RSSTongue twister met de hamsters. Euh… panters!
Volgens Wim Wabbes, muziekprogrammator van Vooruit, is hun naam een heuse tongue twister. Meer zelfs, het is vermoedelijk verboden om de groepsnaam meer dan drie keer snel achter elkaar uit te spreken. Niettegenstaande is Hamster Axis of the One-Click Panther nu eens een naam die ik niet geneigd ben snel te vergeten –spreekt de man die alras Bender Banjax met Brazzaville verwart.
Omdat de Balzaal door Uitgelezen werd ingepalmd, zag de jazz zich verplicht naar de Domzaal uit te wijken. Wat helaas enige minder aangename neveneffecten met zich meebracht. “Ik zie jullie wel niet”, sprak Frederik Meulyzer in de microfoon na de eerste twee nummers. Even had ik gedacht te brullen “wij jullie ook niet”, maar daar ben ik dan weer net iets té timide voor. Zowel de piano als het drumstel stonden respectievelijk links en rechts op de scène uit het licht, waardoor Bram Weijters en Frederik Meulyzer grotendeels in de schaduw bleven. Horen konden we ze gelukkig wél, wat helaas niet kon gezegd worden van het betere baswerk van Janos Bruneel. Zodra de saxen eraan te pas kwamen verdwenen de basnoten op een stille achtergrond, en pas bij de ballade That’s it for now –het voorlaatste nummer van de eerste set– drong de bas tot mij door. Spijtig, want Bruneel wist nochtans van wanten, zoals bleek uit de solo’s die hij in de tweede sets mocht spelen.
Wat verschrikkelijk opvalt, is in welke mate de groep gedurende het laatste halfjaar is gegroeid. De eerste keer dat ik ze hoorde was tijdens het Jong Jazztalent Gent concours in juli vorig jaar, toen ze zich eigenlijk niet echt als groep wisten te profileren. Tijdens het verjaardagsfeestje van de JazzLab Series in de Roma stonden ze al iets steviger in de schoenen, maar dat leek in retrospect op niets in vergelijking met de groep die gisteren in de Domzaal beloofde heel wat in haar mars te hebben.
Om van Antwerpen te komen zijn ze overigens best sympathiek. “We zijn blij dat u hier zo talrijk bent opgekomen”, sprak Meulyzer goedlachs toen de zaallichten even –gedimd– aan mochten na de opmerking tijdens zijn aankondiging. “De zaal zit toch wel voor de helft gevuld, en geloof mij, we hebben al veel erger meegemaakt. Dankuwel!” En hij leek het nog te menen ook.
Het spel van de Hamsters zit vol subtiliteiten en spielereien. Met de nodige arrogantie zouden we kunnen spreken van arty farty, maar dan zouden we een verkeerde zijsprong maken. De groep laat een eerder ongedwongen en spontane indruk na, en slaagt er blijkbaar ook nog in zichzelf te verrassen: “dat was een erm… onverwacht einde”, gaf Meulyzer toe toen hij de net gespeelde composities afkondigde. Opvallend is de harmonische samenhang van de groep, en ook de fantastische manier waarop de saxen elkaar aanvullen. De groep neemt de tijd voor intro’s en outro’s, zonder de zaken nodeloos te rekken –iets wat eerder een uitzondering aan het worden is tegenwoordig.
Wij zijn fan, als ze zo blijven verder doen. En dan kunnen we wel even vitten over technische mankementjes, maar het ergste dat ons die avond is overkomen, is dat we vergeten zijn een cd mee naar huis te nemen. En dat is iets dat we kunnen rechtzetten.
Hamster Axis of The One-Click Panther, stonden in het kader van hun JazzLab Series tournee in de Domzaal van Vooruit, op dinsdag 17 maart 2009
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ook meegevallen precies?!
Herkenbaar :)
meegevallen, meegevallen, de hamsters zijn een BOM :)
en naar mijn mening zijn ze tijdens de tournee alleen maar verder gegroeid… straffe toeren!