RSSCosi Fan Tutte
Ach, vrouwen, ’t zijn allemaal dezelfde, meneer.
Maar het is ook buitengewoon geestig te zien hoe mannen soms dénken de touwtjes stevig in handen te hebben in koldereske en hilarische situaties die ze zelf uitgelokt hebben. Denk maar aan de Belgische politiek, al heeft dat nu niet bepaald veel met liefdesaffaires te maken. Hoewel.
De Vlaamse Opera hernam vorige week in Gent ‘Cosi fan tutte’ van Mozart, gebaseerd op een libretto van Lorenzo da Ponte en in een regie van Guy Joosten. Bemerk overigens de vrouwelijke uitgang van ‘tutte’, wijzend op het – ongetwijfeld onomstotelijk – feit, dat het de vrouwen zijn die niet moeten onderdoen voor elkaar als het over betrouwbaarheid in de liefde gaat. Over de mannen wordt, in de titel dan toch, ‘zedig’ gezwegen… maar het zijn wel zij die heel het circus in gang hebben gezet.
Het is een ironisch verhaal, maar redelijk rechtlijnig in opbouw. Ook de plot is gemakkelijk te volgen. Guglielmo en Ferrando, twee officieren, blaken van zelfvertrouwen door het succes dat ze hebben in de liefde en de standvastigheid van hun relatie. Hun vriend Alfonso daagt hen echter uit om die trouw op de proef te stellen. Ze verzinnen voor hun geliefden het verhaal dat ze naar de oorlog geroepen worden, maar keren terug als verklede Albanezen die het hof beginnen maken aan diezelfde dames Fiordiligi en Dorabella. Heel de weddenschap wordt nog spannender en onvoorspelbaar als blijkt dat de twee eigenlijk strijden om elkanders lief, met wisselend succes. Op het moment dat Alfonso, die heel het gebeuren orchestreert en dirigeert, voorstelt dat beide (oneigenlijke) paren moeten trouwen, valt heel de opzet in elkaar. Wat overblijft, zijn desillusies, maar ook vergiffenis en eeuwige trouw aan de ‘eigen’ liefde.
Bij deze herneming werd het orkest van de Vlaamse Opera zwierig geleid door Attilio Cremonesi, die zichzelf zonder meer als een verlengstuk van de scène profileert. De luchtige maar dubbelzinnige komedie vaart er wel bij, hoewel de muziek zelf een zekere sérieux over zich heeft. Ook de spelers (jonge Mozartzangers die voor het eerst aantreden in de Vlaamse Opera) voelden zich schijnbaar zeer op hun gemak. Het publiek, dat bestond uit enthousiaste ‘tutte’ én ‘tutti’, en dat het gebouw tot de nok vulde, gaf ze dan ook een geweldige respons.
Cosi Fan Tutte, gehoord in de Vlaamse Opera
© 2009 GENTBLOGT VZW
dat moet ik toch ook eens doen opera, moet dezelfde emoties oproepen als een heavy metalconcert
“Tot de nok gevuldâ€: om stikjaloers te zijn als je geen plaatsje kunt bemachtigen.
En het was inderdaad bijzonder mooi!
@Frans: er was wel nog hier en daar een plaatsje vrij
ja bij ons waren er nog redelijk wat plaatsen vrij :D