RSSEen perfecte avond
Mijn beste herinnering aan de Gentse Feesten van vorig jaar was de voorstelling “Een fijne avond met de heer en mevrouw Olman”. Blijkbaar was ik niet de enige die zich toen geweldig heeft geamuseerd, en dat ook van de daken heeft geschreeuwd. Ook gisteravond zat de zaal in de Academie voor Nederlandse Taal en Letteren stampvol enthousiaste fans. Waaronder vijf door mij hoogstpersoonlijk en onder lichte dwang meegetroonde vriendinnen. Zo erg leken ze dat niet te vinden, aan de lachstuipen en het dolenthousiaste meezingen te horen.
Meneer en mevrouw Olman (Frank Cools en Inneke Nijssen) treden al jaren samen op, en brengen liederen over het leven zelf. Een Jantje krijgt het hard te verduren in een reeks hilarische maar gitzwarte smartlappen. Jantje sterft, oma sterft, zusje sterft, moeders worden vermoord of kwijnen weg omdat hun zoon in de gevangenis is geraakt, Spaanse minnaars worden zonder pardon omvergeknald door macho Cabaliero’s. Het kan niet op. Rampspoed en tegenslag. Maar dan wel van het bijzonder geestige soort. Of wat denk u van publiek dat vrolijk “tralalalaliere” zit te brullen wanneer een jongen het hart van zijn moeder aan de hond van zijn geliefde wil geven?
De liederen zijn gebaseerd op teksten van een zekere JH Speenhof, maar mij doen ze vooral denken aan een kruising tussen De Zangeres Zonder Naam en Drs. P. En van die laatste ben ik altijd al fan geweest. Dat het stuk geregiseerd werd door Raf Walschaerts helpt natuurlijk ook.
Wie nog wil gaan kijken tijdens de feesten zal zich moeten reppen. De oorspronkelijk geplande voorstellingen zijn allemaal uitverkocht, maar op maandag 27 juli 2009 is er wel een extra voorstelling gepland. Wie er toch niet mocht geraken: de Olmans plannen een tour in het najaar. Boeken! En wel nu. En breng een zakdoek mee.
Tickets zijn te verkrijgen via het uitbureau, voor latere voorstellingen kan je je best informeren op de www.bis-produkties.be.
© 2009 GENTBLOGT VZW
ik vind het altijd leuk om eens iets buiten het platgelopen parcours te zien, helaas te weinig tijd om echt veel te ontdekken, maar je verslag doet alvast goesting krijgen