RSSGentse horeca wil tafelschuimer op affiche
De Gentse horeca broedt op een plan om de strijd aan te binden met Titus Clarysse, ‘s lands beruchtste tafelschuimer. ‘Wij zijn het beu dat hij nu al meer dan vijftig restaurants in het Gentse heeft opgelicht door er een uitgebreide maaltijd te nuttigen en dan doodleuk te zeggen dat hij geen geld bij heeft’, aldus Patrick De Bouw, voorzitter van Horeca Gent.
‘We gaan eerstdaags onze leden inlichten over deze man en als we het fiat krijgen van de juridische dienst ook een affiche van hem verspreiden met zijn foto op.’
Ondertussen zet Titus zijn strooptocht rustig verder. Op paasmaandag sloeg hij voor de vierenvijftigste keer toe in een Grieks restaurant. Zoals gewoonlijk sloot hij af met een Irish Coffee. De rekening van 50 euro legde hij naast zich neer. Hij bracht de nacht door in de cel en moet zich eind april al voor de rechter verantwoorden.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2009 GENTBLOGT VZW
Het affiche voor de volgende (gratis) Gentse Feesten?
Onbegrijpelijk hoe die man het nog altijd kan klaarspelen om ergens te eten zonder te betalen, hij zou nu toch wel al gekend moeten zijn door zowat elke Gentenaar.
In bepaalde horeca zaken hangt het artikel over de tafelschuimer (met foto van Titus) gewoon uit.
Ik denk dat dit de beste manier is om hem af te schrikken.
als ze gewoon een fotocopy van een krantenartikel, met foto, ophangen, liefst niet achter de venster, kan men dat niet verbieden.
maakt men er evenwel aanplakplakaten van dan krijgen ze mogelijk last met de wet op de privacy. alhoewel, ik wil nog een rechter zien die dat gaat afkeuren: die kerel smeekt om in de krant te komen.
‘De Gentse horeca broedt op een plan om de strijd aan te binden met….’
Al dat broeden blijft maar duren… staat er een deadline op?
Dit zinnetje klinkt al even passief als het soft is.
En wat star onder,op die affiche? Hier eet men goed ;-) het Titus-keurmerk
Het zou een soort keurmerk kunnen worden.
Zoiets als ‘vu dans le guide Michelin’ of ‘geslecteerd door de Guide Routard’.
Dus bv ‘gekozen door Titus’.
Straks vraagt die man nog portretrechten…
Daarmee kan hij dan zijn rekeningen betalen.
Titus had ooit in Almere (tegen Amsterdam) eens een soortgenoot. Een zwerver die gek was op worst. Geen probleem, was het niet dat die kerel een glassnijder gebruikte om s’nachts een gat te snijden in de etalage van de beenhouwerij naar eigen keuze. Zo kon hij zijn arm door het gat steken om de worst naar keuze te stelen.
Die beenhouwers werden gek: iedere diefstal kostte hen handenvol geld, en dat om een worst die slechts enkele guldens kostte. Dat grapje duurde jaren aan een stuk door tot wanhoop van de lokale beenhouwers.