RSSDe Kriegels – de musical
De zusjes Kriegel, de bekende creaties van Marc De Bel, hebben na drie albums, drie strips en één film nu ook hun eigen rockmusical gekregen.
Voor wie het verhaal (nog) niet kent: de zusjes Kriegel zijn uniek. Geen ander kind laat zo’n spoor van vernieling achter als Lien, Sien of Fien Kriegel. De pestdrieling is dol op de meest gruwelijke streken: andere kinderen te grazen nemen, grote mensen de stuipen op het lijf jagen, schooljuffen grijze haren en zenuwtoevallen bezorgen, padvindertjes rood schilderen, met dieren experimenteren, …
Niemand weet nog raad met de drie belhamels, zelfs de schooldirecteur en de bijgeroepen psychiaters zitten met de handen in het haar. Als het hen ook nog lukt de juf uit de schakelen op een bizarre maar originele manier, voelen ze zichzelf onoverwinnelijk en kijken ze al uit om haar vervangster aan te pakken. Tot die de klas binnenstapt en alles helemaal anders blijkt te zijn: spieken mag, uitlachen ook. Net genoeg je best doen want met overschot ben je toch niks. Ook niks tegen je zin doen, lui zijn is cool, … De zussen weten niet wat ze meemaken, deze juf is DE MAX.
Maar niet alles is wat het lijkt … Is de nieuwe juf inderdaad zo cool als ze op het eerste gezicht lijkt? En dan is er ook nog een geheimzinnige kinderlokker, om nog maar te zwijgen van hun duistere Oma Diana …
Donderdagavond was het de première voor guests en ik mocht mijzelf en mijn twee oudste kinderen (bijna 8 en 10 jaar) tot de gelukkigen rekenen om op de gastenlijst te staan. Uiteraard gaan wij daar dan naartoe met een bedoeling: niet alleen om ons onder de beau monde mengen, maar om er daarna ook ons gedacht over zeggen.
Volgens het programma gingen de deuren om 19 u. open en was er gratis parking onder het ICC, de plaats van het gebeuren, tot deze volzet was. Toen wij om 19.10 u. toekwamen, vreesde de parkeerwachter dat de parking reeds volzet was, maar na een vijftal minuten wachten, terwijl hij even een toertje ging doen in de garage om de situatie van naderbij te bekijken, mochten we toch door.
Ondergrondse parking en dus geen afstanden te moeten afleggen door de koude nacht deed ons besluiten om de wagen dan maar als vestiaire te gebruiken. Op die manier werd het risico ook beperkt op het verliezen van de nodige ticketjes.
Het was een ‘guest’ première, dus enkel op uitnodiging, en dat had leuke gevolgen. Zo werden we verwelkomd met een drankje, kregen we tijdens de pauze aperitiefhapjes, koekjes, kaasjes, … én nog een glas (of meer) aangeboden en was er een after-Kriegelparty met hapjes en drankjes, maar ook ijsjes en popcorn. Maar uiteindelijk was het daar niet om te doen. Wel leuk om eens mee te maken en tijdens het drinken de Bekende Vlamingen proberen te spotten, maar het belangrijkste én leukste deel aan de hele avond was nog steeds de musical zelf.
De psychiaters van dienst mochten openen met een hele leuke sequentie. Zeer vlot en aanstekelijk gespeeld en gezongen. De sfeer zat er direct in. De directeur en de lerares kwamen ter plaatse raad vragen en werden op hun plaats gezet. Daarna stelden de zusjes Kriegel zichzelf voor zoals te verwachten was: met veel kabaal en rauwe energie. Vervolgens maakten we kennis met de ouders en de klasgenoten. Bij elke nieuwe scène en melodie werden de personages zeer goed neergezet en wist je direct waaraan je te verwachten. Geen ellenlange introducties, maar to the point typeringen.
De hele musical was meeslepend en je ging op in het verhaal. Vooral de kinderen dan. Afwissend hoorde ik ze bulderen van het lachen, hun adem inhouden van spanning, kreetjes slaken van schrik, … mijn handen werden bij de ‘enge’ momenten platgeknepen maar geen van beiden haalden het nog maar één seconde in hun hoofd om hun handen voor de ogen te slaan: zo gebiologeerd zaten ze te kijken. Nog liever (even) bang zijn dan een seconde te moeten missen.
Ik kan u maar zeggen: ga zelf kijken en beleef de spannende, keeldichtknijpende avonturen van de rebelse tieners live in deze musical doorspekt met (kriegel)humor, kerkhofspannende horror en de nodige bloemetjes en bijtjes … of om mijn zoon te quoten: ‘Ik ga nooit meer naar zoiets engs kijken’ terwijl hij glunderde van geluk dat hij het toch maar gezien had. Want het mag dan wel (ook) eng geweest zijn, beiden zouden direct opnieuw gaan kijken indien ze de kans zouden krijgen.
Nog te zien op maandag 23 februari 2009 om 20 u., dinsdag 24 februari 2009 om 20 u., woensdag 25 februari 2009 om 20 u., donderdag 26 februari 2009 om 20 u., vrijdag 27 februari 2009 om 20 u., zaterdag 28 februari 2009 om 15 u. en 20 u. en zondag 1 maart 2009 om 15 u. en 20 u.
Plaats: ICC Gent, Van Rysselberghedreef 2 bus 1, Citadelpark, 9000 Gent
Alle info vindt u op deze site.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Klinkt aanlokkelijk …
Ik was er zaterdagnamiddag en kan de positieve recensie enkel beamen, een aanrader met grotere kinderen/prille tieners;
Ik was er zaterdagnamiddag en kan de positieve recensie enkel beamen, een aanrader met grotere kinderen/prille tieners
Ik kan de bevindingen van San enkel beamen. Een toffe productie, fraaie muziek en goed acteerwerk. Ook als volwassene kon de Kriegelmusical me bekoren, maar misschien ben ik een gewoon een groot kind…
Gisteren ben ik met mijn zus gaan kijken, en vond dit echt wel een leuke avond, Ook ik zeg, een toffe productie en goede opbouw en zo meer, ik kijk uit naar een volgende productie. Niet voor kleine kinderen (maar dat verwacht je niet van een puber-rockmusical)Maar wel voor pubers en volwassenen die zich nog jong voelen.
Ik zou niet durven zeggen ‘niet voor kleine kinderen’. Mijn kinderen zijn nu niet bepaald pubers en ze hebben er ongelooflijk van genoten. De zaal zat ook vol ‘kleine’ kinderen en zo te zien hebben zij er ook ongelooflijk van genoten. Ik denk niet dat er een leeftijdsgrens op deze productie staat. De kinderen zullen misschien niet alle details vatten, maar voor hen hoeft dat ook niet. Zij genieten meer van de hele sfeer en het spektakel en gaan daar dan volledig in op.