Buddy Holly Tribute: een halve eeuw Rock ‘n Roll
Radio Modern steelt mijn hart. De “house of swing” doet een stukje geschiedenis herleven en brengt jong & hip volk en oudere dansliefhebbers samen op de jive-vloer en dat maakt mensen blij. Radio Modern is op dit ogenblik een hype -een noodzakelijke fase voor het een vaste waarde zal worden- en mocht eergisteren het volledige Sint-Jacobsprogramma vullen.
Ik was er (te kort) voor de tribute aan Buddy Holly. De cultfiguur van de rock-’n-roll overleed vijftig jaar terug in een dramatisch vliegtuigongeval op de leeftijd van amper 22 . Hij had op dat moment al een reeks klassiekers bij elkaar geschreven, had opgetreden met Elvis en was al componist en muzikant sedert zijn zestiende. That’ll Be The Day, Oh Boy (mei 1958 samen met The Crickets), Peggy Sue , Maybe Baby en Well allright zijn stuk voor stuk songs die vandaag deel uitmaken van het collectieve geheugen voor iedere mens die de roots van de rock’n roll min of meer genegen is.
Er had dus best wat meer publiek mogen opdagen op dit uitgebalanceerde optreden. Het blijft een traditie rond Sint-Jacobs dat de bands die wat vroeger op het programma staan minder aandacht krijgen dan ze vaak verdienen, terwijl een klassieke rock ‘n rollband pas volledig tot zijn recht komt met een behoorlijk talrijk en bewegelijk publiek. Wie er bij was genoot in ieder geval met volle teugen van de show. De liedjes van Buddy Holly, maar ook van Ritchie Valence, de grote tienerheld die bij dezelfde crash het lieven liet, werd ten volle gesmaakt.
Zalig ook om vast te stellen dat de wereld toch een beetje veranderd is de voorbije halve eeuw: van alle uitstekende muzikanten op het podium waren het de meiden die de show stalen: Nathalie Delcroix van Lais, maar vooral drumster Isolde Lasoen, een dame aan het slagwerk voor dit eerbetoon aan een grondlegger van de Rock ‘n Roll. Schoon!
Nog even vermelden dat dit optreden op de affiche stond van Radio Modern, maar een oorspronkelijk idee is van Democrazy.
© 2009 GENTBLOGT VZW
daar was ik nu eens graag bij geweest ;-)
‘t is maar goed dat kwaliteit terug de bovenhand krijgt, volgend jaar wil ik wel eens een Elvis imitator zien op het groot podium !
Retegoed was het, en – uiteraard onder voormelde jongedames – toch verdraaid eervolle vermeldingen voor Bart Herman (jawel!) en Patrick Ouchene.