Boomtown: The Galacticos & Black Box Revelation
Dag twee van Boomtown-in-open-lucht op de Kouter, en ook vandaag worden een hoop muziekliefhebbers gedwongen het concert van buiten het terrein te volgen.
Openers van de avond zijn The Galacticos, een kwartet energieke Limburgse jonge wolven die al een hele trits rockconcours gewonnen hebben en ook in de finale zaten van Humo’s Rock Rally in 2008. Begin 2009 kwam hun eerste single uit, ‘Humble Crumble’. Ik moet toegeven dat ik even moeten gaan googlen ben ter voorbereiding, maar toen ik het clipje afspeelde, nestelde de gitaarmelodie zich als een ronddraaiend ISS-spacecentrum in het universum tussen mijn oren om er niet meer uit weg te vliegen. Catchy noemen ze dat. Overigens figureert ene Stijn Meuris vanuit zijn ‘Stijn en het heelal’-decor in deze clip, wat meteen de hele ‘spacy’ atmosfeer accentueert. En mijn nieuwsgierigheid dubbel prikkelde.
Live zijn ze geweldig. Ze peppen zichzelf voor het eerste nummer op met een countdown van een raketlancering (ook daar gaan ze nog door op het galactisch gebeuren), en tussen de nummers door horen we nog zo wat andere ruimteconversaties. Dit sleurt de toehoorders meteen ook mee in de rest van het verhaal: de muziek! Er wordt onder andere geput uit hun eerste EP getiteld ‘EP Phone Home’ (geef toe, je had er zelf niet kunnen opkomen!). En ik heb ook het buikgevoel dat ook de nieuwere nummers met gemak een toestand van volledige gewichtloosheid kunnen teweegbrengen. Toemaatjes waren de spitse bindteksten en de vleugjes zelfspot en humor op het podium. Niet te veel, net genoeg. Dus jongens, ik kijk alvast uit naar de lancering van nog meer van dat lekkers, en in tussentijd: amuseer jullie op Pukkelpop!
En dan is het tijd voor The Black Box Revelation. Voorstellen zou nauwelijks nog hoeven te gebeuren, zelfs bij The New York Times kennen ze hen. Er zijn zeker een paar van hun nummers uit de veelbejubelde ‘Set your head on fire’ die in ieders Ipod zouden moeten zitten. En als we eens kijken naar hun concertlijst, dan zien we daar bijzonder fijne plaatsen als Nyon, Londen, Interlaken en Helsinki prijken tussen Cactus, Pukkelpop en Boomtown.
De eerste nummers van de set, ‘Love, love is on my mind’ en ‘Love in your head’, zetten al meteen de toon (en maken het duidelijk: liefde is overal!). Als een nijdig grommende motor stuwt Jan Paternoster met zijn bluesgitaar de energie naar voren, vooruit gedreven door de dynamietdrums van Dries Van Dijck. Het blijft trouwens een heel opmerkelijk feit dat die mannen slechts met twee op de planken staan en toch zo’n gespierd concert neerzetten. Ik ga bovendien niet doen zoals ook het programmaboekje deed, en de invloeden van anderen opsommen (lees het zelf maar na), maar ik moet toch spontaan denken aan een klein groepje uit Manchester telkens ik hun laatste single ‘High on a Wire’ hoor.
En als ze even later ‘Never alone / Always together’ laten aanrukken, dan mag het voor mij nog lang duren, zo’n concert. Met ‘Think I like you’ en ‘Set your head on fire’ sluiten ze de setlist af, en de Kouter had tegen dan al niet veel vonken meer nodig om nog een bisnummer te kunnen verteren.
Was Keith Richards hier, hij zou zeggen ‘Feels good to be here’. Maar ja, hij was er niet, dus zeg ik het u: dit was een bijzonder fijne avond daar op de Kouter. En dat getuigen de velen die niet meer binnen konden en van buiten het Boomtown dorp toch nog probeerden mee te genieten.
Foto’s Galacticos door https://www.flickr.com/photos/jelle/, getrokken op Hee Tervuren 2009 eerder deze maand / CC BY-NC-SA 2.0
© 2009 GENTBLOGT VZW
coole foto’s. Maar ze staan er wel 2 keer op :)
Bedankt voor het signaleren – ondertussen is dit aangepast !
Sterke beelden! De 4de vd zanger is keigoed en ook die van de drummer (altijd moeilijk te strikken die kerel) zijn beestig! Ik heb er ook enkele op https://www.phico.be . Helaas schiet mijn lensje soms tekort, dus binnenkort een extraatje :) Keep up this work!
Ik stond om 22u voor een afgesloten plein te balen, had totaal niet verwacht dat Black Box zoveel volk zou trekken. Het zal me leren de volgende keren op tijd te komen ;-) Leuk verslag in elk geval!
@PhiCo: Thx – die drummer is inderdaad een ramp om op het beeld te krijgen. Vanuit frontstage gezien zat hij te laag = verborgen achter de drum: ik ben een paar rijen ver ih publiek moeten gaan staan met mijn tele om hem na ettelijke keren afdrukken eindelijk eens +/- in beeld te krijgen – eind goed al goed !
@Luc: hoed af daarvoor!