RSSPuppetbuskers 2009: gezien op zondag 19 juli
Toen ik deze namiddag naar het EFTC trok voor het International Puppetbuskersfestival, werd ik tegengehouden door herr Maximiliaan, een barokke figuur op stelten. Ik kon niet door omdat prinses Eleonore Von und Zu Zwetschgenstein haar opwachting ging maken. Dit liep niet van een leien dakje, want het ene moment had ze last van drempelvrees en het andere moment applaudisseerde het volk niet enthousiast genoeg, maar toen ze eenmaal tussen haar volk stond, was het ijs snel gebroken. Ze nodigde willekeurig mensen uit om bij haar persoonlijk op audiëntie te komen, maar gaf daarbij wel steevast commentaar (heren zonder weelderige haardos hadden blijkbaar hun pruik vergeten, wie sandalen droeg, kreeg een munt toegestopt want dat waren arme mensen, zo met gaten in hun schoenen, enz.). Zij sprak enkel Duits, maar Maximiliaan, tevens haar 37ste echtgenoot, vertaalde in het Engels. Hij moest ook meermaals de blunders van de prinses weer in goede banen leiden.
Rokokos (van het Duitse gezelschap Theater Wilde Hummel) is een heerlijke straatact, en als je hen in de stad toevallig tegen het lijf loopt, blijf zeker enkele minuutjes staan.
Nog te zien op maandag 20 juli om 15.30 u. en om 18 u. (beide op het Braunplein) en op dinsdag 21 juli om 15.30 u. en om 17.30 u. (ook allebei op het Braunplein).
Pas nadat ik een reverence voor prinses Eleonore had gemaakt, kon ik binnen in het EFTC voor de volgende voorstelling, Doe de Dodo van Lisette Boxman & co uit Nederland, in het kader van Jong Talent. Aan de vooravond van de opening van het Dodomuseum doet de conservatrice haar ronde en geniet van alle voorwerpen van het nieuwe museum. Vooral het authentieke skelet van de dodo trekt de aandacht en komt zowaar tot leven. Via een flash-back krijgen we het verhaal van deze uitgestorven vogel.
Persoonlijk vind ik dat deze productie een stuk gebalder zou mogen zijn zijn, waardoor ze op sommige momenten meer zou blijven boeien (een goeie schaar is soms handig). Maar desondanks is dit stuk zeer zeker een aanrader, want er zitten ook heel wat mooie momenten in, zeker in de scènes met het skelet.
Nog te zien op maandag 20 juli om 15.00 u. (EFTC) en op woensdag 22 juli om 17.30 u. (EFTC)
Op het grote podium stonden inmiddels Maya en Vasil van Two Hands Theatre klaar voor Mérak, de productie waarmee ze vorig jaar de Luk Vincentprijs wonnen. En het moet gezegd, kwaliteit blijft bovendrijven. Ik heb deze voorstelling reeds meermalen gezien, ik schreef er vorig jaar ook al lovend over, en ze verveelt niet, integendeel. Telkens opnieuw vallen mij dingen op waarvan ik denk “tiens, zat dat er vorige keer ook in?” De manier waarop zij met enkele simpele attributen figuren tot leven brengen, hun tot in de puntjes afgewerkte en beheerste bewegingen en mimiek, … het blijft verbazen. Mijn grote favorieten zijn nog steeds het stukje met de kip, en dat met de baby. Gooi desnoods je agenda overhoop, maar zorg dat je dit gezien hebt.
Nog te zien op maandag 20 juli om 16.15 u. (Braunplein), op dinsdag 21 juli om 17.30 u. (EFTC) en op woensdag 22 juli om 16.45 u. (Braunplein)
En toen, toen was er even verwarring. San was even gedag komen zeggen en vertelde dat zij op het Braunplein reeds Cie Kiroul aan het werk had gezien met een korte versie van Les Oizeaux se cachent pour mourir, en dat zij zo dadelijk in het EFTC de uitgebreide versie brachten. Maar toen bleek dat ze Comment va la terre? Elle tourne speelden. Ik ben achteraf maar even uitleg gaan vragen aan de artiesten zelf, waarna alles zo klaar als een klontje werd: Les Oizeaux … is gewoon een onderdeel van Comment va la terre? … en verbeeldt het verhaal van Romeo en Julia.
Eigenlijk kan ik niet veel zinnigs over deze voorstelling vertellen: het is compleet maf, er wordt geknoeid met mayonaise en ketchup, er wordt letterlijk met vuur gespeeld, een tv wordt een aquarium, zoals reeds gezegd komen Romeo en Julia erin voor, er gebeurt van alles en nog wat, en het is bovenal bijzonder leuk, ondanks de waterval van Italiaans en Frans en af en toe een andere taal. Hilariteit verzekerd. De artiesten wisten ook nog te vertellen dat ze gaan werken aan een versie in het Engels zodat meer mensen de dubbelzinnigheden die erin zitten, maar mij toch ontgaan zijn, zouden begrijpen.
Nog te zien op maandag 20 juli om 15.45 u. (EFTC), op dinsdag 21 juli 2009 om 15.30 u. (School van Toen), maar ik heb eerlijk gezegd geen idee of ze al dan niet de korte of de lange versie van hun voorstelling zullen spelen.
Aangezien onze fotograaf toen reeds op weg was om elders iets van de Gentse Feesten op beeld vast te leggen, krijgt u hier de foto’s van Max van de voorstelling van Les Oizeaux se cachent pour mourir op zaterdag 18 juli op het Braunplein
© 2009 GENTBLOGT VZW