RSSPuppetbuskers 2008: gezien op donderdag 24 juli (EFTC)
Het International Puppetbuskersfestival (en ook de Gentse Feesten) is begonnen aan de tweede helft (jeetje, wat vliegt de tijd). Dit wil zeggen dat het festival in de binnenstad plaats maakt voor MiramirO. Maar loopt u vooral niet weg want het Puppetbuskersfestival is nog lang niet afgelopen en biedt nog tot volgende zondag heel wat – vooral nieuwe – voorstellingen op het vertrouwde adres in de Trommelstraat.
Aangezien er niet veel groepen zijn die tijdens het hele festival aanwezig zijn, wil dat traditiegetrouw ook zeggen dat dit een periode is van gaan en komen, van afscheid nemen (soms met spijt in het hart) en van begroeten (in sommige gevallen ook een blij weerzien). Want met enkele artiesten worden al eens sterkere banden gesmeed. Dat was ook duidelijk met deze jubileumeditie – en wat het voor ons persoonlijk ook een bijzonder aangenaam festival maakte – toen bleek dat het met diegenen waaraan je goede herinneringen overhield, na al die jaren nog steeds een heel blij weerzien was.
Maar genoeg sentimentaliteit nu, over naar de orde van de dag.
Die ‘groepenwissel’ heeft natuurlijk ook te maken met de programmatie en er stonden dan ook heel wat nieuwe stukken geprogrammeerd.
In het begin van de week van het festival zagen we van de Central School of Speech and Drama (University of London) reeds Yalla Theatre. Gisteren bracht dan The Rainbow Collectors, van diezelfde school, Just beyond vision. Het was hun allerallereerste voorstelling en nadien toeren ze ermee door Engeland. En ik moet zeggen dat ze dat heel knap deden. In een poëtisch decor – de manieren waarop bv. een reuzegroot zilverkleurig doek gemanipuleerd wordt zijn heel geslaagd – vertelt Just beyond vision het allegorische verhaal van Amanda die zichzelf en iedereen die ze op haar weg ontmoet constant de vraag stelt of ze wel bestaat. Ze wil de grenzen van de echte wereld overstijgen en ontdekt daarbij ook dat schoonheid en afgrijzen dicht bij elkaar liggen.
Een van de groepen waarmee het een blij weerzien was, is Two Hands Theatre, de winnaars van de Luk Vincentprijs 1995 (toen onder hun Duitse naam Zwei Hände). Het gezelschap wordt gevormd door een Bulgaars koppel dat al sinds jaar en dag in Duitsland woont en werkt.
Ook hun nieuwste voorstelling Merak kan beschouwd worden als een ode aan de menselijke creativiteit: het blijft verbazingwekkend wat sommigen met alleen hun handen en enkele attributen allemaal tevoorschijn toveren. In een sober decor wordt de sfeer van het Bulgaarse platteland opgeroepen met een boer en een boerin, die met heel triviale dingen, zoals het ophangen van de was, bezig zijn. Maar dan gaan de dingen een eigen leven leiden…
De artiesten laten deze stukjes naadloos in elkaar overvloeien door korte intermezzi. Deze hele voorstelling is af, met schitterend figurentheater (ooit al eens een balletdansende kip gezien?), humor en een zeer beheerste mimiek en bewegingen. Echt een aanrader.
Nog te zien op zaterdag 26/7 om 17 u. (Vredeshuis) en zondag 27/7 om 18.30 u. (EFTC)
Eveneens uit Duitsland is het gezelschap, Hille Pupille. Zij brachten met Little crazy pigs een compleet ander soort spektakel, een verhaal over drie biggetjes en een wolf. Het stuk begint met dansende biggetjes op swingende muziek. Zij genieten van het goede leven en maken zich nergens zorgen over. Tot ze de wolf opmerken (die naar mijn gevoel een redelijk hoge aaibaarheidsfactor heeft).
Ze verschansen zich en proberen met alle mogelijke middelen de wolf af te schudden, maar die laat zich niet doen. Uiteindelijk slagen ze erin om de wolf te verschalken en nemen hem gevangen. Het kleinste biggetje heeft echter medelijden met de huilende wolf. Zal hij hem vrijlaten? Een leuke, woordenloze voorstelling met heel wat muziek.
Nog te zien op zaterdag 26/7 om 17.45 u. (EFTC) en zondag 27/7 om 17.30 u. (EFTC)
Als laatste voorstelling stond donderdagnamiddag Poppentheater Padjal geprogrammeerd met De vrienden van Maurice. Marten Lierman, de Brugse solospeler van Padjal, komt op als straatmuzikant, en stelt Maurice voor alsook diens vrienden, een hele schare knappe zelfgemaakte poppen, vnl. marionetten. Het geheel wordt aan elkaar gepraat door Marten.
Persoonlijk heb ik wat een gevoel van oververzadiging van voorstellingen met losse stukjes en poppen die kunstjes uithalen, maar dat kan natuurlijk niet op rekening gebracht worden van Padjal, die een onderhoudende voorstelling bracht waar het publiek dol op was.
Kleine wijzigingen in het programma zijn altijd mogelijk. Check daarvoor het best het volledig programma van het Puppetbuskersfestival alhier.
De komende dagen staan nog de volgende groepen geprogrammeerd, waaronder ook nog enkele nieuwe: Theatro Golondrino, Theater Tieret, Theatergroep Jonge Honden, Divadlo Oproti, Hille Puppille, Companhia Marimbondo, Scopitone en Two Hands Theatre. En wij brengen voor u verslag uit.
Update: de programmatie voor deze zaterdagnamiddag is gewijzigd. Zo speelt bv. Two Hands Theatre rond 15.20 u. in het EFTC en speelt Companhia Marimbondo om 17 u. in het Vredeshuis, hoogstwaarschijnlijk met een try out van hun nieuwe voorstelling (ik ben het niet honderd procent zeker, dus schiet niet op de pianist). Dus check voor alle zekerheid alhier
© 2008 GENTBLOGT VZW