Gentblogt

Gent Jazz, dag 7: rock!

zaterdag 18 juli 2009 15u24 | patricia (tekst), bruno bollaert (beeld) | 9 reacties
Trefwoorden: concert, Gent Jazz, Gent Jazz Festival.

“Als ik José James op café zou tegenkomen, zou ik schrik krijgen, denk ik. Van mezelf. Welteverstaan.” De gedachte schoot spontaan door mijn hoofd tijdens de openingset gisteravond. José James brengt zoetgevooisde liedjes die je best met de Engelse term sweet talking kun omschrijven. Hij werd hiervoor begeleid door Jef Neve, zoals alleen hij dat kan. Naast de zoetgevooisde ballads zal ik José James ook als een vocaal kunstenaar herinneren, tijdens verschillende nummers sloeg hij aan het scatten. De interactie met Jef Neve was op die momenten mooi om te zien. Ze hebben duidelijk een goede verstandhouding en met een handgebaar worden tekens gegeven. Wie volgt en wie leidt? Het is niet steeds uit te maken. De drummer en bassist verdwenen bijna als muurbloemen in het behang.

Als je de band op het podium zag zou je het niet meteen zeggen, maar Lambchop is al vijftien jaar bezig. Brein achter dit alles Kurt Wagner brengt een mooie mix van blues, folk… zeg maar americana. Lambchop heeft wat mij betreft een eigen geluid dat ik moeilijk in een vakje kan plaatsen, maar ik wil de presentator graag geloven wat de term betreft.

De stem van Wagner is alvast zo typerend, dat zelfs met een wisselende bezetting het geluid bewaard blijft. Ik wou hen al een hele tijd eens aan het werk zien, en gisteren losten ze wat mij betreft alle verwachtingen in. Hun veellagige muziek klonk voor de gelegenheid een ietsje vrolijker, swingender,… En dat is misschien maar goed. Aan het geroezemoes in de tent te horen kreeg u het wel eens moeilijk tijdens de meer intieme momenten. Met een enorm bezielde Letting the days go by van Talking Heads, waarvoor Wagner zijn gitaar aan de kant legde, als afsluiter, kon niks anders dan een bisnummer afgedwongen worden.

Voor Rodrigo en Gabriela van wal staken klonk Schism van Tool door de boxen. Een meer dan vreemde keuze op een jazzfestival, maar het zette wel de toon. Rodrigo en Gabriela hebben voldoende aan twee klassieke gitaren om de geluidsmuur te trotseren. U moet er bij geweest zijn om dat te geloven, vrees ik. In een mum van tijd pakten ze de tent in met hun instrumentale nummers. Rock à volonté.

Rodrigo en Gabriela lieten niks aan het toeval over. Twee mensen op een stoel met een gitaar zijn niet meteen goed zichtbaar in een festivaltent. Een videomuur, boven de schermen van de festivalorganisatie loste dit op. Zo kon je zien hoe Gabriela de snaren bijna beweegt zoals flamencodanseressen. Indrukwekkend, die snelheid. Tussen de nummers door hielden ze het publiek in spanning met stille momenten. Ze speelden vooral uit het nieuwe album dat er voor september zit aan te komen, maar gingen ook graag in op verzoeknummers uit het publiek. En het publiek? Kon er niet genoeg van krijgen, of wat had u gedacht.

Gent Jazz, 8-12 & 16-19/07. Vergeet ook het Jong Jazztalent Gent concours niet, elke festivaldag om 16u, en al evenmin de jamsessies in de middeleeuwse kelder van het NH Hotel Gent Belfort (vanaf 23u30).

—

José James feat. Jef Neve
José James (zang), Jef Neve (piano), Richard Spaven (drums), Glenn Gaddum (bas)

Lambchop
Kurt Wagner (gitaar, zang), Matthew Swanson (bas), William Tyler (gitaar), William Crow (piano), Alexander McManus (gitaar), Andrew Martin (drums), Christopher Norris (keyboards)

Rodrigo y Gabriela
Rodrigo Sánchez (akoestische gitaar), Gabriela Quintero (akoestische gitaar)

© 2009 GENTBLOGT VZW