RSSDe scholen zijn bekend
In een eerder artikel maakten we al verslag op van de zenuwachtigheid die bij de ouders heerste in verband met het nieuwe centrale aanmeldingssysteem voor scholen. De aanmeldingsperiode is afgesloten en de ouders hebben al een mail gekregen met daarin een inschrijvingsticket voor een school. We legden ons virtuele oor te luister en luisterden bij twee van onze redacteurs die hun kindje moesten inschrijven.
Het verhaal van Lien Braeckevelt
We moeten daar eerlijk in zijn: het systeem werkt snel. De aanmeldingsperiode is gisterenmiddag afgesloten om 12 uur en we gingen pas vanmorgen bericht krijgen. Maar kijk, om 18.41 uur gisterenavond kregen we al een bericht in de mailbox. Het moet dus echt wel mogelijk zijn om een rangorde te geven in een school bij aanmelding, de status volgens de aanmeldingen op dat moment, zoals ik in mijn vorig artikel suggereerde.
Het is de school geworden met rangorde drie. Dat klinkt negatiever dan het is, want we hadden drie scholen op ons hoogste schavotje staan. Van de eerste wisten we eigenlijk dat het zowat onmogelijk ging zijn dat ze daar naar toe ging. Dat is ook zo: ze kreeg volgnummer 42 op de lijst daar, voor 9 plaatsen. Van de tweede wisten we het niet goed maar die hadden we op twee gezet omdat die heel goed gelegen is. Daar kreeg ze volgnummer 24 voor 13 plaatsen. Het is dus de derde geworden maar we zijn daar heel tevreden mee. Daar kreeg ze volgnummer 10, voor 17 plaatsen.
Janne gaat vanaf volgend jaar naar het Francois Laurentinstituut. Het leuke is dat buurmannetje Tristan daar ook naar toe zal gaan. Ze heeft dus al zeker één vriendje in de klas!
Misschien ook eens vermelden: alle lof voor Yves Van Moorleghem, contactpersoon bij het LOP. In iedere mail staat zijn GSM-nummer en mailadres voor vragen. Volgens mij heeft die man de laatste weken geen leven meer. Ik heb hem nooit gebeld, maar verschillende vrienden van mij wel. En ze zeggen allemaal dat die man vriendelijk, duidelijk en geduldig antwoordde op al hun vragen. Het mag gezegd worden als het goed is.
Het verhaal van Wouter Temmerman
“Tevreden?â€, vroeg Lien toen ik haar de mail doorstuurde waarin bevestigd wordt dat we ons zoontje Ides kunnen inschrijven in de kleuterschool van Hazenakker in Gentbrugge. Het eerlijke antwoord was ‘neen’, want eigenlijk hadden we gemikt op drie andere scholen waar we Ides graag naartoe zouden sturen. De eerste van die drie lag het verst van waar we wonen, maar de andere twee lagen op 5 à 10 minuutjes wandelafstand, of twee minuten met wagen als het echt moest. En dan hoopt een mens op meer, natuurlijk. Dat we bij de ‘verre ‘ school pas plaats 34 kregen en bij twee dichte scholen (De Vlieger en De Wijze Boom) plaats 36 en 42 – raar, hoe dichter hoe meer wachtenden voor ons – levert voor het nieuwe systeem ongetwijfeld enkele leerrijke lessen op. Om het met onze vriend Piet te zeggen, wat hebben we vandaag geleerd?
1. In bepaalde buurten zorgt de concentratie van jonge gezinnen voor een overvraag of onderaanbod, aangezien het elektronisch kamperen voorrang geeft op basis van afstand tussen de woonplaats en de school. Onze buurt – op de grens van Gent, Sint-Amandsberg en Gentbrugge – is daar met in elke straat een aantal kinderen van 0 tot 2 jaar een schoon voorbeeld van.
2. Wie in zo’n dichtbevolkte (enfin, qua kleuters) buurt naar een buurtschool wil, moet daardoor quasi voor de allerdichtste school kiezen. Voor de pakweg op drie na of vier na dichtste (nog steeds minder dan 10 minuten wandelen) kregen wij immers pas rang 36 of 42.
3. Als die allerdichtste school echter geen optie is of in ons geval niet aansluit bij onze geloofs- of onderwijsovertuiging, dan heb je een probleem.
4. Gelukkig voor ons was er nog een school die verder af ligt maar wel een onbeperkt aantal inschrijvingen heeft en ook fraai oogt. Maar wat voor mensen die dat geluk niet hadden (1 op 6 blijkbaar)? Ofwel gaven ze te weinig scholen door, maar ik kan me levendig inbeelden dat sommige ouders hun kleuter nu naar een school zullen sturen die eerder bewust hun keuze niet was, om welke reden dan ook.
5. Vroeger leerden de ouders van toekomstige klasgenootjes mekaar kennen bij het buiten kamperen, maar virtueel kan het ook. Dag Stijn (u heeft een fijne blog trouwens) en Ellen! Jullie Nora trekt net als onze Ides naar Hazenakker, lees ik.
Moraal van het verhaal: wellicht heeft dit nieuwe systeem de pech gestart te zijn in een babyrijk jaar. Dat zorgt in specifieke regio’s voor problemen die er zelfs eerder niet waren (De Vlieger had vorig jaar lang geen 36 kandidaten, er werd zelfs onnodig gekampeerd voor de schoolpoort). Wij merkten de babyconcentratie al aan de drukte in het ziekenhuis bij de geboorte, de lege rekken pampers in het warenhuis (en steeds de maat die we zochten!) en nu dus ook bij de inschrijvingen voor het kleuteronderwijs. Jammer, maar wellicht moeilijk in te calculeren voor dit nieuwe inschrijvingsysteem, dat alle kansen heeft om verder te groeien en ‘fine te tunen’ de komende jaren.
En u, bent u tevreden met de u toegewezen school?
© 2009 GENTBLOGT VZW
Wij zijn uiterst tevreden met het nieuwe systeem! Wij hebben dan ook het geluk dat onze Tuur naar De Muze kan: was onze eerste keuze. Er waren maar 9 plaatsen beschikbaar, dus veel hoop hadden we niet meer… Wel wonen we slechts op een 400 tal meter van de school. Vanmorgen blijdschap alom bij het inloggen op de site!
Hey, we hadden ook het geluk in de Muze binnen te geraken, wonen ook op 400 meter van de school. Tuur zal dus met Wolf in de klas zitten. Tot volgend jaar wellicht he.
We verschoten wel van ons volgnummer: 11, voor 9 plaatsjes. Even naar Yves gemaild voor uitleg dus, maar blijkbaar krijgen alle kindjes die zich inschreven voor de Muze een volgnummer, dus ook de oudere kindjes, waardoor volgnummer 11 nog altijd binnen de 9 kleutertjes valt. Dus voor de mensen die geen toegangsticket hebben, misschien toch eens in de school checken de hoeveelste je bent op de wachtlijst van het feitenlijke schooljaar. Misschien is het nog niet zo erg als het er uit ziet.
Ik begrijp wel de frustratie van het systeem in probleembuurten. Je gaat je via internet al gemakkelijk aanmelden voor een school waar je achteraf misschien niet wil inschrijven. Dit zorgt er inderdaad voor dat je een toegangsticket kan krijgen voor een school die je niet per se wou, bovendien kunnen dan plaatsen in jouw school naar keuze worden ingenomen door mensen die deze school ook niet per se wouden, maar gewoon op basis van afstand geselecteerd werden (bijvoorbeeld de wonderfluit, ik begrijp je ontgoocheling, maar je kan niet boos zijn op het systeem dat het je uiteindelijk toegewezen heeft aan een school die wel degelijk in je lijst stond he. Inderdaad wel absurd als je dan hoort dat iemand in de vlieger zit terwijl die wel nr de wonderfluit wou gaan, hopelijk kan je effectief ruilen). Anders krijg je inderdaad situaties dat er mensen aan scholen worden toegewezen die onderling zouden willen ruilen, terwijl moesten ze deze scholen gewoon niet in de lijst gezet hebben dit probleem zich niet zou stellen).
Dus ja, ik ben nu tevreden, maar er zijn wel mensen in gent die met een serieus probleem zitten en geen keuzevrijheid meer wat de school betreft. Alhoewel het kamperen ook niet kon blijven duren he.
Da’s straf. We gingen er echt vanuit dat volgnummer 34 betekende dat er effectief 33 ‘kleuters’ dichter woonden, niet 33 kinderen (alle leeftijden). Nu ja, bij ons zal dat wellicht niet zo veel verschil maken aangezien het om een 15-tal vrije plaatsen ging.
De volgnummers die in de mail worden meegedeeld geven inderdaad een vertekend beeld. We kregen bericht dat we ons zoontje konden inschrijven (Wonderfluit) hoewel zijn volgnummer 13 was en er slechts 12 plaatsen beschikbaar zijn… Gisteren dus snel naar de school gegaan voor info en daar bleek hij nummer 4 te zijn voor de kleuterklas (én na inschrijving de eerste leerling van de nieuwe school ;-)… Conclusie: Ouders die niet terecht kunnen in de school van eerste keuze mogen zich dus zeker niet laten ontmoedigen door het volgnummer…
Hier niet echt tevreden. We wonen inderdaad in die probleembuurt sint-Amandsberg tussen de dendermondse steenweg en land van waas laan. Onze hoop was de vlieger: in reële afstand 500 meter en super veilige weg, ideaal voor kinderen: door het begijnhof en het speelplein van de wasstraat over. Er waren 12 plaatsen, wij kregen nummer 22…
Mijn grote kritiek op “het systeem” is dat er werd aangekondigd dat de reële wandelafstand tussen school en thuis ging gebruikt worden. In ons geval is dit niet gebeurd: er werd gewerkt met de officiële schooladressen, wat bij de vlieger de dendermondse steenweg is. Voor ons betekent dat een omweg van 500 meter!! Ook voor de buurt vlak achter de school: wasstraat, van arenbergstraat, brunaustraat, schoolstraat…moeten allemaal een huizenblok rond, terwijl de hoofdingang (waar de meeste leerlingen gebruik van maken, en de veiligste ingang) van de school wel degelijk gelegen is in de wasstraat.
Mijns inziens worden zo net de buurtkinderen vlak bij de school benadeeld. Moest het meetsysteem echt goed zijn opgezet dan wordt rekening gehouden met de “echte” afstand: wij zouden nooit de ingang van de dendermondse stwg gebruiken, je stuurt je kind toch niet per post naar school? Kortom heeft een school meerdere ingangen, dan moeten ouders de keuze kunnen maken welke ingang ze effectief zouden gebruiken.
Andere kritiek, wij kregen nu de “wonderfluit” toegewezen, een school met een uitgesproken programma: muziek. Wel, wij hebben geen muzikale genen, en het is nog maar de vraag of onze zoon die aanleg heeft. Voor kleuteronderwijs zal dit wellicht geen probleem zijn, maar voor de lagere school vind ik 5 uur muziek toch wat overdreven voor een kind dat zich er (mogelijks) niet goed bij voelt…wie weet waren er mensen die heel graag deze school hadden, net omdat ze muziek belangrijk vinden en er ook aanleg en talent voor hebben, wie weet hadden zij dit als eerste keuze, maar raakten niet binnen door “mensen als ons” die deze school als reserve aanduiden (4e keuze)… en als je het doortrekt zijn er nu gezinnen die matchen met ons: zij kregen de vlieger, maar wilden de wonderfluit terwijl het bij ons andersom is…zullen we tickets ruilen???
Dat is inderdaad mijn voornaamste bedenking Ann. Bij het uitdenken van dit systeem is in de eerste plaats het criterium ‘nabijheid’ vastgelegd, maar jouw voorbeeld bewijst dat sommige kinderen daardoor op een school zullen terechtkomen die niet bij hen past en dat is jammer.
Vanmorgen ingeschreven in een Wondelgemse school die misschien katholieker (wij zijn dat niet, maar wie is er dezer dagen overtuigd vrijzinnig?) lijkt dan ze in werkelijkheid is, geen inschrijvingsstop, maar dat zou de komende jaren met een nieuwbouwwijk achter de deur wel kunnen veranderen. 800m is niet echt ver te noemen, zeker niet met de fiets. Geen wachtlijsten, geen elektronisch kampeergedoe, gewoon een gevoel van een warm nest en hopen dat onze hummel een hoop maatjes uit de buurt leert kennen.
Ho maar. Welk ‘Project’ wordt door die school dan wel gedragen? Geen enkel? Een Gewone School zonder wachtlijsten en zonder Project? Nee, ik zou er niet gerust in zijn. :)
Hier nog tevreden mensen
Maar wij hebben het geluk op zo’n 300m van de wijze boom te wonen.
Ik had net als Ann de bedenking over ingangen en adressen want ook de wijze boom kun je van verschillende straten binnen, waarbij ik me dan ook afvroeg welke ingang nemen ze of nemen ze officieel adres. Dus officieel adres maar dat bleek bij ons geen nadeel, maar heb er toch ook mijn bedenkingen bij.
Voor de rest goed systeem en liever zo dan op enkele meter van je deur te moeten kamperen, wat we waarschijnlijk niet gedaan hadden)
Echt, ik zie hier niet meer waar de vrije keuze van onderwijs voor onze kinderen aan vast zit.
Als er maar negen plaatsen zijn voor 100 kandidaten, dan was er vroeger ook geen vrije keuze voor iedereen…
Het syteem werkt precies. Blijven verfijnen is nu de boodschap.
Een school keuze betekent dat je kind daar 9 jaar gaat. Stel dat je een kinderwens hebt van 3, dan hang je wel ongeveer 15 jaar aan een school vast!
“Verfijnen” vind ik dus wel heel erg klinken. Wij willen geen proefkonijnen zijn. Het systeem moet van in het begin verfijnd zijn, eerlijk zijn voor iedereen en kloppen, al is er maar één gezin waarbij een foute rekening voorkomt…dit kan niet zijn!
Dag Wouter, Tot aan de schoolpoort. Ik weet trouwens ielmand bij ons in de crèche die SUPER graag naar de Wonderfluit wilde gaan. Tickets ruilen is misschien idd een idee? groetjes Ellen de mama van Nora
Degoutant systeem als je het mij vraagt. Prachtige initiatieven als de wonderfluit gefnuikt door dit elitaire systeem dat ervoor zorgt dat ouders mét interesse op een andere school zitten en die zonder er tegen hun zin zijn.
Binnen enige tijd zitten we net als in Engeland met huisprijzen in functie van de afstand woonst-school.
En zelfs al woon je dicht bij de school van keuze dan weet je nog niets tenzij je toevallig in het huis nét naast de school woont. Misschien moeten ze wel appartementen in de school beginnen verhuren zodat er zeker voorrang is.
Wat doe je met het onderwijzend personeel dat niet eens hun eigen kind op de school waar ze nota bene zelf lesgeven kunnen inschrijven.
Het systeem werkt niet, er is een structureel probleem.
Verfijnen helpt niet en jawel, vrijheid van keuze van onderwijs is er niet en is er vermoedelijk ook nooit geweest.
“Prachtige initiatieven als de wonderfluit gefnuikt door dit elitaire systeem dat ervoor zorgt dat ouders [... ] zonder interesse er tegen hun zin zijn”
Als er kinderen ingeschreven worden in de Wonderfluit, dan hebben de ouders toch bewust die school als keuze aangeduid, en kan dat toch niet tegen hun zin zijn?
Wat is er trouwens elitair aan dit systeem?
Even eraan herinneren dat alle ouders op het hart werd gedrukt om niet één maar meerderere en ja liefst wel een stuk of 6 scholen aan te duiden. Bovendien kregen we een week voordien nog een paniek mail waarin er werd gewezen op het feit dat er maar weinigen hun eerste voorkeursschool gingen krijgen…
Wat is een voorkeur van 6 scholen? Denk je dat je die ten eerste allemaal kan gaan bezoeken? Denk je dat je daar allemaal persoonlijk iemand kent en tevreden is? En ja, als dan ook nog in de krant staat dat je in een probleembuurt woont, dan kies je toch gewoon alle scholen die binnen een kilometer van je huis zijn?
Dit alles komt neer op GEEN keuzevrijheid. Wij kunnen in principe kiezen uit: katholiek, atheneum, freinet, stad, en zelfs muziek. Maar neen, we moeten ze allemaal op onze lijst zetten en HET systeem kiest voor ons.
@Ann: iets hogerop zeg je dat “Een school keuze betekent dat je kind daar 9 jaar gaat.”
Als het zo belangrijk is, doe je er toch alles aan om die te bezoeken? En mensen aanspreken is maar een kleine stap hoor. Verder denk ik dat er weinig mensen zullen zijn, die ontevreden zijn over hun school. Anders zouden ze er niet gaan he.
:) natuurlijk Marc! Ik heb 4 scholen vooraf bezocht, maar mijn verlof is ook niet onbeperkt he! Bovendien bestaat de wonderfluit nog niet, dus moeilijk om echt te bezoeken. Nu zaterdag is er een infodag waar we zeker naar toe gaan. Natuurlijk schrijf ik mijn kind niet zomaar zonder boe of ba ergens in! Maar in dit systeem weet je niet op voorhand in welke school je het meeste kans maakt, dus bezoek je er een paar, en krijg je dan nog een andere school moet je later weer bezoekjes plegen.
@Ann: klopt inderdaad dat verlof niet beperkt is en meeste scholen zijn ook gesloten in ‘t weekend natuurlijk. Had het daarnet met iemand over ouders die hun kinderen naar school willen laten gaan in de buurt van hun werk: kan dit niet als extra criterium worden ingebouwd? Dit lost jouw probleem wellicht niet op, maar kan wel een idee zijn voor de toekomst
Het is mogelijk het systeem te verfijnen om te vermijden dat scholen veel kinderen hebben van ouders die die school maar als zoveelste alternatief opgegeven hebben:
Voor de tweede keuze van de ouders wordt dan bijvoorbeeld bij de afstand tot de school 500 m bijgeteld, voor de derde keuze 1 km… (Ik zeg maar wat). Dan hebben ouders die net wat verder wonen maar wel die school als eerste keus willen, meer kans.
Misschien even meegeven: er is géén capaciteitsprobleem in Gent. Momenteel zijn er in zowat 3 op de 4 scholen in Gent nog plaatsen over. En we gaan toch niet beweren dat dat allemaal slechte scholen zijn omdat ze nog niet vol zitten, hé.
Al dat gegoochel met cijfers .. 3/4 scholen die nog plaatsen over hebben: dat is dan toch niet in Sint-Amandsberg. Ik heb 8 scholen aangeduid waarvan zeker 6 op weg naar mijn werk – allemaal scholen die een erg beperkte capaciteit hebben.
Er zijn misschien buurten waar verschillende scholen zijn met een onbeperkte capaciteit. Maar daarom is het nog niet haalbaar om daar elke dag 2 keer naartoe te fietsen en dan nog naar je werk (en ja, mijn moeder liep vroeger ook elke dag 4 keer op en af van Sint-Amandsberg naar de Nieuwenbos, maar dat waren wel andere tijden; of vooral: toen was er MEER tijd).
Als iemand mij kan begeleiden in mijn scholenkeuze, en mij een school met onbeperkte capaciteit kan aanduiden die op een fietsbare afstand ligt en een onderwijsfilosofie hanteert die mij ligt, dan wil ik uiteraard graag mijn kinderen naar een school met onbeperkte capaciteit sturen.
Interessante discussies.
Ik vind het toch heel goed dat Gent hier als eerste een aanzet heeft gegeven om het schoolkamperen definitief naar het verleden te verwijzen. Ik denk dat er weinig mensen zijn die dit de oplossing voor de schoolkeuze: de meest “volhardende” of beter “vroegste” ouder wint.
En ik denk dat het gekozen systeem nog zo slecht niet is, en dat ook het criterium afstand zeer belangrijk is, willen we niet allemaal wat minder lang in de file staan?
Uiteraard heeft dit ook zijn nadelen en ik denk dat de stad volgend jaar nog meer toelichting zal moeten geven bij het systeem, zodat ouders niet lukraak scholen in de buurt opgeven uit angst geen plaats te hebben.
En vooral voor de ouders die het een nationale ramp beschouwen dat hun uitverkoren school niet aan hen werd toegewezen: relax.
Hoewel schoolkeuze iets heel persoonlijk is, zijn er zoveel zaken die u niet weet en die ook in de school van uw keuze niet onder controle had: bv die leuke ervaren meester/juffrouw die plots wegvalt en vervangen wordt door een onervaren broekje (zelf meegemaakt), wat als in die ultieme school van uw dromen nu net een paar jonge persoonlijkheden zitten die uw uk tot het doelwit van spotacties maken,…?
Misschien kan die andere school die u nu verplicht wordt te nemen u wel positief verrassen? Geef ze toch een kans.
Misschien is er de volgende jaren opvallend meer veiligheid en minder parkeerchaos voor de schoolpoorten, doordat de kinderen door de nabijheid van de school nu gemakkelijk te voet/in de fietskar afgezet kunnen worden?
Misschien gaan kinderen de komende jaren in de vakantie meer zelf kunnen afspreken en gaan spelen met hun schoolvriendjes?
Ik ben blij met deze reactie Sherlock. Wij wonen in het centrum van Gent en hebben een aantal jaar geleden bewust gekozen voor een school in de buurt (we hadden toen de luxe dat we konden kiezen) juist owv de nabijheid van vriendjes. Wat blijkt nu na 5 jaar: de meeste van zijn vriendjes wonen niet in de buurt maar worden (soms van ver) naar daar gebracht. Gevolg: voor de meeste feestjes of speelpartijtjes hebben wij onze auto nodig, net wat we wilden vermijden.
Gelukkig voor onze jongste zonen, die nu instappen, zullen de beperkte resterende plaatsjes van de derde ronde ingevuld worden door kindjes uit de buurt met hopelijk minder weekend-kilometers tot gevolg.
Verbijsterend hoe er bijna alleen gepraat wordt over de symptomatische oplossing, maar niet over het echte probleem.
Alsof het probleem het kamperen is, en dit systeem de oplossing ervoor.
Neen – het kamperen duidt op het echte structurele probleem: ouders vragen blijkbaar een bepaalde soort onderwijs (cf. het succes van oa freinetscholen).
De structurele oplossing (op iets langere termijn) is dus het schoolaanbod proberen afstemmen op de vraag.
Intussen wijst het gebruikte nieuwe systeem op een ander pijnpunt: blijkbaar zijn er te weinig plaatsen in bepaalde buurten.
Ik hoop dat er snel aan fundamentele oplossingen gewerkt wordt wat kinderopvang en scholen betreft, want anders dreigen er idd totalitaire toestanden.
volledig akkoord!
Iedereen is in principe voor een buurtschool. Maar in onze buurt zitten de scholen vol en moet je dus weg van je buurt. Hoe komt het toch dat er tegenwoordig geen klassen meer worden bijgemaakt als er een (lokale) babyboom is??
Als het maar zo simpel zou zijn, hé… Er moet natuurlijk ook fysieke plaats zijn om die klassen in te steken, die leerlingen de ruimte te geven.
Er zijn plaatsen genoeg in de Gentse scholen, alleen willen veel ouders inderdaad naar de zelfde scholen. Dat zie je goed als je de aanmeldingslijsten bekijkt.
Maar nu lijkt het toch wel een contradictie. Het systeem wil de kinderen in de buurt laten gaan (en de meeste ouders willen dat ook), maar als er in een bepaalde buurt te weinig plaatsen zijn, moet je het zelf maar oplossen. Het enige voordeel van het centraal systeem nu is dat er inderdaad zwart-op-wit duidelijk wordt hoeveel ouders zich voor een buurtschool aanmelden en hoeveel er maar binnengeraken. Vroeger kon je dit niet zien…
Helaas duurt het ongeveer een tiental jaar vooraleer een school een subsidiegoedkeuring krijgt. Scholen die nu uitbreiden, hebben hun dossier tien jaar geleden op de wachtlijst gezet. Zo kan er inderdaad nooit tijdig op de vraag ingespeeld worden. ‘t Probleem situeert zich dus niet op het niveau van de stad, maar op Vlaams niveau.
Sommige scholen werken net goed omdat ze niét groeien. De Gentse school waar ik werk én die in de ‘probleemzone’ ligt heeft nu al meer dan 250 leerlingen. Al zouden we een heel nieuw gebouw bijbouwen (wat niet onrealistisch zou zijn, zij het dan dat er tussen plan en realisatie vele, vele jaren liggen), het komt geen enkele school ten goede ‘te groot’ te worden. De efficiëntie, flexibiliteit, harmonie en zelfs werklust van een team kun je maar beter in de hand houden als je dat ook kan met het aantal leerlingen. Ons team bestaat nu al uit zo’n 22 mensen, nog aangevuld met een pak andere mensen met specifieke opdrachten. Uitbreiding brengt volgens mij een (meer) ambtelijke of mechanische werking met zich mee. Onze familiale sfeer, zelfs met 250 lln, is net een van onze sterke punten en dus is een uitbreiding niet meteen onze eerste vereiste (een verbetering van de huidige infrastructuur is wel welkom!).
Verder, zoals ik al zei in reacties op andere artikels, ik vind sommige verhalen echt betreurenswaardig en begrijp de frustraties hier, want men kan dan misschien stellen dat het verschil in niveau tussen scholen echt wel meevalt, minder te bevatten criteria als sfeer en omgang en participatie in al die scholen, verschillen nog in grote mate!
Gaat die alleen over onderwijs van stadsscholen.Heeft het vrie onderwijs ook die problemen?
in onze buurt zat de katholieke school al vol in de tweede ronde (voorrang gok, niet-gok), in de derde ronde had de de stadsschool had nog 12 plaatsen en het atheneum 4. Kortom 16 kleuters (eerste kinderen in een gezin) die nog in hun buurt naar school konden…geen idee hoeveel er bij ons wonen…dus echt een buurtprobleem, geen probleem van netten!
het systeem bevat zoals velen hierboven al zeiden toch een pak hiaten. wij zij voor drie scholen, vlakbij ons thuis, geweigerd omdat we net niet dicht genoeg liggen. Nu krijgen we een mail met de scholen waar wel nog plaats is, waarin terug een van onze voorkeursscholen staat?!?
Navraag leert dat dit fout is, maar op wat moeten wij ons dan nog baseren.
het volgnummer dat je krijgt zou ook een nummer zijn voor de hele school en niet volgens de leeftijdsgroep (uit mail van Yves van Moorlegem)…
enfin, wij snappen er niets meer van. Het ergste van al is dat er nu geen vrije keuze van een school is, maar een verplichte keuze voor de dichtsbijzijnde school. Is daar geen plaats dan moet je het maar aan de andere kan van Gent zoeken…
“.. dat er nu geen vrije keuze van een school is, maar een verplichte keuze voor de dichtsbijzijnde school. Is daar geen plaats dan moet je het maar aan de andere kan van Gent zoeken”
Voordien was de vrije keus al even ingeperkt. Als je de kans niet had een paar dagen verlof op te offeren, of je was te laat, mocht je het ook aan de andere kant van Gent gaan zoeken.
Jeetje! bij ons is alles wel goed verlopen, wij wonen op 450m stappen van onze voorkeurschool en mogen er inschrijven met volgnr 7 (er waren 20 vrije plaatsen) ik vind het wel raar dat er mensen zijn die ook zo dicht bij hun voorkeur wonen en toch niet in aanmerking komen. daar mag toch duidelijk zijn dat hier de stad indien mogelijk (als er stadscholen zijn) toch moet proberen extra plaatsen te creëren! ‘t Lijkt me logisch dat je er in een stad voor zorgt dat mensen de kinderen hebben die in hun buurt naar school kunnen laten gaan. Want anders doe je als stad alle moeite om mensen met kinderen naar “den buiten” te pesten: creches zijn een probleem in de stad, scholen zijn een probleem, en nergens buiten Gent hoor je dat men met dergelijke problemen kampt (sommige creches in Gent raden net aan dat je buiten Gent je kinderopvang zoekt, dà à r is wel nog plaats)
Ter info aan diegene die ernaar vroeg: of er ook problemen zijn in het vrij onderwijs in Gent weet ik niet goed, maar de twee katholieke scholen bij ons in de buurt hadden onbeperkt aantal plaatsen (KLIM en Sint-Paulus).
oja, los van mijn kritiek ben ik natuurlijk wel zeer blij dat de stad dit initiatief nam! dat kamperen was immers echt wel overdreven en ik ben zeer content dat we dat niet hebben moeten doen.
Eerst en vooral enkel lof voor Yves Van Moorlegem die ons verschillende keren, ook ‘s avonds, zeer vriendelijk en geduldig te woord stond. Helaas hebben wij wel de pech geen plaats te hebben in onze voorkeurschool, De Loods. Dit is de dichtste school en naast het feit dat wij ervan overtuigd zijn dat dit een goede school is, was één van de belangrijkste argumenten inderdaad dat je kind dan een sociaal leven in de buurt opbouwt. Wat heel wat heen-en-weer gerij uitspaard. Daarnaast wonen wij in een “probleembuurt” nl. De Muide en werk ik ook nog eens in een “probleembuurt” nl. Sint-Amandsberg, zodat ik op dit moment echt niet weet hoe ik het buiten deze twee buurten praktisch geregeld krijg. Tips zijn altijd welkom!
Vroeger moest je kamperen, nu moet je definitief verhuizen… hoezo verbetering?
Weet iemand of er ergens al initiatief genomen werd van ontevreden ouders om een dwangsom te eisen van 500 euro per dag aan de overheid? Er zou een verzoekschrift kunnen ingediend worden bij de rechtbank om bij minister Pascal Smet (sp.a) ons recht op inschrijving in de school van onze keuze op te eisen. Kris Bossuyt (open vld) raadt dit ons ten stelligste aan, omdat enkel dan politici in actie zullen schieten voor het tekort aan scholen en kinderopvang, net zoals gebeurd is toen asielzoekers gelijk kregen van de rechter en 500 euro kregen per dag dat ze geen opvang hadden. Als asielzoekers de overheid kunnen dwingen om extra opvang te regelen, dan moeten ouders dat zeker kunnen!
Wie weet of dit al aan de gang is? Zoja, waar kan ik (en vele anderen!) terecht met onze klacht?
@Sofie: ik mag hopen dat er nog geen initiatief in die richting genomen is, want dat gaat er wat over vind ik. Je gaat je situatie toch niet vergelijken met die van asielzoekers. Zoals Lien hierboven al terecht aanhaalde: “er is géén capaciteitsprobleem in Gent”.
Rony, ik begrijp je frustratie hoor. Er moet inderdaad meer gebruik gemaakt worden van leegstaande panden voor het huisvesten van voornamelijk nieuwe scholen.
Voor crèches is het intussen wel iets makkelijker om een plaats te vinden omdat daar niet zo’n grote infrastructuur voor nodig is als voor een school. Toen ik 2,5 jaar geleden zwanger was, kon ik moeilijk aan een plaats geraken. Alles was al volzet. Uiteindelijk vond ik toch nog een crèche, die weliswaar heel dichtbij was, maar waarvan de opvoeders (man en vrouw) mij eigenlijk niet meteen een goed gevoel gaven. Maar zoals iedereen was ik al blij een plaats te hebben gevonden en dus plaatste ik mijn gevoel naar de achtergrond. 8 maanden later heb ik mijn dochter daar weggehaald toen een vriend mij vertelde dat er een nieuwe crèche opende, wel iets verder van huis. Omdat de opvoeders van de kribbe waar ze zat mij niet respectvol behandelden, heb ik er alles aan gedaan om in die nieuwe crèche binnen te geraken en dat is gelukt, want daar had ik een goed gevoel bij. Mijn dochter gaat daar nu nog steeds en de opvoedsters zijn geweldig in hun job. Zo zie je maar dat het niet overal even fijn is, wat hier al werd beweerd. En dat geeft ook niet, maar ik vind het wel onmiskenbaar belangrijk om naar je gevoel te luisteren als het om de opvoeding van je kinderen gaat. Daar is niets mis mee, integendeel, we doen al teveel omdat een ander het ook doet of zegt. Sommige scholen spreken je buikgevoel nu eenmaal meer aan dan andere en ik vind het heel moeilijk om dat gevoel te negeren omdat het nu eenmaal niet anders kan…
Er is wèl degelijk een capaciteitsprobleem in de scholen in mijn directe omgeving, of het nu om stads- of vrije scholen gaat; ikzelf kan mijn kind nergens inschrijven. Waarom zou een tegenreactie ‘er dan over zijn’? Als asielzoekers het recht hebben op opvang, dan hebben wij dat recht minstens ook; het gaat om hetzelfde principe. Ik begrijp uw reactie niet, al is deze heel typisch voor deze tijd… liever met mooie woorden de goeie burger uithangen, dan effectief de handen uit de mouwen te steken. Waar is dat goed voor? Moet dan alles met de mantel der liefde toegedekt worden, terwijl ze als ‘vod’ versleten wordt? Ik wil actie, geen geleuter.
En als je dan toch spreekt van ‘de situatie vergelijken met die van asielzoekers’: asielzoekers kunnen evengoed elders gaan om opvang op te eisen, maar ze zijn nu hier in ons land en vragen die dus hier ook aan, zelfs al is alles volzet. Ze kregen echter gelijk van de rechter.
Wij Belgen, WONEN in Gentbrugge en vragen dus in de Gentbrugse scholen in onze omgeving een plaats aan voor onze kleuter, die er niet blijkt te zijn omdat alle plaatsen volzet zijn. Zeg mij nu: waarom zouden wij tevreden moeten zijn met dit feit en asielzoekers, die hier niet WONEN, een dwangsom kunnen krijgen voor elke dag dat ze geen opvang hebben? Welke situatie is er nu over?
even duidelijk: die asielzoekers kregen geen vergoeding maar wel fedasil. dat is in de pers wel heel slecht verwoord: de belgische staat krijgt een dwangsom opgelegd in functie van het aantal azielzoekers dat fedasil niet aan huisvesting kan helpen.
dat zou dus betekenen dat de bel.staat een dwangsom moet betalen voor elk kind zonder school naar keuze, maar aan wie? onderwijs is een gewest materie! als je ziet wat in brussel gebeurt: wij als vlaamse gemeenschap gaan geen klassen inrichten voor franstalige allochtone kinderen….
er is iets dat ik niet begrijp. geboortecijfers zijn gekend. ok. creches is moeilijk, alhoewel, mijn schoondochter zocht al een plaats toen ze nog zwanger was. gevonden!
naar het kleuter en lager toe heb je die cijfers al drie of zes jaar op je bureel liggen.
daar kan je toch op inspelen. niet alle gezinnen verhuizen van hot naar haar!
met de directie van een go! school zagen we dat er veel kinderen werden geboren in een bepaalde wijk. ogenblikkelijk zijn we op zoek gegaan naar een locatie: een leegstaand gebouw van de post. na een hele poespas van vergunningen en de actieve inzet van ouders die de verbouwingen bijna volledig op zich hebben genomen, stond het er wel toen hun kinderen de kleuterklas binnenhuppelden en ook de eerste drie jaar van het lager. nu is dat een volwaardige school.
dit is niet in alle situaties realiseerbaar, dat weet ik wel, maar als de directie van een school met de nodige steun van de wijkgemeenschap dat kan zie ik niet in waarom dat in een stad als gent niet kan.
de ouders willen wel veel: onderwijs voor hun oeleboelekes naar eigen inzicht. het moet dat pedagogisch project volgen en geen ander. de ene kiest voor voorbijgestreefde opvattingen, de andere wil van zijn kind een muzikaal wonder maken (hé, die zijn zes jaar, van indoctrinatie gesproken), dan nog een die verliefd is op de juf of meester,……
het is de fout van ons versnipperd onderwijsgebeuren waarbij men de verschillende netten naast elkaar heeft laten bestaan en de strijd om subsidies op de eerste plaats komt.
ik herinner me iets vaag van een pastoor die zijn leegstaand schooltje niet wou verhuren aan een ander net, in het gentse.
ik weet een volledig vernieuwde, met belastingsgeld, landbouwschool leeg staan waar de congregatie geen afstand wil van doen. het go! heeft dan maar een nieuwe moeten bouwen.
nog iets, ouders kiezen in de meeste gevallen op héél subjectieve gronden een school. buiten zij die zelf in het onderwijs staan, en dan nog want dat zijn dikwijls de meest ambetante, moet je er van uitgaan dat de mensen aan wie je je kinderen toevertrouwd echt wel weten wat ze doen. schoenmaker blijf bij je leest.
Rony, ik begrijp je frustratie hoor. Er moet inderdaad meer gebruik gemaakt worden van leegstaande panden voor het huisvesten van voornamelijk nieuwe scholen.
Voor crèches is het intussen wel iets makkelijker om een plaats te vinden omdat daar niet zo’n grote infrastructuur voor nodig is als voor een school. Toen ik 2,5 jaar geleden zwanger was, kon ik moeilijk aan een plaats geraken. Alles was al volzet. Uiteindelijk vond ik toch nog een crèche, die weliswaar heel dichtbij was, maar waarvan de opvoeders (man en vrouw) mij eigenlijk niet meteen een goed gevoel gaven. Maar zoals iedereen was ik al blij een plaats te hebben gevonden en dus plaatste ik mijn gevoel naar de achtergrond. 8 maanden later heb ik mijn dochter daar weggehaald toen een vriend mij vertelde dat er een nieuwe crèche opende, wel iets verder van huis. Ik heb er alles aan gedaan om in die nieuwe crèche binnen te geraken en dat is gelukt, want daar had ik een goed gevoel bij. Mijn dochter gaat daar nu nog steeds en de opvoedsters zijn geweldig in hun job. Zo zie je maar dat het niet overal even fijn is, wat hier al werd beweerd. En dat geeft ook niet, maar ik vind het wel belangrijk om naar je gevoel te luisteren als het om de opvoeding van je kinderen gaat. Daar is niets mis mee, integendeel, we doen al teveel omdat een ander het ook doet of zegt. Sommige scholen spreken je buikgevoel nu eenmaal meer aan dan andere en ik vind het heel moeilijk om dat gevoel te negeren omdat het nu eenmaal niet anders kan…
misschien eens een maand in hun land van herkomst gaan leven om te ervaren wat ik bedoel met erover zijn? Ik begrijp je reactie niet goed van “handen uit de mouwen steken” en “mooie woorden”. Ik heb indertijd ook moeten aanschuiven voor een plaatsje. Ik ken jouw situatie niet, maar ik kan me echt moeilijk voorstellen dat er in een straal van 1,5 tot 2 km geen enkele plaats in een school is.
Dus omdat het elders erger is, moeten wij dit tekort maar gewoon aanvaarden. Dat slaat toch nergens op? Inderdaad, het is duidelijk dat je mijn situatie niet kent.
nee, ik ken je situatie niet. Maar ik kan me moeilijk inbeelden dat je honger lijdt, dat er in je land een burgeroorlog woedt, dat je onderdrukt wordt, dat je leven in gevaar is, enzovoort. Hoe dan ook: veel succes met je zoektocht.
Marc, wat is er nu in godsnaam zo verkeerd aan het feit dat ik opkom voor mezelf en mijn kind omdat ik in België woon, dat doen asielzoekers toch ook door te verhuizen naar een een land waar het voor hen beter is? Moet ik mij dan schuldig voelen omdat het hier (schijnbaar) ‘beter’ is, mij inhouden en met alles verzoenen? Dat vind ik zo’n verschrikkelijk standpunt en zo typerend voor deze tijd. Ik kan mij trouwens moeilijk inbeelden dat jij nooit op zoek bent naar beter en daar een effort voor doet… Alleen kom ik er heel erg openlijk voor uit , net zoals een asielzoeker dat doet. Ik zie het verschil echt niet.
Intussen heb ik voor mijn dochter ‘misschien’ een school gevonden, op weliswaar 5 km van mijn deur… dat is dus helemaal niet binnen een straal van 1,5 tot 2 km.
Wij zijn op zoek naar een fijne school in Gent voor ons zoontje geboren in 2009.
Omdat we het moeilijk vonden om een overzicht te krijgen van welke scholen dicht in onze buurt gevestigd zijn, hebben we een site gemaakt waar je je adres kan ingeven en dan een lijst te zien krijgt met de scholen in Gent gerangschikt op afstand:
http://www.beamhunter.com/scholen/route.html
We hebben ook een Facebookgroep: http://www.facebook.com/group.php?gid=122677911080361 opgericht waar we graag meningen van andere ouders zouden horen over het huidige inschrijvingssysteem, tips over scholen, enz. Indien er ouders zijn die overwegen om “samen naar school” te gaan in een concentratie-buurtschool kan je daar eventueel een oproep doen.