelijker als men ze ook kan zien ontwikkelen, al kregen we gisteren ook de kans om de cd aan te schaffen (geen nood, dat kan ook nog via Screwgun Records), zodat de groep ook nu weer duchtig in mijn oren zit te blazen.
Een zeer geslaagd concert, maar met een ietwat dubieus encore, dat nog slechts weinig aan de rest van de avond liet herinneren. Jammer, want dit was op bijna elk ander vlak een topper.
Buffalo Collision, gehoord op dinsdag 27 januari 2009 in de balzaal van Vooruit
© 2009 GENTBLOGT VZW